محمد تربت‌زاده/

به قول یارو گفتنی «چپ هم چپ‌های قدیم»! همان‌هایی که عینک کائوچویی می‌زدند و پیراهن چهارخانه گشاد، شلوار یشمی و پوتین نظامی می‌پوشیدند. همان‌هایی که عشق چریک‌بازی و مبارزه مسلحانه بودند.

عشق آتش‌بازی و خراب‌کاری و به قول خودشان، خیلی وقت‌ها می‌زدند و می‌سوزاندند بدون اینکه دلیل خاصی داشته باشند. خودشان را بچه کف خیابان می‌دانستند... بچه مولوی، شوش، نازی‌آباد یا هر جای دیگری که ته تهران محسوب شود یا ته دنیا! کتاب‌های «مارکس» و «لنین» را از بر بودند، برای «چگوارا» جان می‌دادند و «مائو» را ستایش می‌کردند. جان به جانشان می‌کردی، باز آخر هر بحثی را می‌کشاندند به جهان سرمایه‌داری، برایت از قشنگی‌های مرام اشتراکی می‌گفتند و حرف‌هایشان را با چند لیچار آبدار به غرب و دنیای سرمایه‌داری به پایان می‌رساندند! ‌چپ‌های آن دوران اما انگار منقرض شده‌اند، پوست انداخته و نسل عوض ‌کرده‌اند و جایشان را داده‌اند به چپ‌نماهایی که شلوار «اسلیم فیت» می‌پوشند با پوتین «گوچی»! دشمنی با جهان سرمایه‌داری را فراموش کرده‌اند، آرمان‌هایشان را گم کرده‌اند و سطح مطالباتشان به پوشیدن شلوار فاق کوتاه و مش کردن موهایشان در دانشگاه تنزل پیدا کرده است.

همیشه پای «آمد نیوز» در میان است

اینکه ‌چپ‌های دانشگاه تهران در تمام این سال‌ها کجا بوده‌اند را ما هم مثل شما نمی‌دانیم، اما ماجرای جنجال جدید دانشگاه تهران از چند هفته قبل شروع می‌شود. یعنی زمانی که بیش از 2000 نفر از دانشجویان و استادان این دانشگاه در نامه‌ای به رئیس دانشگاه، خواهان برخورد با دانشجویانی می‌شوند که قوانین مربوط به پوشش و حجاب را زیر پا می‌گذارند. اگرچه همان موقع این نامه مورد اعتراض برخی از دانشجویان قرار می‌گیرد، اما ماجرا مسکوت می‌ماند تا اینکه با شروع ماه رمضان دانشگاه تهران بخشنامه‌ای را در ارتباط با این ماه منتشر می‌کند. آن طور که سرسنگی، معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران می‌گوید، در بخشنامه مربوط به ماه رمضان خبری از قوانین جدید مربوط به حجاب و پوشش نیست و صرفاً به قوانین مربوط به مکان‌هایی اشاره شده که از سوی دانشگاه برای افرادی که توان روزه گرفتن ندارند، در نظر گرفته شده. اما شایعه می‌شود که این بخشنامه با نامه چند هفته پیش استادان و دانشجویان و قوانین مربوط به حجاب و پوشش ارتباط دارد! آن طور که کاربران فضای مجازی می‌گویند، «انجمن اسلامی» از دانشگاه مجوز راهپیمایی و تجمع می‌گیرد، اما این تجمع با دخالت کانال «آمد نیوز» ماهیت ‌دانشجویی‌اش را از دست داده و تبدیل به راهپیمایی دانشجویان چپگرا علیه قوانین مربوط به حجاب و پوشش دانشجویی می‌شود.

شأن دانشجو را حفظ کنید

‌چپ‌های حاضر در تجمع اما به جز پارچه‌های قرمز رنگی که بر صورتشان بسته بودند، هیچ قرابت دیگری با ‌جریان‌های چپگرا نداشتند. از مرام و مسلکشان در شیوه اعتراض بگیر تا کتک زدن دانشجویان مخالف! دست آخر هم نمایندگان معترضان مثلاً چپگرا، در بیانه‌شان به معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه، از حضور نیروهای حراست زن در دانشگاه و «نظامنامه اخلاق حرفه‌ای دانشجویان» انتقاد می‌کنند و تجمع پایان می‌یابد!

اگرچه ‌رسانه‌هایی از جنس آمدنیوز از تجمع دانشجویان دانشگاه تهران حمایت کردند، اما بسیاری از ‌رسانه‌ها و جریان‌های مجازی آن طرفی هم از تجمع بی هدف دانشجویان شاکی شدند. این ‌رسانه‌ها و جریان‌های مجازی می‌گویند در اوضاع کنونی کشور، چیزهای مهم‌تری از قوانین پوشش دانشجویان برای اعتراض وجود دارد. یکی از کاربران فضای مجازی دراین باره نوشته است: «بگذارید بگویند دانشگاه مرده است. راکد بودن و مردن بهتر از ‌فعالیت‌های اینچنینی است. این فعالیت‌ها و این مطالبه‌ها را مقایسه کنید با زمانی که دانشگاه برای جامعه و مسائل مهم مملکت تعیین تکلیف می‌کرد».

