قدس آنلاین:  نرخ اینترنت همچنان یکی از دغدغه‌های مهم کاربران در ایران به شمار می‌رود. در گذشته یعنی زمانی که اپراتورهای کشور اینترنت نسل دو یا همان GPRS را ارائه می‌دادند گاهی برای بعضی از صاحبان گوشی‌های هوشمند، قبض‌های ۲۰۰ یا حتی ۳۰۰ هزار تومانی صادر می‌شد. ارقامی که هرچند مسئولان وقت وزارت ارتباطات و مدیران شرکت مخابرات ایران دلیل آن را استفاده مشترک از اینترنت آزاد اپراتور عنوان می‌کردند اما همین موضوع انتقادهای زیادی را به‌دنبال داشت، به طوری که فروردین سال ۹۳ دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد در وضعیت کنونی بیشتر کاربران اینترنت، از قیمت و کیفیت دسترسی به اینترنت در داخل کشور، ناراضی‌اند و از دو معضل گران‌فروشی و کم‌فروشی پهنای باند دسترسی به اینترنت شکایت دارند.

براساس گزارش یاد شده هر ۱ STM پهنای باند اینترنت با قیمت ٩‌میلیون‌تومان به کشور وارد اما با قیمت ٢٣٢‌میلیون تومان به کاربران فروخته می‌شود. یعنی خدمات اینترنت با ٢۵برابر قیمت اولیه به دست کاربران خانگی می‌رسد و هزینه اینترنت در ایران دو برابر افغانستان و ۳هزار و ۵۰۰ برابر ژاپن است.

به‌دنبال این انتقادها بود که کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، تعرفه اینترنت موبایل را مورد بررسی قرار داد و مقرر شد از میزان قیمت‌ها حدود پنج برابر کاسته شود.

با این همه، قیمت‌ها و کیفیت دسترسی به اینترنت به گونه‌ای نشد که رضایت بیشتر کاربران و مشترکان اینترنت را جلب کند. یعنی در عین پایین بودن سرعت اینترنت، قیمت آن از بسیاری از کشورهای دنیا بالاتر بوده است، به طوری که مجله دانستنی‌ها سال ۱۳۹۶ در گزارشی، میانگین سرعت اینترنت در نروژ، کره جنوبی، ژاپن و ایالت متحده را به ترتیب ۲۳٫۵، ۲۸٫۶، ۲۰٫۲، ۱۸٫۷ مگابیت بر ثانیه و متوسط هزینه هر مگابیت بر ثانیه را نیز به ترتیب ۷هزار و۸۰۰ تومان، هزار و ۱۵۰ تومان، ۷۵۰ تومان و ۳هزار و ۲۰۰ تومان اعلام کرده و گفته است: پیشینه سرعت اینترنت شرکت‌های ایرانی شاتل، آسیا تک، پارس آنلاین، ‌های وب و ایرانسل به ترتیب ۱۶، ۸، ۱۶، ۱۶ و ۴۰ مگابیت بر ثانیه است - که معمولاً به صورت «نامحدود» ارائه نمی‌شود- و هزینهه هر مگابیت بر ثانیه این شرکت‌ها هم از هزار تومان برای طرح حجمی اینترنت تا ۴۰۰ هزار تومان برای طرح نامحدود متغیر است.

حالا هم نصرالله پژمانفر، رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی از گران بودن اینترنت در ایران خبر می‌دهد.

او به‌تازگی در یکی از برنامه‌های صدا و سیما با اشاره به اینکه اینترنت ایران گران‌ترین اینترنت دنیاست، می‌گوید: ما امروز گران‌ترین اینترنت را به مردم ارائه می‌دهیم. هزینه‌ای که مردم برای اینترنت پرداخت می‌کنند در مقایسه با دنیا و حتی در مقایسه با کشور افغانستان اینترنت گرانی است و ناامن‌ترین خدمات را ارائه می‌دهیم که مسائل مختلف دارد. کافی است کار کسی به پلیس فتا بیفتد تا بداند چه خبر است و چه اجحاف‌هایی رخ می‌دهد.

