طب چیزی جز درمان و از بین بردن دردهای بیماران اعم از جسمی و روحی نیست و درمان‌های مربوط به زیبایی هم تمام موارد و اقدامات مداخله‌ای را شامل می‌شود که برای از بین بردن آلام جسمی و روحی ناشی از یک بدشکلی ساختاری یا زیبایی‌شناسانه انجام می‌شود؛ طیفی وسیع که از تجویز ساده‌ترین کرم‌ها تا پیچیده‌ترین جراحی‌های پلاستیک را در برمی‌گیرد.
حالا باید دید یک مراجعه‌کننده زیبایی چگونه بیمار تلقی می‌شود و اساساً چه حق انتخاب‌هایی دارد؛ پایه طراحی این مسئله به نظر این‌گونه است:
در گام نخست در مورد مشکلی که وجود واقعی ندارد تبلیغ می‌شود و ذائقه متوسط جامعه به سمتی هدایت می‌شود که از اندازه و شکل اندام‌ها و اجزای طبیعی بدن تصویر ذهنی دارای نقص و بیمارگونه بسازد و به انتشار الگوی تصویری مصنوعی و غیرعادی از این اجزا به عنوان حالت ایده‌آل اقدام می‌کند.
خود بیمار پنداری وشرکت های منفعت محور
این تصویر جدید توسط انواع رسانه‌های نوشتاری و دیداری به طور انبوه ارائه و توزیع می‌شود و به‌تدریج کسانی دارای معیارهای زیبایی تعریف می‌شوند که چنین الگوهای غیرعادی در آن‌ها وجود داشته باشد.
از اینجا با تعدادی افراد روبه‌رو هستیم که به طور غیرواقعی خود را بیمار و غیرعادی می‌دانند و گروهی شرکت‌های منفعت‌محور و اقلیتی از بدنه طب کشور که در انتظار آنان نشسته‌اند تا افرادی در توهم وجود بیماری، رؤیای درمان خود را انتخاب! نمایند!
مرحله بعد افزایش تعداد این اقدامات غیرلازم زیبایی و عمومی شدن آن است، به گونه‌ای که این معیارها از الگوی زیبایی صرف به یک نیاز برای همسان شدن با دیگران و ارزش پذیرش اجتماعی تبدیل می‌شود.
گذر از مرحله «اگر این‌طور باشی زیباتر هستی» به مرحله «اگر این طور نباشی زشت خواهی بود» سکانس نهایی این تغییر ذائقه اجتماعی است.
حدس بقیه داستان راحت است؛ انبوه افرادی که در جو بی‌اعتماد به‌نفسی، خود را دارای نقص فرض می‌نمایند و به دنبال درمان چیزی می‌گردند که در عالم واقع یا کتب طبی وجود ندارد و فقط در ذهن آنان ایجاد شده است.
برای علت‌یابی مشکل باید دید سود هنگفت این تجارت به کدام سبد سرازیر می‌شود؟ بعضی از شرکت‌های تجاری که دستگاه‌ها و لوازم مورد نیاز این اقدامات را وارد یا تولید می‌کنند و قسمتی از سیستم درمانی کشور که بی‌توجه به حیثیت حرفه‌ای کل مجموعه، بازوی عملی این اقدام می‌گردد.
عوارض زیانبار یا گاه جبران‌ناپذیر این اقدام چیست؟ جامعه‌ای که چهره‌اش در رؤیای زیباتر شدن مخدوش می‌شود. فشار اقتصادی بیهوده بر بسیاری از خانواده‌های متوسط و ضعیف که با توجه به وضعیت اقتصادی تحت فشار خردکننده قرار می‌گیرند اما چاره‌ای جز همرنگ جماعت شدن نمی‌بینند.
راهبردهای پیشنهادی
حل این مشکل با اقدام هماهنگ و گسترده در مورد همه عناصر مؤثر در موضوع امکان‌پذیر است.
١-بازتعریف دوباره و واقعی زیبایی با اصلاح مدل فعلی که یک مدل واحد را تبلیغ می‌کند.
٢-عزم فرهنگی رسانه‌ها و دولت برای پرهیز از تبلیغ این نوع زیبایی مصنوعی، هم با مسئولیت‌پذیری و مقاومت در برابر جاذبه مالی توسط رسانه‌ها و هم با ایجاد بستری توسط نهادهای اعتباری-فرهنگی تا فضای رسانه از چنین تمایلی بی‌نیاز شود.
٣-تقویت واحدهای ذی‌ربط کنترلی تا بر تولید و واردات دستگاه‌ها و مواد اولیه این اقدامات نظارت منصفانه اعمال نماید.
٤-تنظیم گایدلاین‌های (کتب راهنما) دقیق برای اقدامات زیبایی بر پایه آخرین یافته‌های علمی و به کمک خبرگان دلسوز پزشکی زیبایی و در نظر گرفتن بازآموزی برای بخش پزشکی تا موارد غیرلازم را بهتر بشناسند و بیش از پیش در حفظ سلامت جامعه و صیانت از حرمت صنفی خود مؤثر باشند.
٥- تلاش تمام افراد جامعه برای یادگیری هر چه بهتر معیارهای واقعی برای حفظ سلامت و زیبایی.
نظر شما