اگر نگاهی به قدمت و پیشینه هنر و هنرمندان خراسان بزرگ داشته باشیم، درخواهیم یافت آثار و سبک منحصر به فرد این خطه هنرخیز در همه این سالها به خلق آثار بی همتایی منجر شد که موجب قرار گرفتن بسیاری از این آثار در موزهها و جهانی شدن هنر کشور و استانمان شده است.
اما با وجود همه بضاعتهایی که در استان و شهرمان وجود دارد، هنوز بحث اقتصاد هنر و برگزاری بازار دائمی برای هنرمندان شهرمان حل نشدنی باقی مانده است.
مشهد به دلیل پایتخت فرهنگی جهان اسلام دارای ظرفیت خوبی برای گردشگران و زائران است. مسئولان امر نگاه جدی به اقتصاد هنر ندارند، هنری که این روزها به نقل بسیاری از هنرمندان شهرمان رو به فراموشی، کم شدن انگیزه برای خلق آثار و منزوی شدن هنرمندان و هرازگاهی هم مهاجرت آنان شده است. هنری که میتواند در بحث اقتصادی و تحریم نفت، راهکار خوبی برای اقتصادمان باشد.
اقتصادهنر، تحریم نفت
یکی از هنرمندان مجسمهساز و پیکر تراش شهرمان درباره اقتصاد هنر میگوید: در حال حاضر باید به بحث اقتصاد هنر بیشتر اهمیت بدهیم. وقتی بحث تحریم نفت میشود، باید برای آنکه چه چیزهایی را میتوان جایگزین آن کرد، اندیشید. به طورقطع، هنر جزو ۱۰ گزینه اصلی برای درآمدزایی میتواند باشد.
محمود کهنسال سارو تصریح میکند: برای ارتباط هنر با بازار، چه آموزشهایی داده و چه متخصصینی را تربیت کردهایم؟
وی تأکید میکند: حذف دلالهای هنری را باید در دستورکار قرار دهیم. دلالهایی که گاه از بدنه خود مسئولان قبلی دولتی بودهاند.
این مجسمهساز در ادامه میگوید: متأسفانه در فضای هنری ایرادات و مشکلات زیادی وجود دارد و خانه هنرمندان ما متعلق به شهرداری است. هنر باید زیر نظر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گیرد و در نهایت شهرداری میتواند سفارش دهنده باشد.
وی اعلام میکند: تا زمانی که از هنر استفاده ابزاری برای تبلیغات باشد، بازار هنر و اقتصاد هنری به وجود نخواهد آمد و این گونه رفتارها و برنامههای مقطعی، فقط مسکنی برای هنرمندان است نه درمان.
روزآمد بودن هنرمندان
یکی از مدرسان نقاشی درباره وضعیت اقتصاد هنر در فضای شهرمان میگوید: هنرمانند سایر بخشهای جامعه درگیر بحث مشکل اقتصادی است. اگر هنر رونق بگیرد سفارش و فروش هم بیشترمیشود.
طاهره واحدیان میافزاید: نقاشی هنر فردی است. هنرمندان در هر شرایطی کار خودشان را میخواهند انجام بدهند. آنها خالق آثار خوبی هستند ونمایشگاه هم برگزار میکنند اما نه گالریدار و نه هنرمند هیچ کدام درآمدی ندارند.
این هنرمند نقاش سبک پست مدرن تأکید میکند: به اعتقاد من هنرمند برای زنده نگهداشتن هنر باید به روز و به دنبال کاربردی کردن هنرش باشد. اکنون دوران صرف کشیدن تابلو و خرید علاقهمندان به تابلو نیست. باید هنر را با تلفیق روی ظروف، زیور آلات، تزئینات منزل و... کاربردی کرد. وی همچنین به برگزاری ورک شاپهای گسترده درشهر اشاره و میافزاید: هنرمندان دچارمشکل اقتصادی هستند اما میتوانند با حمایتهای عاطفی و دیده شدن بین مردم انگیزه یابند و مردم هم با هنر آنها بیشتر آشنا و همراهیشان کنند.
