قدس آنلاین: کارشناس هوشمندسازی وزارت آموزش و پرورش درباره طرح هوشمندسازی مدارس به خبرنگار ما می‌گوید: بیشترین تمرکز این طرح در ابتدای کار بر حوزه سخت‌افزاری بود آنچنان که بیشتر مدارس، بودجه دریافتی از وزارت آموزش و پرورش را صرف تهیه سخت‌افزارهایی مثل دیتا پروژکتور، تخته هوشمند، رایانه و... کردند و البته تهیه حداقل نرم‌افزارهایی که در فرایند یاددهی- یادگیری کمک‌کننده باشد نیز مدنظر قرار گرفت.
سیدعباس حسینی ادامه می‌دهد: در عین حال آموزش و پرورش با همکاری وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات درصدد آماده‌سازی زیرساخت‌های لازم برآمد تا طرح اتصال مدارس به شبکه ملی اطلاعات را براساس ماده ۶۹ برنامه ششم توسعه به انجام برساند و اکنون زیرساخت‌ها قوی‌تر و سیستم‌های آموزش و پرورش به سمت یکپارچه‌سازی رفته است و چه بسا شرایط کرونا سیستم آموزشی را در ابعاد مختلف نرم‌افزاری به جلو راند و سبب همسو شدن تمامی دستگاه‌ها در تهیه و تقویت نرم‌افزارهای آموزشی شد.
وی ادامه می‌دهد: هوشمندسازی مدارس در بحران کرونا چندان به کمک آموزش نیامد چراکه مدارس تعطیل شد و در کنار آن وزارت فناوری اطلاعات، شبکه شاد را راه‌اندازی کرده و رایگان در اختیار گذاشت تا از دغدغه اولیا و دانش‌آموزان کاسته شود؛ در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های ایرانی از جمله اپراتورها، پس از بررسی‌های لازم و دریافت تأییده فنی و حراستی، خدمات نرم‌افزاری ارائه می‌دهند و می‌توانند به صورت قانونمند در راستای سیستم آموزشی فعالیت کنند.
این کارشناس تصریح می‌کند: باید پذیرفت هر طرحی در ابتدای راه با چالش روبه‌رو است اما اینکه بگوییم این طرح کاملاً ناموفق بوده صحیح نیست؛ چراکه موضوع شبکه اجتماعی شاد که بیش از ۱۰ میلیون کاربر دارد، اقدامی بی‌سابقه بود که به یکباره حجم بسیاری از مخاطبان را پذیرفته و حتماً در شروع، شرکت بزرگی مانند همراه اول نیز کم می‌آورد. بنابراین تجهیز زیرساخت‌ها و نیاز به خرید تجهیزات جزو بدیهیات است.
طرح «تکفا»
رحمان عیسی زاده، مسئول طرح هوشمندسازی مدارس با بیان اینکه این طرح از سال تحصیلی ۹۱-۹۰ به صورت اجرایی درآمد و پیش از آن رسمیت نداشت، تصریح می‌کند: طرح هوشمندسازی، به عنوان یک الزام در سند چشم‌انداز نظام وجود داشت که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش نیز دیده شد تا فرایند یاددهی- یادگیری را از روش سنتی به روش الکترونیکی سوق داده و موضوع عدالت آموزشی را دنبال کند. به طور مثال اگر معلمی در نقطه‌ای از ایران توانمندی و روش تدریس خاصی دارد به اشتراک گذاشته تا دیگران نیز بتوانند از آن روش‌ها بهره‌مند شوند.
وی خاطرنشان می‌کند: از دیگر اهداف طرح هوشمندسازی مدارس، موضوع سیستم ارزشیابی بود که زمان زیادی را از معلم می‌گرفت و در مجموع، مطالعات انجام شده درباره طرح هوشمندسازی سایر کشورها و پیگیری اهدافی که بیشترین ارتقا در فرایند یاددهی- یادگیری را به وجود آورد موضوعی بود که در هوشمندسازی مدنظر قرار گرفت.
محتوای درسی روی تخته سیاه
معاون دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش و پرورش خاطرنشان می‌کند: معلمان دوره قدیم، زمانی را صرف نوشتن محتوای درسی روی تخته سیاه می‌کردند و سپس به ارائه درس می‌پرداختند در صورتی که اکنون معلم می‌تواند با استفاده از ابزار هوشمند، محتوا را روی صفحه قرار داده و بسیار آسان‌تر از روش سنتی به تدریس بپردازد.
مسئول پروژه هوشمندسازی مدارس تصریح می‌کند: هوشمندسازی با توجه به بضاعت کشور، مشکلات اقتصادی و تحریم‌های موجود، روندی آهسته را طی کرده است اما خوشبختانه از سویی قوانینی ایجاد شد که پیشرفت این طرح را تسهیل کرد. برای مثال ماده ۶۹ قانون برنامه ششم توسعه در توسعه هوشمندسازی مدارس بسیار مؤثر بوده است به طوری که از سال گذشته آموزش و پرورش توانست به کمک وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات حدود ۷۰درصد مدارس را به هم متصل کرده و اینترنت رایگان در اختیار بگذارد اما این امکان که به تعداد هر دانش‌آموز یک وسیله هوشمند در اختیار باشد، به خاطر وضعیت خاص اقتصادی، محقق نشد.
وی در خصوص میزان موفقیت این طرح ادامه می‌دهد: برنامه‌های تولید محتوا تقریباً برای تمامی درس‌ها به صورت محتوای الکترونیکی طراحی و در اختیار دانش‌آموزان قرار گرفته است. در طرح شاد و طرح هدایت (هر دانش آموز یک تبلت) تلاش شد حدود ۳ میلیون دانش آموزی که تا به حال به سیستم آموزشی هوشمند دسترسی ندارند به این سیستم متصل شوند و اکنون نیز همه دستگاه‌های مرتبط، در راستای هوشمندسازی مدارس در حال حرکت هستند بنابراین اینکه گفته شود طرح پیشرفت نداشته، مورد تأیید نیست.
وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر بیش از ۱۲میلیون دانش‌آموز از ابزار هوشمند بهره‌مندند که ۱۰میلیون آن‌ها در شبکه شاد هستند و ۵/۲میلیون دانش‌آموز از نرم‌افزارهای دیگر استفاده می‌کنند و به‌تازگی طرح هدایت راه‌اندازی شده تا با کمک خیران، بخش‌های خصوصی و دولتی مشکل حدود ۲ میلیون دانش‌آموز محروم نیز برطرف شود.
نظر شما