تحولات لبنان و فلسطین

خاطرات کودکان دهه های ۵۰ و ۶۰ که تنها سرگرمی شان، نشستن پای برنامه‌های تلویزیونی یا رفتن به سینما از طرف مدرسه بود با نام هنرمندانی پیوند خورده‌است که فیلم‌ها و سریال‌های تماشایی برای بچه‌های این نسل ساختند؛ از سریال‌هایی همچون «مدرسه موش‌ها» و «قصه‌های مجید» گرفته تا فیلم هایی مانند «گلنار» و «پاتال و آرزوهای کوچک». 

خداحافظ مادر«گلنار»

این روزها که کرونا سایه سنگین مرگ را بر سر مردم انداخته‌است، حجم خاطرات روزهای خوش کودکی وسیع تر می‌شود . فرشته طائرپور، نویسنده و تهیه کننده که سال‌های عمر خود را وقفِ سینمای کودک و نوجوان کرد و تلاش بسیاری برای پیشبرد مسائل صنفی سینمای ایران داشت، هفته گذشته به دلیل ابتلا به کرونا، جان خود را از دست داد. او که در ۶۹ سالگی با دنیا و آدم‌هایش وداع کرد، کارهای برزمین مانده زیادی برای به سرانجام رساندن در سینمای ایران داشت.

هنوز سینما به او احتیاج داشت

فرشته طائرپور که تهیه‌کنندگی آثاری چون «گلنار»، «خداحافظ دختر شیرازی»، «آینه‌های روبه‌رو»، «نخودی»، «زن دوم»، «وقتی همه خواب بودند»، «پسر مریم»، «نان و شعر»، «پاتال و آرزوهای کوچک» و «مدرسه پیرمردها» را در کارنامه حرفه ای خود داشت، کارش را با نوشتن در مجله شروع کرد. او مدتی به عنوان نویسنده و عضو هیئت تحریریه در مجله «زن» مشغول به کار شد و در سال‌های بعد ضمن مدیریت مرکز نگارش و ویرایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با گروه‌های کودک و نوجوان شبکه‌های اول و دوم سیما در مقام مشاور و نویسنده همکاری کرد. طائرپور به دنبال فعالیت ادبی در حوزه کودکان و نوجوانان از سال ۶۶ در زمینه سینمای کودک نیز به کار پرداخت و یک سال بعد، نخستین تجربه تهیه کنندگی خود را در فیلم «گلنار» به نمایش گذاشت که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و بازیگرانی همچون شهلا ریاحی و غزل شاکری (دخترش) هم در آن حضور داشتند. وی نخستین داور جشنواره فیلم‌های کودکان در جشنواره‌های فرانکفورت، قاهره و حیدرآباد بود و نیز نخستین سینماگر ایرانی است که در ۵۰ سال گذشته توانسته به عضویت هیئت رئیسه سازمان بین‌المللی فیلم سازان کودک وابسته به یونسکو (سیفژ) درآید. او تمام سال‌های عمر حرفه ای اش را صرف دفاع از حقوق اهالی سینما کرد . اتحادیه تهیه‌کنندگان سینمای ایران در وصف‌اش نوشت: فرشته طائرپورشیرزن کاردان، تهیه کننده و فیلم‌نامه نویس و همچون نامش فرشته‌ای برای سینمای ایران بود.

فریدون جیرانی، کارگردان سینما در فقدان او نوشت:«افسوس که زود رفت،  تهیه کننده ای باسواد و فهمیده از بین ما رفت، زود رفت، هنوز سینما به او احتیاج داشت. به او احتیاج داشت  برای تهیه کردن فیلم درست برای کودکان، بزرگسالان، برای تماشاگران جدی. به او احتیاج داشت برای نوشتن فیلم‌نامه، برای طراحی و برنامه ریزی در مسائل کلی سینما. به او احتیاج داشت در صنف که یک فعال صنفی باشعور بود وخستگی ناپذیر».

خود را وقفِ سینمای کودک و نوجوان کرد

سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در پیام تسلیتی نوشت: «بی‌تردید نقش آفرینی مؤثر این بانوی هنرمند در تهیه آثار ارزشمند سینمای ایران به‌ویژه آثار کودک‌محور و همچنین اقدامات، پیگیری‌ها و تلاش‌های خستگی ناپذیر صنفی ایشان از ذهن اهالی قدرشناس سینما پاک نخواهد شد».  محمدمهدی اسماعیلی وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد هم که این روزها برنامه‌های پیشنهادی‌اش با واکنش‌های متعددی روبه‌رو شده، در پیامی برای درگذشت این تهیه‌کننده پیشکسوت سینما نوشت: «آثار ایشان بخشی از خاطره سینمایی هم‌نسلان ماست، سینمای کودک و نوجوان خاطرات آثار او همچون «گلنار»، «پاتال» و آرزوهای کوچک» و.. را فراموش نخواهد کرد. تلاش‌ها  و فعالیت‌های صنفی، اجتماعی و خیرخواهانه ایشان در خاطر همه دوستان و همکارانش حک شده است».

حمیدرضا جعفریان، رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری هم در پیامی به منوچهر شاهسواری، درگذشت فرشته طائرپور تهیه‌کننده سینما را تسلیت گفت و نوشت: «حسرتِ فقدان این هنرمند که سال‌ها عمر عزیز خود را وقفِ سینمای کودک و نوجوان کرد و تلاش بسیاری برای پیشبرد مسائل صنفی سینمای ایران داشت، بر جامعه هنری سخت و دشوار است».

علیرضا تابش، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با بیان اینکه صدایِ مظلومیتِ سینما و سینماگرانِ ایرانی خاموش شد، در پیامی آورد: «چه سخت و دشوار است؛ روزِ وداعِ یاران و بس صعب و سترگ است دل کندن از شناسنامه همواره زنده‌ سینمایِ کودک و نوجوان ایران. او نه فقط بیش از سه دهه در سینمای نوپای کودک و نوجوان ایران، جشنواره‌های مهم سینمایی، تهیه و تولید فیلم و فعالیت‌های صنفی و بین‌المللی، نقش آفرینی ممتازی داشت که در تمام این سال‌ها مدافع رشید و بی‌قید و شرط سهم کودکان از شادی، نشاط و سرزندگی بود».

گروه تخصصی سینمای فرهنگستان هنر هم در پیامی به مناسبت درگذشت فرشته طائرپور  نوشت: «... طائرپور بسان مادری دلسوز در کنار همکاران خود لحظه ای از فعالیت‌های تأثیرگذار صنفی غفلت نکرد و در قامت نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینما دلش برای کودکان این سرزمین می‌تپید و دل‌نگران آینده آنان بود و همواره دغدغه‌اش در وهله‌ نخست پرورش ذوق هنری نونهالان و ساختن آثاری برای آن‌ها بود...».

به نگاه مادرانه تو نیاز داشتیم

در مراسم خاکسپاری زنده یاد فرشته طائرپور که همزمان با تاسوعای حسینی در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران برگزار شد،فرزندان و تعدادی  از همکارانش از وی به نیکی یاد کردند. غزل شاکری که این روزها در سریال شبکه نمایش خانگی «خاتون» ایفای نقش می کند، گفت: «یا حفیظ و یا امین؛ این تکیه کلام تو بود. دختر تو بودن افتخار بزرگی است، جز من، علی و عسل تو فرزندان بی شماری داری که برای آن‌ها مادری کردی و فرشته نگهبان آن‌ها بودی، امروز در این روزگار سیاه و بیماری آمدیم تا جسم خسته تو را به خاک بسپاریم، الهی که بر دل غمگین ما هم باران صبر ببارد. سفرت بخیر فرشته جسور و بلند پرواز من».

منوچهر محمدی تهیه‌کننده سینما نیز به روی صحنه آمد و گفت: «خیلی سخت است که آدم خواهری داشته باشد و او را از دست بدهد. خانم طائرپور در این سالیان برای همه ما هم خواهر و هم مادر بود. من به دلیل کارهای صنفی او را بیشتر می‌دیدم.

او همیشه در پی رفع کارهای سینما بود و با نگاه مادرانه به مسائل نگاه می‌کرد، در جلساتی که داشتیم شجاع‌ترین فردی بود که بی پروا حرف می‌زد و از حقوق همه اهالی سینما دفاع می‌کرد». وحید جلیلوند، کارگردان سینما نیز در سخنانی یادآور شد: «بی کمترین مبالغه و ریاکاری می‌گویم که به همنشینی با تو افتخار می‌کنم، تمام رنج ما این است که تو دیگر نیستی، در این روزگار وحشت، به نگاه، صلابت و شکوه مادرانه تو نیاز داشتیم، در این دورانی که کمترین درد ما کروناست، نبود تو رنج و حسرت همیشگی ما خواهد بود، تو زندگی را بردی و حالا در بلندترین بلندای استیج کائنات ایستاده‌ای، تو زندگی و بازار مکاره آن را بردی».

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.