وی با اشاره به اینکه وزارت ارتباطات پس از وزارت نفت بیشترین درآمد را در اختیار دارد و درآمد این وزارتخانه سالانه فقط از فضای مجازی ۱۰ هزار میلیارد تومان است، می‌افزاید: باید بخشی از این درآمد صرف توسعه زیرساخت‌ها شود. ‌ می‌گویند توسعه زیرساخت انجام می‌دهیم؛ یعنی فیبرنوری می‌کشیم و یکسری کابل و سیم وصل می‌کنیم؛ اینکه شبکه ملی اطلاعات نیست. شبکه ملی اطلاعات یعنی حاکمیت و همه این موارد.

کاهش قیمت اینترنت داخلی ضروری است

مصطفی طاهری، رئیس کمیته ارتباطات مجلس شورای اسلامی نیز چنین نگاهی دارد و از ضرورت کاهش قیمت اینترنت داخلی خبر می‌دهد و به قدس می‌گوید: بر اساس قانون، شرکت‌هایی که خدمات اینترنتی ارائه می‌دهند تخلفی در افزایش قیمت اینترنت نداشته‌اند اما سیاست کلی ما باید این باشد که قیمت اینترنت داخلی را تا جایی که ممکن است کاهش دهیم و قیمت اینترنت بین‌المللی را تا جای ممکن واقعی‌تر کنیم؛ یعنی نباید به این بخش یارانه بدهیم چون ۸۰ درصد اینترنت مصرفی کشور در شبکه‌های اجتماعی خارجی است.

وی با اشاره به اینکه همچنان جا دارد با رقابتی کردن بخش توزیع اینترنت، قیمت اینترنت داخلی کاهش پیدا کند، در پاسخ به این پرسش که مجلس برای متناسب کردن قیمت خدمات اینترنتی چه برنامه‌ای دارد، می‌گوید: ما با ارائه یارانه به بخش اینترنت بین‌الملل مخالفیم اما در تلاشیم قیمت اینترنت داخلی را کاهش دهیم.

پایین‌ترین نرخ برای اینترنت

یوسف داودی، دیگر عضو کمیته ارتباطات مجلس هم معتقد است با توجه به شرایط اقتصادی مردم و شیوع ویروس کرونا در ایران که موجب شده آموزش دانش‌آموزان و دانشجویان به صورت مجازی انجام شود، باید علاوه بر ارتقای سطح پوشش اینترنت و افزایش سرعت اینترنت در کل کشور، قیمت آن نیز مقداری کاهش یابد. سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی باید پایین‌ترین نرخ را برای اینترنت در نظر بگیرد چون در این صورت مردم رغبت بیشتری برای استفاده از اینترنت برای حل مسائل کاریشان نشان می‌دهند.

قیمت اینترنت در ایران به نرم جهانی نزیک شده است

دکتر محمد قلم چی، متخصص الکترونیک و مدیر عامل یک شرکت دانش بنیان اما نگاه دیگری به موضوع دارد و به قدس می‌گوید: اگرچه در گذشته قیمت اینترنت در ایران خیلی بالاتر از نُرم جهانی بود اما اکنون با توجه به گران شدن نرخ ارز و رقابتی شدن بخش توزیع اینترنت، کم کم قیمت اینترنت به نرم جهانی نزدیک می‌شود؛ اما مشکل اینجاست که نوع فروش بسته‌های اینترنتی در ایران با دیگر کشورها متفاوت است. مثلاً برای لند لاین یا سرویس‌های زمینی مثل ADSL معمولاً در دنیا سرویس‌ها به صورت حجمی فروخته نمی‌شوند اما در ایران این کار انجام می‌شود که موجب می‌شود قیمت بسته‌های اینترتی زیاد شوند.

