قدس آنلاین: بهترین نعمت و عطای الهی چیست؟ در احادیث معصومان(ع) پاسخ این پرسش وجود دارد. ابوجعفر محمدبن علی امام جواد(ع) در حدیثی فرموده‌اند: الحوائج تَطلَبُ بالرّجاء و هی تنزل بالقضاء و العافیة أحسن عطاء یعنی احتیاجات و نیازها با امید طلب و خواسته می‌شود و با قضا و قدر و مطابق قضاء الهی برآورده می‌شود و فرود می‌آید و عافیت و تندرستی بهترین و نیکوترین عطاء الهی است.
«رجاء» یک صفت اخلاقی زیبا در درون انسان‌هاست. وجود و ادامه هستی انسان‌ها سراسر همراه با احتیاج و نیاز است. زندگی اجتماعی انسان‌ها با «حوائج» پیوند و ارتباط ناگسستنی دارد. انسان‌ها با امیدواری در جستجوی تأمین حوائج خویش گام بر می‌دارند. بنابراین رجاء برای برطرف ساختن احتیاجات ضرورت دارد. انسان با امید زنده است و همه نیازها در امید جای می‌گیرد. رجاء و امیدواری لوازمی دارد از ملزومات رجاء سعی و کوشش هماهنگ و مناسب با سطح و تنوع حوائج است.
حرکت و تلاش و اقدام در جهت قضای حاجت و رفع نیازها معلول"رجاء"است. اما قضا و قدر الهی بر سراسر عالم هستی حاکم است و تمام زندگانی انسان‌ها را فرا گرفته است. برآورده شدن حاجت و رسیدن به امیدها و فرود آمدن نعمت‌های الهی در گرو قضا و قدر الهی است.
قضا و قدر الهی نیز با تلاش و مجاهدت و سعی و کوشش و حرکت انسان‌ها در راه وصول به هدف‌ها ربط اساسی دارد. نظام علت و معلول بر جهان جاری است. خدای سبحان حوائج انسان‌ها را با رجاء و امید آنان می‌خواهد. رجاء عامل حرکت و نشاط در کارهای معطوف به حوائج است. بنابراین «حوائج» و «رجاء» و «قضای الهی» با هم ارتباط اند و همه به تلاش وکوشش بستگی دارد . در ادامه حدیث ارزش حاجت بزرگ همه انسان‌ها که"عافیت" است بیان شده است. بی‌تردید مادر حوائج که با وجود آن حاجت‌های دیگر قابل طرح می‌باشد عافیت وسلامتی است.
امام جواد(ع) فرموده‌اند: «العافیة احسن العطاء» عافیت نیکوترین و عزیزترین و برگزیده‌ترین و قشنگ‌ترین عطای الهی است. «عطاء» به‌معنای چیزی است که به کسی بخشیده می‌شود و آن چه می‌دهند. بهترین دهش و بخشش الهی عافیت است. «عافیت» به‌معنای تندرستی و صحت و سلامتی کامل و پاک بودن از بیماری‌هاست.
کلمه «احسن» اسم تفضیل است و «ترین» را می‌رساند بنابراین عافیت نیکوترین عطای الهی می‌باشد. عافیت بالاترین نعمت است پس بالاترین حفاظت را می طلبد. باید از این نعمت حفاظت و پاسداری نمود باید قدر نعمت سلامتی را دانست وحق نعمت سلامتی را ادا کرد و شکر آن به جا آورد.
امام جعفر صادق(ع) نیز فرموده‌اند: العافیة نعمة خفیة اذا وجدت نسیت و اذا فقدت ذکرت یعنی عافیت نعمت پنهانی است هرگاه وجود داشته باشد فراموش شود و هرگاه از بین برود به یاد می‌آید. مؤمن بایستی زمانی که از نعمت سلامتی برخوردار است از آن در اطاعت خداوند و انجام عمل صالح بهره ببرد و سلامتی را فراموش نکند و شرایط و لوازم پایداری سلامتی را شناسایی کند و جاری سازد.
نظر شما