تصور عموم مردم از موزه این است که آثار تاریخی را داخل ویترین به نظاره بنشینند. یعنی محور بازدید، همین. آثار به نمایش درآمده در موزه هستند که به این موزه ها شی محور می گویند.
که این اشیا یا  در مخازن موجود دارند، در اثر کاوش های علمی باستان شناسی بدست آمده اند، اهدا شده اند، و یا از قاچاقچیان اموال فرهنگی ضبط و توقیف شده اند.
موزه ها به لحاظ آنچه به نمایش می گذارند، به چند نوع تقسیم می گردند؛ موزه های تاریخ و باستان شناسی که از  آنها. به عنوان موزه های مادر و ملی نیز یاد می کنند، سایت موزه ها، نمایش دهنده ی آثار غیر منقول یا یک بخشی از معماری تاریخی و به جای مانده هستند که امکان انتقال آن به جایی دیگر میسر نیست، موزه های مردم شناسی ساخته و پرداخته ی آیین و آداب و رسوم و  مشاغل و پیشه های قدیمی هستند، کاخ موزه ها، بیان گر وضعیت و نحوه ی زندگی صاحبشان هستند، موزه های هنری، انواع هنرهای تزیینی و تجسمی که زیبایی شناسی بالایی برخوردار هستند را به نمایش در می آورند،موزه های علوم و تاریخ طبیعی، محلی و  منطقه ای، موزه های سیار، پارک موزه ها، موزه های نظامی و خانه موزه ها همگی یک نمایش مشترک و آن هم محور قرار داشتن آثار منقول و غیر منقول است و علاقمندان حتما بایستی از نزدیک بروند و بازدید کنند.که خوب قطعا، از نزدیک مشاهده کردن آثار موزه، جذابیت خاص خودش را دارد و به چرخه سوخت اقتصاد گردشگری هم کمک می کند.
ولی حال که این ویروس منحوس کرونا،برای بازدید حضوری، محدودیت ایجاد کرده و چه بسا که در آینده، محدودیت های دیگری هم پیش بیاید، چه باید کرد؟ باید در موزه ها را بست؟
در بعضی از کشورها ی دنیا، سعی شده که از اشیا محور خارج و به سمت محتوی محور پیش بروند و در حقیقت برآیند میراث فرهنگی ملموس و ناملموس یا منقول و غیر منقول و حتی آینده را در دستور کار خود قرار داده اند.به عنوان مثال موزه های سلفی که این موزه ها با ایجاد مکان های شبه تاریخی و بعضا براساس آثار تاریخی،برای بینندگان خود خاطره بازی و خاطره سازی می کنند
شاید این فضای ایجاد شده را می توان شبیه یک استودیوی پیشرفته عکاسی دانست ولی واقعیت امر این است که محتوی را بر محور،غلبه دادند.
و بی دلیل نیست که از، سال گذشته ایکوم شورای جهانی موزه ها، تعریف جدیدی از موزه ها را به شور گذاشته است باید و نبایدهای زیادی را می شود حدس زد صرفا وجود یک سایت و پورتال اینترنتی نخواهد توانست کمک زیادی به حضور مجازی موزه ها داشته باشد و  به مرور زمان، ارتباط خودش با مخاطبان به اندک خواهد رساند.
هم اکنون که این ویروس کرونا، منجر به  تغییر سبک  زندگی شده  و بسیاری از داد و ستدهای مردم بصورت غیر حضوری انجام می گیرد، ضرورت دارد که موزه ها هم. از غافله عقب نمانند و جایی برای خودشان در شبکه های اجتماعی و  مجازی پیدا کنند  و یا سهم خودشان را از این فرصت مهیا شده، بگیرند و با علاقمندان خودشان ارتباط داشته باشند و برای حفظ آن تلاش کنند. در غیر این صورت ارتباط خودشان را با مخاطبان از دست خواهند داد و از میزان علاقه مندی آنها، کاسته خواهد شد و به مرور زمان به انزوا خواهند رفت.
لذا ضرورت حضوری شایسته و بایسته و با زبان و بیان هنر و زیبا شناسی هنری برای تمام موزه ها در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، وجود دارد هم اکنون، اکثر قریب به اتفاق جامعه یک دستگاه موبایل اندریود دار در اختیار دارند که علاوه بر گذاراندن اوقات خود، دیگر نیازها یشان را برآورده می کنند و  موزه ها هم بایستی تلاش کنند که از این فرصت، به خوبی بهره بگیرند و علاوه بر حفظ رسالت موزه ای خود، زمانی از سبد وقت مردم را به تماشا ی موزه ها و آثار به نمایش در آمده اختصاص بدهند و به یک سایت و. پورتال اینترنتی اکتفا نکنند و در تمامی شبکه های اجتماعی و مجاری و  پیام رسان های مختلف،حضور داشته باشند .

انتهای خبر/