وی در پاسخ به این پرسش که برای کاهش قیمت اینترنت چه باید کرد، می‌گوید: برای این منظور دولت باید پهنای باند بیشتری را تأمین کند در این صورت قیمت تمام شده اینترنت کاهش می‌یابد و می‌تواند اینترنت را با قیمت کمتری در اختیار شرکت‌های توزیع‌کننده قرار دهد و آن‌ها هم با قیمت کمتری به کاربران ارائه دهند. راهکار دوم هم توسعه استفاده از اینترنت ملی است. با راه‌اندازی این شبکه، تعرفه اینترنت بین‌الملل از اینترنت داخلی تفکیک شده و برای استفاده از اینترنت داخلی تخفیف ۵۰ درصدی لحاظ شده است که البته این میزان به نظر کم است و باید بیشتر از این تخفیف داده شود.

قیمت اینترنت نه تنها بالا نیست بلکه ارزان هم است

داود زارعیان، معاون امور مشترکان شرکت مخابرات ایران اما قیمت اینترنت در ایران را نه تنها بالا نمی‌داند بلکه به عکس چنین موضوعی اعتقاد دارد.

او در این باره به قدس می‌گوید: قیمت اینترنت در ایران توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تعرفه‌گذاری می‌شود؛ البته در این زمینه یک کف و سقفی هم وجود دارد و اپراتورها با توجه به فضای رقابتی و هزینه‌هایی که دارند قیمت‌ها را تعیین می‌کنند. در اپراتورهای همراه قیمت‌ها بر اساس بسته اینترنتی است چون اگر بر اساس کیلوبایت و یا روش‌های معمولی محاسبه شود قیمت‌ها خیلی بالا خواهد شد. مقایسه قیمت بسته‌های اینترنت در ایران با کشورهای دیگر نشان می‌دهد اینترنت در کشور ما نسبت به دیگر کشورها خیلی ارزان‌تر است. برای اثبات این موضوع کافی است نگاهی به میانگین هزینه خانوارها در حوزه فناوری اطلاعات بیندازیم آن‌وقت می‌بینیم درصد ناچیزی از هزینه یک خانوار را شامل می‌شود یا اگر به نمودار رشد تعرفه‌ها در ۱۰ سال اخیر نگاه کنیم درمی‌یابیم پایین‌ترین درصد رشد هزینه‌ها مربوط به ارتباطات اعم از تلفن، اینترنت و سایر خدماتی است که توسط اپراتورها ارائه می‌شود.

زارعیان با اشاره به اینکه به باور وی در حال حاضر قیمت خدمات اینترنتی در خیلی از زمینه‌ها نه تنها بالا نیست بلکه پایین هم است، تصریح می‌کند: اگر این روند ادامه یابد ممکن است در سال‌های آتی اپراتورها با مشکل ارائه خدمت مواجه شوند.

وی مصرف نادرست اینترنت از سوی کاربران را دلیل اصلی بالا بودن هزینه‌های اینترنت در کشور می‌داند و می‌گوید: به نظرم اشکال در جای دیگری است. اشکال در مصرف نادرست اینترنت از سوی کاربران است. بر اساس برآوردهایی که از کشور داریم عمده اینترنت ما در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه شبکه‌های واتس‌آپ، تلگرام و اینستاگرام مصرف می‌شود و بخش عمده این مصرف هم غیرضروری است. به عنوان مثال بنده در یک شبکه واتس‌آپ در ۲۰ گروه هم عضو هستم و هر صبح با تعداد زیادی فیلم صبح بخیر در این گروه‌ها مواجه می‌شوم و شروع می‌کنم به باز کردن این‌ها در نتیجه طبیعی است مصرف اینترنت و هزینه‌های من بالا برود؛ وگرنه در حوزه دولت الکترونیک و خدمات الکترونیک و آموزش مجازی مصرف اینترنت زیادی نداریم.

انتهای پیام/