قدس آنلاین: روز گذشته را باید «یکشنبه سیاهان» نام گذاشت؛ چرا که میلیون‌ها نفر در شهرهای مختلف جهان به خیابان آمدند و علیه سیاست‌های راشیستی آمریکا و توهین‌های نژادی تظاهرات کردند. سی‌ان‌ان در گزارشی، تظاهرات روز گذشته در آمریکا را بزرگ‌ترین تظاهرات دو هفته اخیر دانست. تظاهرات در واشنگتن و فیلادلفیا در حد میلیونی و در بقیه شهرها چندصد هزار نفری تخمین زده شده است.

معترضان در سراسر آمریکا سه شعار اساسی دارند؛ ‌ «زندگی سیاهان مهم است» «بدون عدالت صلحی در کار نیست» و «نمی‌توانیم نفس بکشیم». آن‌ها نمادهای دوران برده‌داری از جمله مجسمه‌ها را هم از بین‌ می‌برند.

جمعیت میلیونی تظاهرات‌کنندگان در واشنگتن، خیابان منتهی به کاخ سفید و خیابان‌های اطراف آن را مسدود کرد. جمعیت میلیونی در کالیفرنیا هم پل معروف گلدن گیت را بست.

اگرچه بهانه اصلی این تجمع‌ها، قتل دردناک جورج فلوید سیاه‌پوست توسط پلیس مینیاپولیس است، اما در تظاهرات‌های روز گذشته تعداد قابل توجهی از سفیدپوست‌های آمریکا هم حضور داشتند. براساس دو نظرسنجی که نیویورک تایمز منتشر کرده، بیش از ۷۵درصد آمریکایی‌ها به این باور رسیده‌اند که نظام سیاسی آمریکا، گرفتار تبعیض نژادی شده است.

برپایه این نظرسنجی‌ها ۷۶درصد آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که تبعیض نژادی در ساختارهای اداری آمریکا یک مشکل بزرگ است. ۷۱درصد از این ۷۶درصد سفیدپوست هستند. به گفته نیویورک تایمز این نخستین بار در تاریخ آمریکاست که چنین اجماع عمومی درباره نژادپرستانه بودن ساختارهای آمریکا وجود دارد. همچنین ۵۷درصد آمریکایی‌ها معتقدند پلیس نسبت به هدف قرار دادن سیاه‌ها رغبت بیشتری دارد تا سفیدها.

*

وعده ۱۰۰روزه بایدن

در این میان سیاستمداران آمریکا هم به فکر ماهی گرفتن از امواج اعتراض‌ها افتاده‌اند. جو بایدن که نامزدی‌اش برای ریاست‌جمهوری قطعی شده، در سرمقاله لس‌آنجلس تایمز نوشت: در صورت انتخاب، من متعهد می‌شوم که در ۱۰۰ روز از زمان تصدی، کمیسیون ملی نظارت پلیس را تأسیس کنم.

از طرفی آمریکا تنها کشوری نیست که با معضل نژادپرستی روبه‌رو است. روز گذشته در لندن هم چندصد هزار نفر به خیابان آمدند و در حمایت از اقلیت‌های نژادی شعار دادند. این تظاهرات به خشونت کشیده و پلیس لندن وارد عمل شد. در پاریس هم، باوجود ممنوعیت تجمع از سوی دولت، ده‌ها هزار نفر به خیابان آمدند. در آلمان هم چندهزار نفر به خیابان‌های برلین و دیگر شهرها سرازیر شدند. در ایتالیا، استرالیا و کره جنوبی هم جمعیت قابل توجهی در حمایت از جنبش اقلیت‌ها در آمریکا و در مخالفت با سیاست‌های نژادی کشور خودشان به خیابان آمدند.