مرگبارترین خشونت جمعی علیه اقلیت‌های مذهبی در هند در ۳۰ سال گذشته، طی هفته پیش در «دهلی نو»، رقم خورد. این خشونت مرگبار یک هفته ای سازمان یافته که علیه مسلمانان در دهلی از ۲۳ فوریه (۴ اسفند) آغاز شد، منجر به کشته شدن دستکم ۴۵ نفر با اکثریت مسلمان شد. ضمن این که بخش‌هایی از شمال شرقی دهلی، همچنان تحت فشار قرار دارند.
دولت هند این بار نیز مانند حوادث خشونت بار پیشین علیه اقلیت‌های مذهبی، رویه معمول خود را یعنی سکوت در بحبوهه ماجرا و دعوت به صلح و برداری در پایان کشتار در پیش گرفت.
در واقع ناسیونالیسم هندو در سایه دولت هندو مذهب هند از صلح و برداری سخن می‌گوید که لازمه آن آگاهی اقلیت‌های مذهبی مانند مسلمانان از جایگاه خودشان است و همین ناسیونالیسم هندو است که حمله به مسلمانان، خانه ها، مدارس و اماکن عبادی آنان را رقم زد.
- بیشتر بخوانید:
- روایت گاردین از خشونت علیه مسلمانان در هند
حزب حاکم هند با نام «بهاراتیا جاناتا» برای تامین آرا مورد نیاز خود به بالا بردن شمار اکثریت هندوها نیاز دارد؛ بنابراین با استراتژی ایجاد دشمن مشترک میان هندوها و سکولارها، به سوی این هدف در حرکت است. استفاده از خشونت برای ایجاد قطبی کردن جامعه و به ویژه در مناطقی که بهاراتیا جاناتا با بالاترین میزان رقابت انتخاباتی روبرو شده، در این راستا قابل طرح است. این استدلال زمانی از قوت بیشتری برخوردار می‌شود که بدانیم قطبی شدن در هند در ۶ سال گذشته به شدت افزایش یافته است.
اصلاح قانون شهروندی از جمله خواسته‌های جامعه هندو بود که حزب حاکم در هند در ۱۱ دسامبر (۲۱ آذر) به آن تن داده و مجوز آزار و اذیت بودایی ها، سیک ها، مسیحیان و ... و البته شکنجه مسلمانان را صادر کرد. این اصلاحیه علاوه بر آن که حدود ۱.۹ میلیون نفر از جمعیت «آسام» را از شهروندی هند خارج کرد، خشونت هفته گذشته علیه مسلمانان را رقم زد.
میلیون‌ها هندی در اعتراض به این قانون رشته تظاهرات مسالمت آمیزی در سراسر کشور به راه انداختند و روحیه مقاومت جمعی را از خود نشان دادند که از زمان استقلال هند در دهه ۱۹۴۰ بی سابقه بود.
در واقع خشونت‌های مرگبار هفته گذشته در دهلی نو نتیجه اقدام‌های حزب حاکم در این کشور است. از سوی دیگر نباید از اظهارات نفرت پراکنانه سران این حزب و بی تفاوتی پلیس در بهترین حالت که از سوی منتقدان به همدستی با خشونت‌ها متهم شده، غفلت کرد.
به گزارش فارین پالیسی، یکی از اساتید دانشگاه «براون» بر این باور است که خشونت‌های هفته گذشته در هند از جنایتی سازمان یافته خبر می‌دهد که پیشتر در سال ۲۰۰۲ در ایالت «گجرات» رخ داده و منجر به کشته شدن بیش از ۱۰۰۰ نفر شده بود. مشابه این اتفاق در سال ۱۹۸۴ و در پی ترور «ایندیرا گاندی»، نخست وزیر وقت هند به دست یک محافظ سیکش رخ داده بود که طی آن ۳۰۰۰ نفر از جامعه سیک‌ها کشته شدند.
این استاد دانشگاه بر این باور است که چنین جنایت‌هایی بدون همراهی پلیس امکان پذیر نیست. چرا که درگیری‌ها در روز نخست با کشته‌هایی از هر دو طرف درگیری همراه بود، اما در روزهای دوم و سوم روند تغییر کرده و مسجد، خانه و مغازه‌های مسلمانان هدف قرار گرفتند. ضمن این که پلیس به درخواست کمک تلفنی مسلمانان شمال شرق هند پاسخی نداد.
انتهای پیام/
نظر شما