بدون مقدمه یک راست می‌روم سر اصل مطلب؛ آقای محترم، سرکار خانم، اینکه دلتان می‌خواهد پیشرفت کنید قابل درک است، اینکه در پی فرصتی هستید اوضاع زندگی خود را سامان ببخشید کاملاً منطقی است، اگر جویای نام بوده و دنبال دیده شدن و شهرت هستید دور از ذهن نیست، مسلماً ارتقای شغلی و درآمد بیشتر حق طبیعی شماست، همچنین پیگیری منافع حزب سیاسی‌تان چیز بدی نیست. اما خواهش می‌کنم این موارد را در جایی غیر از شوراهای شهر و مناصب کلیدی در این سطح دنبال کنید.

باور بفرمایید هنوز مشکلات احزاب و جریان‌های سیاسی در کشور ما پابرجاست و در فرایند انتخابات به‌خصوص در شوراهای شهر و روستا بارها اتفاق افتاده افرادی انتخاب شده‌اند که از حداقل شرایط برای حضور در کرسی‌های قانون‌گذاری و مدیریت شهری بی‌بهره بوده و به دلیل نابلدی، به منافع مردم حوزه انتخابی خود ضررهای زیادی وارد کرده‌اند. پس شما را به خدا حالا که قانون دچار کاستی‌هایی است به وجدانتان رجوع کنید و اگر صلاحیت کافی ندارید و یا افرادی هستند که از شما شایسته‌ترند به حکم اخلاق و برای رضای خدا در این عرصه ورود نکنید!

این روزها که آرام آرام تب رقابت داوطلبان‌ شوراهای شهری داغ می‌شود گاهی شاهد حضور افرادی هستیم که به تعبیر عامیانه سرشان به تنشان نمی‌ارزد ولی داعیه اداره شهر را هم دارند. گویی فقط منافع شخصی و حزبی اهمیت دارد و چیزی به نام بیت‌المال مسلمین که شریعت ما این همه در نگهداری و بهره‌وری آن حساسیت به خرج داده و نسبت به آن توصیه کرده هیچ جایی در تصمیمات برخی ندارد. همین که ما باشیم و برایمان اتفاق خوبی بیفتد کافی است و هیچ مهم نیست این عرصه مهم اجتماعی چگونه و با چه کیفیتی اداره شود.

متأسفانه باوجود سابقه برگزاری پنج دوره انتخابات شوراها، هنوز در فرایندهای اجرایی آن از انتخابات گرفته تا گستره اختیارات آن‌ها در اداره شهر با کاستی‌های بسیاری روبه‌رو هستیم.

نگاه‌های حزبی (و یا حتی بدتر قبیله‌ای و رفاقتی) در شوراها و اینکه خودشان هم ظرفیت قانون‌گذاری دارند، هم پول نقد و هم اینکه در حوزه استخدام منابع انسانی محدودیت‌های قانونی حاکم بر نهادهای دولتی در شهرداری‌ها وجود ندارد سبب شده انحرافات فراوانی در اداره شهرها در دوره‌های مختلف ایجاد شود.

بنابراین با توجه به اینکه رفع این گونه مشکلات زمان زیادی می‌طلبد علی‌الحساب از داوطلبان محترم خاضعانه می‌خواهم به وجدانشان رجوع کنند، خدا را در نظر بگیرند و منافع عمومی را قربانی مصالح شخصی نکنند و در هر جریانی اگر افرادی را می‌بینند که از آن‌ها صلاحیت بیشتری دارند هم اکنون تا دیر نشده انصراف دهند تا عرصه برای رقابت شایستگان باز باشد، نه صرفاً کسانی که تنها حس مسئولیت کرده و عاشقان خدمت هستند!