به گزارش قدس آنلاین، تقریباً همه مردم با خانواده خود بحث و اختلاف نظر دارند. بیشتر ما نمیتوانیم مثل خانواده سلطنتی انگلیس وقتی با اعضای خانواده به مشکلی برمیخوریم به کشوری دیگر سفر کنیم تا یکدیگر را نبینیم پس باید چارهای بیندیشیم.
گفتوگو کردن کاربردهای مختلفی دارد. سیستم برقراری ارتباط در انسانها بسیار منحصربهفرد و پیچیده است و به ما کمک میکند تا بتوانیم کارهای خود را در جامعه انجام دهیم. بحث و استدلال بخشی از این سیستم پیچیده است و میتواند در مواردی اجتنابناپذیر، ضروری یا حتی نوآورانه باشد. بحث کردن بعضی اوقات نیز مشکلآفرین است.
شاید وقتی تنش بین ۲ فرد زیاد باشد نشان دادن واکنش سخت شود و سخنان تندی رد و بدل شود. این مساله زمانی دشوارتر میشود که با یکی از اعضای خانواده خود بحث کنید. تحقیقاتی که در زمینه بحث و گفتوگو با اعضای خانواده انجام شده راهحلهایی در اختیار ما قرار داده است.
بحث و اختلاف چیست؟
جملههایی زیادی وجود دارد که با ابراز آنها میتوان مخالفت خود را نشان داد. نظریههای علمی بسیاری درباره چیستی و چرایی بحث ارائه شده است، اما بحثها مدلهایی انتزاعی نیستند. انسانها در خلال اختلافات زندگی میکنند، نفس میکشند، ناراحت میشوند و صحبت میکنند.
تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده نشان میدهد بحث و اختلاف سه ویژگی مشخص دارد: نخست ویژگیهای صوتی است که شامل صحبت کردن با صدای بلند، زیروبمی بیشتر و بیان سریعتر است. دوم ویژگیهای جسمانی مثل حرکات پرخاشگرایانه و انجام کارهایی مثل روبرگرداندن از فرد مقابل است. و سوم ویژگیهای تعاملی گفتوگو مثل گوش نکردن به صحبتهای طرف مقابل یا جدال است.
نشان دادن احساساتی مثل نارضایتی یا عصبانیت نیز امری عادی در خلال بحث است. ممکن است شرکتکنندگان در بحث یکدیگر را متهم کنند یا به هم برچسبهای احساسی بزنند. بحث به چند دلیل اتفاق میافتد. کاری که هر شخص در این موقعیتها انجام میدهد با اشخاص دیگر متفاوت است: از شکایت یا تهمت گرفته تا تهدید و مقاومت.
این بحثها ممکن است سر هر چیزی روی دهد؛ مثلاً قوانین خانه، انتخاب غذا برای شام، سیاست یا برنامهریزی برای تعطیلات. خوشبختانه تمام بحثها نقاط مشترکی با هم دارند که از همین رو شما مجبور نیستید تمام استراتژیهای مرتبط با تمام بحثها را یاد بگیرید.
همبستگی و توازن
روشهایی تعریف شده که وقتی با دوست یا یکی از اعضای خانوادهتان بحث میکنید به آنها این احساس را منتقل کنید که با وجود مخالفتی که دارید هنوز هم طرف آنها هستید. موارد زیر را به یاد بسپارید و هنگام بحث یا دعوا آنها را به کار گیرید تا از تشدید دعواها جلوگیری کنید:
اولین مساله همبستگی و اتحاد است و معنای آن این است که در عین اختلاف نظر، از شخص مقابل و نظرات او حمایت کنید. وقتی این احساس را به فرد مقابل منتقل میکنید، در واقع کمک میکنید که مباحث بهتر درک شود و پاسخ به آن آسانتر شود؛ مثلاً برای شروع یک مکالمه و مطرح کردن موضوع بپرسید: «قبلاً فرانسه بودی. درسته؟» این جمله باعث میشود فرد بخشی از تجربههای خود را با شما در میان بگذارد و عبارت «درسته؟» در پایان جمله این منظور را میرساند که این اظهارنظر نیاز به تایید او دارد.
همچنین شیوه صحبت کردن یا تهدید دیگران نیز میتواند از عوامل ایجاد وابستگی و همبستگی بین اعضای خانواده باشد؛ مثلاً اگر میخواهید از طریق برچسب زدن یا پیش کشیدن کلیشهها تنش را کم کنید میتوانید بگویید: «دخترها/پسرها معمولاً چنین چیزهایی میگویند» یا «دهه شصتی/هفتادیها اغلب اینطورند». در این صورت میتوانید خطر توهین کردن به یک شخص خاص را کاهش دهید.
دومین موضوعی که در بحثها و گفتوگوها باید مد نظر داشت توازن است؛ یعنی باید ۲ طرف در مکالمه با یکدیگر همکاری داشته باشند و بتوانند درخواستی را رد کنند یا بپذیرند. برعکس آن نیز هنگامی اتفاق میافتد که درخواستی نادیده گرفته شود. توازن در بحث بیشتر به ترتیب مکالمه ارتباط دارد؛ یعنی این اختلاف در طول زمان چگونه تغییر کرده است. روشن کردن موضوع (روشی که به آن ترمیم میگویند) یا بیان سوءتفاهمها میتواند به جای پدید آوردن اشتباهات بزرگ، مسائل را حل کند. مسخره کردن یا شوخی بیجا در میان بحث میتواند دعوا را تشدید کند.
نظر شما