به گزارش قدس آنلاین، دین مقدس اسلام تحکیم پیوندهای خویشاوندی و استحکام روابط خانوادگی را مورد تأکید و توجه قرار داده، و صله رحم و رسیدگی به بستگان را به عنوان یک ارزش الهی واجب کرده ‌است. بنابراین صله رحم، تنها به رفت و آمد و دیدار نیست، همان گونه که قطع رحم، به ترک آمدوشد نیست. هدف از صله رحم، برقرار کردن ارتباط و پیوند عاطفی با خویشاوندان است و این ارتباط از راه‌های گوناگونی همچون کمک مالی، کمک فکری، ترک آزار و اذیت زبانی و نظایر این‌ها امکان‌پذیر است. سنت الهی صله رحم، وظیفه‌ای اخلاقی است. «صله» در لغت به معنای احسان و دوستی آمده‌ است و مراد از «رَحِم» خویشاوندان و بستگان می‌باشد. در اصطلاح صله رحم، محبت و سلوک داشتن با خویشان و نزدیکان است.

پیشوایان معصوم(ع) انسان‌های کامل و برگزیده‌ای هستند که به عنوان الگوهای رفتاری و مشعل‌های فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده‌اند. گفتار و رفتار و خوی و منش آنان ترسیم «حیات طیبه» انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزش‌های الهی است.

یکی از فضایل اخلاقی مورد تأکید در سیره حضرت امام رضا(ع) صله رحم و ارتباطات خانوادگی بود. از این رو امام رضا(ع) می‌فرماید «هر که صله رحم نکند، تقوای الهی را رعایت نکرده است». امام رضا(ع) در قالب دو آموزه کاربردی برای تقویت این هنجار پسندیده اخلاقی می‌فرماید: «پیوند خویشاوندی را برقرار کنید، گرچه با جرعه آبی باشد و بهترین پیوند خویشاوندی، خودداری از آزار خویشاوندان است».

امام رضا(ع) مهرورزی را از ابزارهای خوشبختی و سعادت دانسته و دوستی با مردم را نیمی از عقل به حساب می‌آورد. از این رو به دوستان و شیعیان خود سفارش می‌کرد به یکدیگر هدیه بدهید. و نیز می‌فرمود «هدیه کینه‌ها را می‌زداید».

امام هشتم(ع) مانند سایر ائمه(ع) دارای خصوصیات اخلاقی، زهد و تقوای عالی بود که حتی دشمنان را نیز شیفته و مجذوب خود کرده بود. او با مردم در نهایت ادب، تواضع و مهربانی رفتار می‌کرد و هیچ گاه خود را از مردم جدا نمی‌نمود. بدین جهت امام رضا(ع) می‌فرمود: «کسی که به صورت مومنی لبخند بزند، خدا برای او حسنه می‌نویسد و کسی که خدا برایش حسنه بنویسد او را عذاب نمی‌کند».

حسن ظن و خوش بینی، یکی دیگر از فضایل اخلاقی مورد تأکید و سفارش امام رضا(ع) است. لذا می‌فرماید: «مؤمن کسی است که وقتی نیکی کرد خوشحال می‌شود و وقتی بدی کرد استغفار می‌کند و مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبان او سلامت باشند و از ما نیست کسی که همسایگان از آفت او ایمن نباشند».