قدس آنلاین؛ تحولات عراق به تازگی وارد فاز تازه ای شده است، چراکه طبق آخرین برآوردها به زودی نخست وزیر جدید این کشور توسط «برهم صالح» انتخاب خواهد شد. این درحالی است که چندی پیش «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر عراق از سِمَت خود استعفا داده بود.

درهمین ارتباط منابع آگاه اعلام کردند: «با نزدیک شدن به پایان مهلت مقرر در قانون اساسی برای مأمور کردن نخست وزیر جدید برای تشکیل کابینه، برهم صالح از رهبران احزاب و گروههای سیاسی برای رایزنی و مشخص کردن موضوع انتخاب نامزد تصدی پست نخست وزیری دعوت به عمل آورده است». منابع مذکور افزودند: «تاکنون توافقی درباره فرد مشخصی صورت نگرفته است و اسامی مانند محمد شیاع السودانی، مصطفی الکاظمی، ابراهیم بحر العلوم مطرح است».

این درحالی است که گفته می‌شود برخی احزاب و جریان‌های سیاسی در مسیر انتخاب نخست‌وزیر جدید عراق سنگ اندازی می‌کنند و همین مسأله موجبات ناراحتی فراوان «برهم صالح» نخست وزیر عراق را فراهم کرده است؛ به گونه‌ای که وی بار دیگر از «محمد الحلبوسی» رئیس پارلمان خواستار مشخص شدن ائتلاف اکثریت در پارلمان و به تبع آن معرفی نخست وزیر جدید توسط این ائتلاف، شده است.

تلاش برای ترویج هرج و مرج

در این گیرودار اما تحرکات مشکوک و سیاست‌های خصمانه از سوی طرف‌های بین‌المللی به ویژه ایالات متحده آمریکا در عراق به چشم می‌خورد. این درحالی است که پیشتر یک رسانه عرب زبان درخصوص نقش منفی و مخرب ایالات متحده آمریکا در عراق پرده برداشته بود. در همین راستا، روزنامه لبنانی «الأخبار» در گزارشی اعلام کرده بود که وضعیت کنونی در عراق خوشایند ایالات متحده آمریکاست، چراکه این کشور به دنبال راه انداختن یک کودتا در عراق است.

در واقع، ناآرامی‌ها و اغتشاشاتی که بعضاً در برخی نقاط عراق مشاهده می‌شود، متناسب با سیاست‌های ایالات متحده آمریکا در قبال این کشور است. علت این مسأله هم آن است که آمریکایی‌ها تحقق سلسله سیاست‌های خود در عراق در در گرو بی ثباتی، هرج و مرج و نا آرامی می‌بینند. نمونه این مسأله در سکوتِ سنگین آمریکایی‌ها در قبال حوادث میدان «الوثبه» بغداد و همچنین حملات به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در بغداد مشاهده شد.

در حقیقت آمریکایی‌ها با سکوت آمیخته با رضایت خود در قبال این دست از تحولات عراق صراحتاً پیام خوشحالی و خرسندی‌شان را از آنچه که اکنون در عراق می‌گذرد، مخابره می‌کنند، زیرا آنها از رهگذر تضعیف عراق به دنبال تحقق دو هدف اصلی هستند. هدف اول یافتن بهانه کافی برای حضور نظامی دائمی در تمام خاک عراق و هدف دوم تأمین منافع رژیم صهیونیستی نه تنها در عراق که در تمام منطقه است. بنابراین، کاملاً طبیعی است که آمریکایی‌ها سیاست سکوت آمیخته با رضایت را در قبال تحولات عراق اتخاذ کنند.

اتخاذ سیاست تحریمی درقبال مقامات بغداد

انتشار اخبار متعدد از تصمیم ایالات متحده آمریکا برای تحریم شماری از مقامات ارشد عراقی نشان از آن دارد که واشنگتن توطئه جدیدی را علیه بغداد تدارک دیده است. این درحالی است که پیشتر نیز آمریکایی‌ها از حربه تحریم مقامات بغداد برای ضربه زدن به عراق استفاده کرده بودند. اکنون نیز قصد دارند همان توطئه را مجدداً تکرار نمایند.

گفته می‌شود که در فهرست تحریم‌های بعدی ایالات متحده آمریکا نام «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر عراق به چشم می‌خورد. این درحالی است که آمریکایی‌ها حدود ۵ ماه پیش نیز چهار شخصیت عراقی به نام‌های «ریان الکلدانی»، «وعد قادو»، «احمد الجبوری» و «نوفل العاقوب» را در لیست تحریمی خود قرار دادند. نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها قصد دارند از طریق سیاست تحریمی، ضمن موج سواری بر اعتراضات عراق، زمینه برای تشدید بیش از پیش برخی اقدامات خرابکارانه و آشوبگرانه در این کشور را فراهم آورند.

در واقع، آمریکایی‌ها با اعمال فشارهای خارجی گسترده بر دولت عراق به دنبال تشدید مشکلات و معضلات در این کشور هستند تا بدین ترتیب، مقامات عراقی به جای برنامه‌ریزی برای ایجاد راهکارهای مناسب جهت جامه عمل پوشاندن به خواسته‌های معترضان، مشغول رتق و فتق مشکلات و معضلات خارجی باشند. طبیعی است که در چنین شرایطی، بحران در عراق تشدید می‌شود.

تبدیل عراق به عرصه تقابلات منطقه‌ای

مقامات ایالات متحده تمام تلاش خود را برای تبدیل عراق به عرصه‌ای برای تقابلات منطقه‌ای به ویژه با جمهوری اسلامی ایران، به کار بسته‌اند. آنها در این زمینه از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند. واشنگتن در همین راستا تمامی رسانه‌های تحت امر خود را بسیج کرده است. به عنوان نمونه می‌توان به شبکه ماهواره‌ای «الحره» اشاره کرد که سیاست‌های آمریکایی‌ها در زمینه مذکور را اجرایی می‌سازد.

در این ارتباط، باید گفت که آمریکایی‌ها ضد ایرانی جلوه دادن اعتراضات عراق را همواره در دستور کار خود قرار داده‌اند. رسانه‌هایی نظیر شبکه الحره نیز در همین راستا فعالیت می‌کنند. آنها اینگونه القا می‌کنند که مردم عراق در واقع به نفوذ جمهوری اسلامی ایران در این کشور روابط تنگاتنگ آن با بغداد معترض هستند. اظهارنظرهای اخیر مقامات آمریکایی از جمله «مایک پمپئو» وزیر خارجه این کشور درباره نفوذ ایران در عراق نیز مؤید فعالیت‌های خصمانه واشنگتن برای تبدیل عراق به عرصه تقابلات منطقه‌ای است.

این درحالی است که پیشتر آیت الله سیستانی، مرجعیت عالیقدر عراق و همچنین سران احزاب و جریان‌های سیاسی به ایالات متحده آمریکا در این خصوص هشدار داده‌اند. با تمامی اینها مقامات آمریکایی تاکنون هیچ توجهی به سلسله هشدارهای مختلف از سوی عراقی‌ها نکرده‌اند.

درهمین ارتباط، مرجعیت عالیقدر عراق پیشتر ضمن هشدار به طرف‌های بین المللی ازجمله آمریکا اعلام کرده بود که عراق نباید به عرصه‌ای برای تقابلات منطقه‌ای تبدیل شود. قیس الخزعلی، دبیرکل عصائب اهل العراق نیز درخصوص تبدیل عراق به مواجهه میان طرف‌های بین المللی، به واشنگتن هشدار داده است. «سید عمار حکیم» رهبر جریان حکمت ملی نیز خطاب به آمریکایی‌ها اعلام کرده است که عراق نباید به صحنه تسویه حساب‌های بین المللی تبدیل شود.

تلاش برای ظاهر شدن در قامت ناجی

ایالات متحده آمریکا در عین بکارگیری سیاست‌های خصمانه در قبال عراق، مترصد فرصتی برای ظاهر شدن در قامت ناجی در این کشور است. در واقع، آمریکایی‌ها با سیاست‌های خود در عراق نا آرامی ایجاد می‌کنند و در فرصت مناسب به عنوان ناجی وارد میدان می‌شوند تا در نزد افکار عمومی مقبولیت کسب کنند.

این درحالی است که قاطبه کارشناسان و ناظران سیاسی بر این باورند که هدف اصلی و اساسی ایالات متحده آمریکا از این سیاست، در واقع تقویت حضور خود در عراق و تسلط بر میادین و چاه‌های نفتی در آن است. اظهارات چندی پیش رئیس جمهور آمریکا درخصوص سرقت نفت سوریه به خوبی نشانگر طمع واشنگتن به منابع نفتی منطقه از جمله عراق نیز هست.