به گزارش قدس آنلاین، دکتر دانش جعفری در سال ۱۳۸۸ و در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری رئیس ستاد انتخاباتی دکتر محسن رضایی بود، وی به عنوان نماینده محسن رضایی در جلسه نمایندگان ستادهای انتخاباتی نامزدهای انتخاباتریاست جمهوری در محضر رهبر معظم انقلابی در همان سال و بعد از وقایع انتخابات حضور یافت. جلسه ایی که بعد از تشکیل با شایعات و غرض ورزی های مختلف در محافل عمومی مطرح شد
در سالهای اخیر اگرچه خلاصهایی از محتوای آن جلسه در رسانهها منعکس شده است اما هنوز هم در خصوص ماهیت نطق افراد در آن جلسه گمانه زنیهای متعددی انجام می شود .
آنچه در پی میخوانید توضیحات دانشجعفری درباره آن جلسه و شایعات بعد از آن است
آقای دکتر آیا ممکن است توضیحاتی در رابطه با جلسهای که سال ۸۸ با مقام معظم رهبری داشتید بیان کنید؟
بنده برخی از این اخبار را در صدا و سیما و برخی دیگر رسانهها مشاهده کردم و اینکه برخی روایتها کاملا جهتدار است و اصلاً همچین چیزی نبوده و نیست و آنطور که سلیقه فرد بوده ساخته و پرداخته شده و به مخاطب منتقل شده است.
شما می گویید روایت تحریف شده است جزئیات آن دیدار چه بود؟
آن روز که من و سایر نمایندگان دیگر کاندیداها ، خدمت حضرت آقا رسیدیم ایشان گفتند شما مأذون هستید و وظیفه دارید که هر چیزی که فکر می کتید صادقانه به من بگویید. نوبت به صحبت حقیر که رسید یکسری مسائل و شبهاتی بود که در مورد انتخابات پیش آمده بود و در بیرون از جلسه مطرح شده بود ودر جلسه شورای نگهبان هم گفته شد ه بود را طرح کردم.
از جمله مواردی که من در آن جلسه مطرح کردم، موضوع سخنرانی بود که حضرت آقا در کردستان داشتند. من گفتم این یکی از موارد شائبه برانگیزی است که برداشت حمایت از یک کاندید خاص شده است البته بدون آنکه اسمی برده شود.
برخی می گویند حرفهای دیگری در آن جمع زده شده از جمله سازمان دهی رای در بدنه نیروهای مسلح ، آیا تایید می فرمایید؟
نه، اصلاً چنین بحثی را ما انجام ندادیم، کاش فیلم کامل آن جلسه را پخش کنند، منظور اینکه بعد از آن صحبتها، موضوع تبدیل شد به اینکه چرا بنده این حرف را زدهام و همه موضوعات رفت به سمتی که چهکی بد است و په کسی خوب؟ و دانش جعفری هم شد بد چون این صحبت ها را کرده است. در حالیکه وقتی از حضرت آقا آن فرمایشات را شنیدم، فکر کردم یک تکلیف است و این ابهامی که به وجود آمده چرا بیان نشود؟ در واقع ماهیت صحبت من این بود که ستادهای معترض دارند این حرف ها را میزنند؛ در واقع باید اصل موضوع باز بشود و معلوم شود قضیه از چه قرار است. چون آن جلسه، جلسهای بسته و خصوصی بود که متاسفانه برخی از آن بهرهبرداری شخصی و جناحی کردند.
بنده در برنامه شناسنامه تلویزیون هم که پخش شد صحبت کردهام و همه چیز را کامل توضیح دادم ولی خوب هر کسی به دنبال چیزی هست حتی یک عده کتاب نوشتند و برخی از طرفداران آقای احمدی نژاد کلیپها درست کردند ولی اینها همه در جهت مقاصدی بود که خودشان میخواستند و هیچ کس نیامد موضوع را باز کند که من با چه انگیزه ایی صحبت کردم! علیرغم اینکه خودم را خیلی نزدیک به حضرت آقا میدانستم و تکلیف می دیدم که وقتی ایشان میپرسند، باید ما آن چیزی که شنیده ایم را را بگوییم. منتها بعضی از دوستان گفتند چرا این حرفها را مطرح کردید؟ درست نبود. شما نباید در جمع به ایشان میگفتید چون آن جمع نامحرم بودند.
استدلال شما چه بود؟
من گفتم که محتوای این جلسه که پخش نشده است چون یک جلسهی خودی بود و در واقع قرار نبود هم که مطالب بیرون برود . ولی خوب بعدها در بولتنها نوشتند و هر کسی هم که من را میدید میگفت : چرا گفتی!
در باره این جلسه،شایعاتی درست شده بود و باعث شده بود عدهای از من ناراحت شوند، و البته وقتی بنده توضیح می دادم و تکذیب میکردم، خیالشان راحت میشد.
مطالب دیگری هم بود که از زبان شما بیان شده؟
از جانب بنده خیلی صحبتها شده بود . که بعداً خبرنگاران و روزنامه نگاران، تماس می گرفتند و حلالیت میطلبیدند. الان هم این برنامه ها در جهت تخریب است و شاید با دفاع و استدلال من هم حل نمیشود و تا امروز و بعد از گذشت ده سال هنوز هم خوانش ها، خیلی جهت دار است و هر نتیجهای که میخواهند را به ذهن افراد منتقل می کنند.
پایان آن جلسه چطور بود؟
بعد از جلسه ، من رفتم دست و صورت حضرت آقا را بوسیدم و همه فکرم این بود که دارم یک موضوع کشف نشده را برای ایشان توضیح میدهم و بعد هم که از برخی افراد دفتر آقا پرسیدم ، آنها از صحبت های من ابراز رضایت کردند اما غرض های بعدی باعث شد که آن صحبت ها به محصولهای سیاسی و یک مانور انتقام گیری تبدیل شود.
نظر شما