امیر علی  ابوالفتح کارشناس مسائل آمریکا در گفت و گو با قدس آنلاین در خصوص چرایی تحریم وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران گفت: معمولا دولت آمریکا کسانی را تحت تحریم قرار می دهد که به زعم آنها اقدام تروریستی یا امنیتی یا فعالیت اقتصادی در راستای کمک به فعالیتهای تروریستی انجام داده باشند؛هر چند آمریکایی ها همواره افراد حقیقی و حقوقی را به بهانه های مختلفی تحریم کرده اند، اما تحریم آقای ظریف به عنوان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران که ارتباطی با مسائل نظامی در منطقه ندارد و فعالیت اقتصادی نیز به  نام ایشان ثبت نشده جای شگفتی دارد. قطعا آنچه وظیفه  وزرای امور خارجه در سطح جهان است انجام دیپلماسی رسمی از طریق مذاکرات وگفت و گو یا رایزنی های علنی و پشت پرده مرسوم دنیای دیپلماسی  یا گفت و گو با رسانه ها و تاثیر گذاری بر افکار عمومی که در قالب دیپلماسی عمومی است.

وی دراین باره ادامه داد: استفاده آقای ظریف از ابزار دیپلماسی عمومی ایشان را توسط آمریکاییها مورد هدف قرار داده است. آمریکاییها از مدتها قبل نسبت به گفت و گوهای آقای ظریف با رسانه های خود اعتراض کرده اند تا جایی که ایشان را در سفر اخیر به آمریکا محدود به عبور و مرور از چند ساختمان و چند خیابان کردند. از جمله عوامل دیگر تاثیر گذار در تحریم آقای ظریف بی تدبیری های رسانه ای شده ای بود که عمدا یا سهوا منجر به اطلاع رسانی این شائبه شد که بین آقای ظریف و نهادهای قدرتمند درایران اختلاف نظر وجود دارد که مورد خوشایند آمریکا قرار گرفت.  این موضوع آنقدر مورد توجه سران آمریکایی قرار گرفت که رسما به این موضوع اشاره کردند که اقای ظریف فاقد قدرت است بنابراین ما با فردی که  در تصمیم گیریها نقشی ندارد گفت و گو نمی کنیم!

کارشناس مسائل آمریکا اظهار داشت: در اتفاقات روزهای اخیرو مکاتبات آقای ظریف با رهبر معظم انقلاب اسلامی؛ نظر رهبر انقلاب نسبت به وزیر امور خارجه ایران مشخص شد لذا بر شکافی که به نظر می رسید استراتژیک و راهبردی است خط بطلان کشیده شد و این پیام به خارج از کشور منتقل شد که وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران مورد حمایت رهبری ایران است.  درآنچه به عنوان بیانیه و توئیت از سوی وزارت خارجه آمریکا و سران آمریکایی منتشر شده بر این نکته که "ظریف به دلیل تبعیت از رهبر ایران تحریم شد" تاکید شده است.

امیر علی ابوالفتح گفت: هر چند آمریکا در یک اقدام مضحک نهاد رهبری را تحت تحریم قرار داده بود با توجه به اینکه وزیر امور خارجه به لحاظ اداری منسوب مستقیم رهبری نیست، بنابراین آقای ظریف به  این دلیل مورد تحریم آمریکا قرار گرفت که سخنگوی نظام جمهوری اسلامی است و سیاست های ایران  را در دنیا به بهترین  شکل ممکن مطرح کرده است؛ قطعا اگر افکار عمومی دنیا به سخنان آقای ظریف توجهی نمی کرد اکنون با تحریم وزیر امور خارجه ایران رو به رو نمی شدیم.

وی دراین باره تصریح نمود: بنابراین آنچه اقای ظریف را مستثنی کرد این بود که در ساختار قدرت در ایران از حمایت بالاترین نهاد ومقام کشور برخوردار است وآمریکا توان مشاهده وحدت بین مدیران و سران نظام جمهوری اسلامی ایران را نداشت. از سوی دیگر تاثیر گذاری و نفوذ کلام اقای ظریف برای آمریکا غیر قابل تحمل بود لذا با راهبرد ساکت کردن این زبان و کلام به دنبال عدم توجیه سیاست های جمهوری اسلامی در افکار عمومی جهان توسط وزیر خارجه ایران است.

ابوالفتح در پایان خاطر نشان کرد: تجربه نشان داده هنگامی که نهاد یا فردی در جمهوری اسلامی ایران مورد ظلم آمریکا قرار می گیرد تحت حمایت شدید و قاطع  نظام سیاسی؛ جامعه نخبگان و افکار عمومی قرار می گیرد بنابراین اقدام تحریم آقای ظریف از سوی آمریکا از منظر داخلی تقبیح شده است و از منظر افکار عمومی دنیا دست و پا زدن آمریکا در برابر اقتدار عمل جمهوری اسلامی ایران است. از سوی دیگر باید به این موضوع اشاره کرد که بسیاری از اقدامات آقای ترامپ و همراهانش نمایشی است؛ تحریم سپاه پاسداران و مذاکره با کره شمالی از جمله اقدامات نمایشی آمریکا دراین دوره به شمار می رود لذا عدم انجام اقدام عملی از سوی آمریکاییها می تواند نوید دهنده این موضوع باشد که در خصوص آقای ظریف آمریکا تنها به ژست تحریمی اکتفا کند و معافیتهایی در نظر بگیرد هر چند که باید منتظر تصمیم گیریهای آتی سران آمریکایی بود چرا که پیش بینی دراین باره همچنان زود است.