تعطیلی کارگاه هنری
یک پیشکسوت هنر معرق میگوید: چهار ماه است کارگاهم را با دو نیرویی که با من همکاری داشتند، جمع کردم. متأسفانه بیش از ۱۵۰ تابلویی که برای نمایشگاههای مختلف کار کردیم، هنوز باقی مانده است و این نشان از رکود جدی در بازار و اقتصاد هنر است.
سیدعلیاصغر مقدم توضیح میدهد: برای داشتن بازار هنر، تابلوهایی با قیمتهای مختلف تولید کردیم اما متأسفانه افزایش قیمتها بر روی مواد اولیه تأثیر گذاشت. برای مثال چوب زرشک از کیلویی ۲۰۰۰ تومان به ۱۷ هزار تومان رسیده است و امکان تولید تابلو به قیمت مناسب برای بازارهم وجود ندارد.
این هنرمند که دارای سبک معرق دوروست، توضیح میدهد: تابلو ضامن آهو را یکی به قیمت ۱۰ میلیون تومان و دیگری را به آستان قدس رضوی اهدا کردم و بقیه تابلوها را نیز به مناسبتهای مختلف باید به اطرافیان اهدا کرد.
وی در ادامه خاطرنشان میسازد: بارها اعلام کردیم حداقل برای ازبین نرفتن سبک هنرمان و درآمدزایی، مسئولانی مانند فنی و حرفهای و سایردستگاهها، برگزاری کلاس را برای آموزش به علاقهمندان فراهم سازند که هیچ نتیجهای نگرفتیم.
تلفیق هنر با زندگی
یک مدرس دانشگاه و خوشنویس درباره فضای روبه رکود در شهرمان میگوید: بسیاری از هنرمندان شهرمان، هنرشان را آرام آرام کنارمیگذارند. برای مثال گاهی نمایشگاههایی برگزارمیشود اما حتی یک تابلوهم به فروش نمیرسد. فریدون حاجیزاده با اشاره به آنکه ما هنر را با صنعت پیوند نزدهایم، خاطرنشان میسازد: متأسفانه ایراد کار ما دربحث هنر، نگاه تک بعدی به هنر است ولی میتوان از هنر خوشنویسی روی لباس و ظروف استفاده و این هنر را وارد زندگی مردم و همچنین بحث اقتصادی کرد.
وی با اشاره به این نکته که متأسفانه صنعت ما به هنراهمیت نمیدهد و یا برای کار هنری ارزش قائل نیست، اظهار میدارد: هنر و تکنولوژی میتواند درآمدزایی برای هنرمند، صنعتگر و مردممان داشته باشد اما باید به این باور برسیم.
نظر یک مسئول
رئیس انجمن هنرهای تجسمی خراسان رضوی در گفتوگو با قدس میگوید: بارها برای اقتصاد هنر جلسات مختلفی با مسئولان گذاشتهایم و استان ما بضاعت بازار هنر، سوغات خراسان، صادرات آثارهنری و تولید صنایع دستی منحصر به فرد را دارد. سیدمحمود ضیایی میافزاید: متأسفانه برخورد سلیقهای با هنر و نداشتن یک قانون مدون و جدی درباره اقتصاد هنر، سبب برخوردهای سلیقهای و سنگاندازی برای هنرمندان میشود.
وی با اشاره به این نکته که هنر ما در دنیا خواهان زیادی دارد، تصریح میکند: برگزاری نمایشگاههای مختلف در کشورهای دیگر میتواند اقتصاد هنر را رونق دهد. اگر از هنر هنرمندان حمایت شود ما برای تحریم نفت مشکلی نداریم. ارزآوری از هنر میتواند بخش زیادی از مشکلات اقتصادیمان را حل کند.
سخن آخر
هنرمند ما رنجیده خاطراست. متأسفانه به دلیل اقتصاد بیمار نه مردم قدرت خرید آثار هنری را دارند و نه مسئولان، هنرمندان را حمایت میکنند. همین است که اقبال هنرمند کم شده است. هنرمند و هنرش کالا نیست که بتوان هر زمان نیاز بود آن را از کشورهای دیگر مانند چین وارد کرد. هنرمند یعنی عشق، تلاش و حاصل دهها سال کار، ای کاش برخی مسئولان این مهم را درک کنند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما