بی‌شک هر نظامی برای حرکت در مسیر آرمان‌هایش نیازمند بهره بردن از الگوهایی است که هدایت‌کننده بخش‌های گوناگون جامعه باشند. جمهوری اسلامی به‌عنوان نمونه‌ای که داعیه صدور گفتمان انقلاب اسلامی را دارد نیازمند بهره بردن از الگو است. به جز الگوهای روشی و فرایندی، آنچه برای تأثیرگذاری همگانی لازم است الگوهای شخصیتی هستند. مرحوم شهید بهشتی شخصیتی است که به فراخور ویژگی‌هایش الگویی در تراز گفتمان انقلاب اسلامی در داخل و خارج از کشور شمرده می‌شود. برجسته‌ترین ویژگی شهید بهشتی اصالت دادن به عقلانیت بوده است.
در شرایطی که نگره‌های برآمده از دین با اتهام کهنه‌پرستی و دوری از خردورزی روبه‌رو بودند رویکرد این شخصیت الگو، چهره خردورزانه دین اسلام و حکومت اسلامی را نمایان ساخت. کوشش‌های بی‌نظیر او در راستای علم‌آموزی و آشنایی با جهان نو اثباتی بر این مدعاست.
ویژگی دوم او، گسترش فرهنگ گفت‌وگو است. تا جایی که در زمان مسئولیت و با وجود همه شرایط خطیر آغاز انقلاب اسلامی با مخالفان و حتی دشمنان گفتمان انقلاب اسلامی به گفت‌وگو می‌نشست. این گفت‌وگوها در شرایطی شکل می‌گیرد که شاید کمتر کسی تا پایداری قدرت و جایگاهش حاضر به پذیرش و مباحثه با مخالفانش باشد.
سومین ویژگی الگوساز ایشان حق‌مداری بوده است؛ بدین معنی که ایشان در نظر و عمل هرگز به دنبال اثبات خویش نبوده و پیشرفت انسان و جامعه را در حق‌جویی و نه خودگویی متصور بوده است.
نگاه ساختارساز و تعامل اندیشه و عمل در منظومه‌ای برنامه‌ریزی شده از دیگر ویژگی‌های این شخصیت برجسته دینی است. به گونه‌ای که همه چیز را در سطح نظریه متوقف نکرده و فراوری اندیشه به خروجی‌های ملموس و عملیاتی را اساس کار خویش قرار
داد. ایراد بزرگ سیاست‌گذران فرهنگی ما اما، غفلت از معرفی و الگوسازی از این چهره تابناک انقلاب اسلامی است.
نظر شما