تنش‌ها در فلسطین و حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه مردم این کشور روز ‌به روز افزایش می‌یابد و احتمال کشیده شدن آن به یک جنگ تمام‌عیار وجود دارد. البته پاسخ متقابل و بی‌سابقه فلسطینی‌ها، از جمله شاخه نظامی حماس با شلیک راکت‌های خود معادلات موجود را به کلی تغییر داده است. جامعه جهانی و دولت‌ها واکنش‌های مختلفی به این مسئله داشتند و در این میان فدراسیون روسیه نیز با دقت اوضاع منطقه را دنبال می‌کند. موضع مسکو تشکیل اجلاس چهار جانبه شامل روسیه، ایالات متحده آمریکا، سازمان ملل و اتحادیه اروپا در سطح وزیران امور خارجه به عنوان واسطه‌های بین‌المللی برای جلوگیری از تشدید درگیری‌هاست. برای تبیین موضع مسکو، ابتدا باید رویکرد روسیه به مسئله فلسطین تبیین شود.
ریشه‌های ارتباط روسیه با مسئله فلسطین را باید در تحولات نیمه دوم قرن بیستم و مسئله تقسیم قدس (بیت‌المقدس) جست‌وجو کرد. پیش از آن، قطعنامه ۱۸۱ سازمان ملل در مورد تشکیل دو دولت یهودی (رژیم صهیونیستی) وعرب (فلسطین) صادر و فرضیه‌هایی برای اجرای این قطعنامه نیز پیش‌بینی شده بود. در هر صورت، بحث تقسیم مورد تأکید قرار داشت که مواضع بعدی مسکو نیز از همان جا نشأت می‌گیرد. جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی و جنگ ۱۹۶۷ درمجموع موجب کنترل صهیونیست‌ها بر تمامی قدس (اورشلیم) شد. اما سازمان ملل و بخش قابل توجهی از کشورها حاکمیت رژیم صهیونیستی بر قسمت شرقی قدس را به رسمیت نشناختند. کرملین نیز از این موضع حمایت کرده و به گونه‌ای این مسئله همچنان نقطه اختلاف مسکو و صهیونیست‌هاست. روس‌ها در واقع تلاش کردند بر تصمیم‌های بین‌المللی و سازمان ملل پایبند باشند و تاکنون بیشتر بیانیه‌های روسیه به بخش غربی قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی تأکید می‌کند. برای نمونه در آوریل ۲۰۱۷ وزارت امور خارجه روسیه در بیانیه‌ای اعلام کرد قدس شرقی را به عنوان پایتخت فلسطین و قدس غربی را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی به رسمیت می‌شناسد. البته اثبات این موضوع با توجه به تفاوت مواضع مکتوب و اعلامی دشوار است و حتی امکان تغییر اساسی وجود دارد، در هر صورت این بیانیه تعجب بسیاری از تحلیلگران منطقه را بر انگیخت. اما باید گفت این موضع روسیه پیش از آنکه ناشی از روابط مسکو و تل‌آویو باشد، بر مبنای مواضع سابق این کشور و سازمان ملل متحد است. این موضع به طور کلی با رویکرد واشنگتن بر اساس قانون سال ۱۹۹۵ کنگره آمریکا متفاوت است که سه رئیس‌جمهور آمریکا نتوانستند آن را اجرایی کنند و در نهایت در دوره ترامپ عملیاتی شد. در این قانون، آمریکایی‌ها بر غیرقابل تقسیم بودن قدس و در نظر گرفتن تمامی آن به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی تأکید داشتند. روسیه بر خلاف تصمیم ترامپ، به حمایت جدی از به رسمیت نشناختن تغییر در وضعیت قدس پرداخت و سال ۲۰۱۸ در شورای امنیت سازمان ملل به عنوان مخالف اصلی و با تأیید کشورهای دیگر قطعنامه‌ای را علیه این تصمیم دنبال کرد که توسط آمریکا وتو شد.