بحث بودجه و چالش مجلس و دولت در این حوزه ریشه قدیمی دارد و اختلاف‌نظر در خصوص درآمدها و هزینه‌ها همواره مورد مجادله و مباحثه تصمیم‌سازان قوای مقننه و مجریه بوده است، اما در سال ۹۹ مبحث تازه‌ای به نام بودجه واقع‌بینانه از سوی مجلس و بودجه مبتنی بر پیش‌بینی درآمد از سوی دولت است که موجب چالش شده و تا رد کلیات بودجه دولت پیش رفته است.

درباره بودجه دولت می‌گوید من مطمئن هستم آمریکا به برجام برمی‌گردد و ما می‌توانیم روزانه ۲میلیون و۳۰۰هزار بشکه نفت تولید و سهم خود را در سبد اوپک بدست آوریم و دلارهای نفتی را به کمک بودجه بیاوریم. مجلس می‌گوید این خیال‌پردازی است و بایدن و تیم او در ماهیت فرقی با ترامپ ندارند و شما روی درآمد سرشار ناشی از فروش نفت حساب نکنید. در بودجه دولت می‌گوید روند پرداخت یارانه‌ها حفظ شود و با اندکی بالا و پایین دهک‌های فرودست همچنان با شرایط موجود بسازند. مجلس می‌گوید منابع درآمدی را اصلاح و از صاحبان درآمدهای نجومی و رانت‌خواران مالیات بگیرید و یارانه را افزایش دهید. دولت برای کل مردم حق یارانه قائل است و کاری ندارد که ۹۰درصد سپرده بانک‌ها دست ۱۱درصد جمعیت هست و مجلس معتقد است بخش نیازمند باید مورد حمایت قرار بگیرند.

اصرار مجلس به منابع درآمدی مغفول مانده مثل خیلی از صنف‌های پولساز و درآمدهای گمرک و استنکاف دولت به دلیل گران‌تر شدن کالا با این روش درآمد، چالش دیگری است که وجود دارد.

در فاصله ۴۰ روز تا پایان سال دغدغه کارمندان، کارگران و بازنشستگان برای افزایش حقوق و اضطراب ملی برای تصورکشور بدون مصوبه بودجه، یک سوژه خبری و دستمایه تحلیلی است.

حال باید دید رئیس‌جمهور و تیم نوبخت تا چه حد به اصرارهای مجلس برای دسترسی به بودجه واقعی پاسخ می‌دهند و مجلس تا کجا حاضر است با دولت همراهی کند تا بودجه منظم و بدون ریخت‌وپاش در دسترس قرار گیرد.