کاربر دیگری هم نوشته است: «در این اوضاع اقتصادی و سیاسی، وقت اعتراض به قوانین مربوط به پوشش است؟ برخی طوری رفتار می‌کنند که انگار همه چیز حل شده و تنها مشکل مملکت پوشش دانشجویان است. شأن دانشجو را حفظ کنید و دست بردارید از این سطحی‌نگری و لمپن بازی‌ها».

گذشته از این ‌حرف‌ها اما تمام دانشگاه‌های دنیا متناسب با فرهنگ جامعه قوانین خاصی برای پوشش دانشجویان دارند که در بسیاری از موارد حتی از قوانین دانشگاه‌های خودمان هم ‌سختگیرانه‌تر است!

دانشگاه آکسفورد انگلیس

در دانشگاه آکسفورد استفاده از لباس باز، بدن‌نما و مدل‌های افراطی ممنوع است. مو باید رنگ طبیعی داشته باشد و بلند کردن و مدل‌های غیرمتعارف موها مجاز نیست و ریش‌ها هم باید کوتاه و مرتّب باشند. خالکوبی ممنوع است و با خاطیان برخورد می‌شود. دانشجویان باید پوشش رسمی دانشگاه را که معاون دانشگاه بعد از مشاوره با دیگر مسئولان و اعمال صلاحدیدها مصوّب می‌کند، رعایت نمایند. مردان باید ظاهر مناسب و تمیز داشته باشند؛ از کت و شلوار تیره، پیراهن سفید ساده، کراوات و جوراب استفاده نمایند. ریش مدل‌دار، گوشواره و دیگر موارد مشابه غیرقابل پذیرش است!

لباس زنان در دانشگاه نباید پشت باز یا آستین کوتاه باشد، دامن و شلوارک نباید بالاتر از زانو باشد، هرگونه آرایش نامتعارف ممنوع است و زنان نیز باید دامن تیره یا شلوار و بلوز سفید بپوشند.

دانشگاه «آدامز» آمریکا

در بخشنامه مربوط به قوانین پوشش این دانشگاه آمده است که: خالکوبی‌های در معرض دید مجاز نیست. جویدن آدامس یا تنباکو در دانشگاه ممنوع است! دانشجویان حق ندارند جین آبی، عینک دودی، لباس رنگ ‌و رو رفته و یا پاره بپوشند. کلمات مبتذل و عبارات رکیک خیابانی پیگرد دارد. استفاده از موبایل ممنوع است و باید در محوطه دانشگاه خاموش نگه داشته شود! در مورد زنان موها باید تمیز و مرتب، بالای یقه بسته شده باشد و ناخن‌ها رنگ طبیعی و اندازه مناسب داشته باشند.

دانشگاه هاروارد

دانشجویان موظفند در محیط خوابگاه و رستوران بلوز، پیراهن یا ژاکت یقه‌دار بپوشند، پوشش شلوار آن‌ها هم باید ضخیم بوده و بدون پارگی باشد. پوشیدن کفش چرمی یا متعارف در محیط دانشگاه و خوابگاه الزامی است. دانشجویان مرد که در بعدازظهر شنبه و یکشنبه‌ها برای صرف شام بیرون می‌روند، موظفند ژاکت یقه‌دار به همراه کراوات بپوشند و زنان هم باید لباسی مناسب و شایسته داشته باشند.

در این دانشگاه دانشجویان در طول شبانه‌روز نظام و ضوابط پوششی متفاوتی دارند. در تمام ایّام هفته در رستوران و هنگام صرف ناهار مردان باید یک ژاکت و در هنگام صرف نهار یک ژاکت به همراه کراوات بر تن کنند. زنان هم موظفند پوششی مناسب که شامل پیراهن یا لباس بلند و متعارف است، داشته باشند. جالب است بدانید پوشیدن شلوار جین در محوطه دانشگاه هاروارد ممنوع است و لباس‌های چسبان، راحتی، بدنسازی، شورت ورزشی و شلوارک در هیچ زمانی و هیچ مکانی مجاز نیست.

این فقط ‌گوشه‌ای از قوانین مربوط به پوشش دانشگاه‌های بزرگ دنیا است که در آن‌ها خبری از حجاب اجباری و ‌بخشنامه‌های ماه رمضان نیست، اما قوانینش در برخی موارد از قوانین ‌دانشگاه‌های خودمان هم سختگیرانه‌تر است، ولی گروه‌های چپگرا در این ‌دانشگاه‌ها تا به‌حال اعتراضی به این قوانین سختگیرانه نداشته‌اند. نه فقط به این خاطر که نسبت به اصول، قواعد و ارزش‌های اولیه یک محیط آموزشی آگاهی دارند، بلکه این دانشجوها احتمالاً کارهای مهم‌تری از مطالبه پوشیدن شلوار فاق کوتاه در دانشگاه و محل تحصیلشان دارند!