او از سال ۷۳ وارد دانشگاه و رشته پزشکی شده و تا سال ۹۶ در کنار تشکیل خانواده، همسرداری و فرزندپروری، مراحل تخصصی تحصیل خود را طی می‌کند. پیش از آشنایی با کانون خدمت سلامت رضوی، همیشه میل خدمت به اقشار تنگدست و بی‌بضاعت بخشی از دغدغه‌های خانم دکتر بود ولی مشغله کار و زندگی این اجازه را به او نمی‌داد. از یک سال پیش با خدمت به مجاوران بیمار و گرفتار مشهدی در قالب اردوهای جهادی، به این میل درونی و مسئولیت اجتماعی پرداخته است. خدمات وی در حوزه قلب وعروق برای بیماران دور از امکانات درمانی شهر بسیار ارزشمند است اما علاوه بر تخصص خود، از دیگر امکانات مطبش برای خدمت بیشتر استفاده می‌کند. همزمان با ولادت یگانه بانوی دو عالم، برای آشنایی با ماجرای متفاوت خدمت‌رسانی و جهان‌بینی دکتر معصومه الوندی آذری، فوق تخصص قلب وعروق با این بانوی جهادگر مشهدی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
شما با دستگاه اکو خودتان به مناطق محروم اعزام می‌شوید! دستگاهی که قیمت قابل توجهی دارد و بسیار به کار درمان بیماران قلبی کمک می‌کند. چرا؟
به خاطر موضوع فوق تخصص خودم، سال‌ها پیش دستگاه تصویربرداری اکوی پرتابل(با قابلیت جابه‌جایی) را خریداری کردم. همیشه با دستگاه خودم در اردوها شرکت می‌کنم. با وجود اینکه این دستگاه وسیله کارم هست و الان قیمت فوق‌العاده بالایی دارد و بسیار مراقبم آسیبی نبیند، آن را به اردوها می‌برم تا بتوانم به قشری که کمتر توان استفاده از چنین امکانات تخصصی پزشکی دارند، خدمات بهتر و کامل‌تری ارائه کنم. آنچه در منابع دینی ما از آن به عنوان زکات علم ذکر شده، این است که ما باید از هر آنچه خدا در اختیارمان گذاشته، برای کمک به افراد ناتوان و کم‌برخوردار انفاق کنیم. مطابق آیات قرآن کریم خداوند متعال می‌فرمایند؛ ما در ثروتی که به افراد می‌دهیم، حقی را برای فقرا قرار می‌دهیم. من عضوی از این جامعه هستم و باید سهم خودم را به هر شکل ممکن، چه خدمت علمی و چه استفاده از امکانات در اختیارم بپردازم.
تعریف شما از خادمی حضرت رضا(ع) چیست؟
من همیشه تمایل به خدمت زیر پرچم حضرت رضا(ع) را داشتم ولی به خاطر مشغله‌های تحصیلی، خانوادگی و شغلی، امکان خدمت منظم و پیوسته را نداشتم. وقتی با خدمات کانون خدمت سلامت در اردوهای خدمت‌رسانی به مناطق محروم آشنا شدم، دیدم فرصت مغتنمی برای تأمین این خواسته قلبی‌ام در کنار حفظ مسئولیت‌های فردی و خانوادگی است؛ چرا که می‌توانستم به نیت امام‌هشتم(ع) ماهانه یک روز را در روستاهای حاشیه مشهد، صرف کمک به بیماران ناتوان کنم. به نظرم معنی خدمت، لزوماً خدمت کردن در محدوده فیزیکی حرم مطهر رضوی نیست، مهم این است که مطابق فرمایشات این حضرات و عهدی که با امام هشتم(ع) بسته‌ام، گرهی از مشکلات گرفتاران باز کنم.
کار جهادی، زندگی شخصی‌تان را تحت تأثیر قرار نداده است؟
اگر خانم‌ها به کاری که می‌خواهند انجام دهند، علاقه داشته باشند و طبق برنامه برای آن تلاش کنند، معتقدم منافاتی بین کار و زندگی خانوادگی نیست. امروز متأسفانه عشق به فرزندآوری کاهش پیدا کرده و به نظر می‌رسد تحصیل و کار سد راه تشکیل یک خانواده موفق است. احساس مادری، عشق به فرزندآوری و تربیت نسل، موهبتی خدادادی و فطری است. درست است که داشتن کار پرمشغله، در کنار زندگی آرام شخصی، دشوار به نظر می‌رسد ولی با برنامه‌ریزی می‌توان به خوبی از پسِ همه کارها برآمد.
نظر شما