اگرچه رویکرد کنونی «مودی» می‌تواند به افزایش تنش‌های قومی و مذهبی در هند دامن زند و واگرایی را در مناطقی که دارای اکثریت مســلمان یا بودایی هستند افزایش دهد، اما واقعیت آن است که پیروزی قاطع نخست وزیر در انتخابات نشان داد که بیشتر مردم هند از خط فکری کنونی حمایت کرده و طرفدار آن هستند.

دموکراسی هند نهادینه شده و به نظر نمیرسد یک حزب هر چقدر هم بــر ملی‌گرایی تأکید کند، بتواند در نهایت جز موضوع انتخاباتی از این نوع رویکرد منفعتی به دست آورد. مسلمانان هند اکنون با جمعیت 200 میلیونی از نقش مهم و تعیین کنندهای در این کشور برخوردار هستند؛ بنابراین هر حزب جدا از نوع نگرش خود برای رسیدن به قدرت و همچنین برای حفظ وحدت ملی و ارضی به جلب رأی و نظر مسلمانان احتیاج دارد.

مودی به عنوان سیاستمداری کارکشته بخوبی از این موضوع آگاه بوده و شاید به همین دلیل است که پس از کسب پیروزی تأکید کرد که دولت او فراحزبی بوده و حتی مسلمانان نیز می توانند در ترکیب کابینه حضور داشته باشند.

 از سوی دیگر او با دامن زدن به ناسیونالیسم هندی در مقابل دشمن پاکستانی توانست به پیروزی بزرگ دست پیدا کند. به نظر نمیرسد این نوع رویکرد در آینده تداوم داشته باشد؛ چراکه مودی بخوبی آگاه است که سیاست تنشزایی می تواند آینده هند را با خطر مواجه کند.

دهلی نو و اسلام‌آباد دارای منافع مشترکی در حفظ امنیت منطقه هستند؛ بنابراین رویکرد آتی مودی در رابطه با پاکستان به سمت واقعگرایی و کاهش تنشها پیش خواهد رفت.

انتهای پیام