قدس آنلاین: انسانها در طول زندگی به دنبال پیشرفت هستند و اگر روزی پیشرفت را در یکی از عرصههای زندگیشان تجربه نکنند احساس خوبی نخواهند داشت. چنان که امام علی(ع) میفرماید: هر که دو روزش یکسان باشد مغبون گشته است. در کنار رشد مادی نباید از رشد معنوی غافل شد، از همین سو مؤمنین باید برای رسیدن به درجات بالای ایمان و قرب و رضای الهی تلاش کنند.
ایمان به شرط خیرخواهی نسبت به دیگر افراد جامعه
ما مسلمانان اگر بخواهیم مؤمن واقعی باشیم باید در خوشیها و ناخوشیها به فکر برادر دینی خود باشیم. از همین رو پیامبر اکرم حضرت محمد(ص) میفرمایند: هیچ کدام از شما مؤمن نیست مگر اینکه دوست بدارد برای برادرش آنچه را که برای خودش دوست میدارد. ایمان به خدا و جلب رضایت الهی رابطهی مستقیمی با خیرخواهی مومنین نسبت به یکدیگر دارد.
حدیثی برای تمام دوران زندگی
اگر به دقت نگاهی بیاندازیم متوجه این امر مهم خواهیم شد که بیشتر مشکلاتی که در سطح جامعه وجود دارد به دلیل فراموش کردن این اصل مهم در اسلام است که انسان نباید فقط خودش را ببیند بلکه هر آنچه را برای خودش میپسندد باید برای دیگران هم بپسندد. چنانکه امام علی(ع) در این باره فرمودند: آنچه بر خود می پسندی برای مردم نیز بپسند و آنچه برای خود نمیپسندی برای آنها نیز نپسند. تنها عمل به این نسخه ساده و در عین حال بسیار ارزشمند میتواند به حل بسیاری از مشکلات جامعه بیانجامد.
امروزه بسیاری از مشکلات خانوادگی از قبیل عدم احترام بین اعضای خانواده، عدم تعهد و بی مسئولیتی، یاری نکردن اعضا و مشکلات اجتماعی مانند بی احترامی، بداخلاقی، دروغ و فریب و بی اعتنایی به فقیران و نیازمندان از عمل نکردن به مضمون همین حدیث نشأت میگیرد. رعایت کردن این اصل در همه عرصههای زندگی انسان میتواند راهگشا باشد. به عنوان نمونه اگر دوست داریم مورد احترام همسایگان قرار بگیریم، باید به حقوق همسایه احترام گذاشته و از آزار و اذیت آنها دوری کنیم یا اگر در رفاه هستیم ولی از اقوام و آشنایان یا همسایگان یا دیگر افراد جامعه کسانی هستند که به سختی زندگی خود را میگذرانند به آنها کمک کرده و با آنها همدلی و همدردی انجام دهیم. البته شاید روزی ما محتاج شدیم و آنها به کمک ما بیایند. به عبارت دیگر، همه ما در یک کشتی قرار داریم که اگر اتفاقی برای این کشتی رخ دهد همه با هم غرق خواهیم شد. پس بهتر است همه ما با کمک به یکدیگر کاری کنیم که همگی سالم به مقصد برسیم.
هر چه کنی به خود کنی
آدمی جواب کارهای خوب و بد خود را خواهد دید وانتخاب با خود اوست که کار نیک یا کار بد را انتخاب کند. امام صادق(ع) دراین باره فرمودند: هر که خوبی بکارد، خشنودی درو می کند و هر کس بدی بکارد، پشیمانی میچیند، هر که هر چه بکارد، همان را دِرو می کند. کار نیک و بد در قبال دیگران دامن خود انسان را میگیرد. مثلاً در مورد احترام به والدین و ضرورت عفت ورزی مردان، امام صادق(ع) فرمودند: به پدر و مادر خود نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند و به زنان مردم عفت ورزید تا زنانتان عفت ورزند. با عمل به این حدیث میتوان از اعمال زشتی مانند بیاحترامی و بی حرمتی در خانواده و خیانتها و نگاههای شیطانی در جامعه جلوگیری کرد.
غم زدایی از دل مومن؛ معاملهای دو سر برد
انسانهای بزرگ همیشه در اندیشه دیگراناند و از عمر گران بهای خود در جهت رفع گرفتاریهای مردم استفاده میکنند. خدمت و کمک کردن به مردم میتواند در چارچوب واسطه خیر شدن، هدیه دادن، بخشودگی و یا حتی لبخندی غم زدا باشد و یقینا خداوند متعال این کارهای خیر را بی جواب نخواهد گذاشت. قرآن کریم دراین باره میفرماید: خداوند پاداش این دنیا و پاداش نیک آخرت را به آنان عطا کرد و خداوند نیکوکاران را دوست دارد. گرهگشایی از کار دیگر افراد جامعه باعث از بین رفتن غم انسان و سبب استجابت دعا خواهد شد. چنان که پیامبر(ص) فرمود: هر که میخواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود، باید گره از کارتنگدستی باز کند. پس کمک به آدمهای نیازمند علاوه بر شاد کردن دل آنها باعث از بین بردن غم خود انسان هم خواهد شد.
بنابراین با عمل به احادیث ائمه(ع) به خصوص حدیث ارزشمند «آنچه برای خود میپسندی برای دیگران هم بپسند» میتوان بسیاری از مشکلات خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی را برطرف کرد و جامعه را به سمت خوشبختی و سعادت پیش برد.
نظر شما