البته فقط برای تبریک روز داروسازی، سراغ یکی از مدیران این مؤسسه نیامدیم. گفتیم شاید وقتی کرونا به اوج رسیده و نظام سلامت و درمان را به شدت درگیر کرده است، شنیدن سخنان او شنیدنی باشد.
یک کار راهبردی
از خانم دکتر درباره علت انتخاب رشته داروسازی میپرسم و او میگوید: من رشته شیمی را خیلی دوست دارم و پایه علمی رشته داروسازی هم علم شیمی است. موضوع دیگر این است که داروسازی یک کار تکمیلی و به اصطلاح امروزی راهبردی است. تشخیص بیماری و تجویز دارو با پزشک است اما تکمیلکننده زنجیره درمان و بهبودی بیماران، تأمین دارو و استفاده درست و به موقع دارو است. من از جوانی به امور پزشکی و دارویی علاقه داشتم اما روحیه کار در بیمارستان و یا طبابت را هم نداشتم. توکل کردم به خدا و این رشته را انتخاب کردم. البته در روز داروسازی باید بیشتر به یاد خداوند متعال بود زیرا در بسیاری از موارد به طور واضح به انسان ثابت میشود که شفادهنده خداست و دارو، پزشک، داروساز، بیمارستان و... فقط اسباب و وسیله شفای ما هستند.
نوستالوژی دوران جوانی
دکتر اللهدادی در این باره میگوید: شاید باور نکنید ولی همیشه در دوران جوانی وقتی از جلو این داروخانه رد میشدم دوست داشتم در این مجموعه که وابسته به حرم مطهر امام هشتم(ع) است استخدام شوم یعنی اینجا، نوستالوژی دوران جوانی و تحصیل من است. از لحاظ قوت علمی و بهروز بودن اطلاعات فنی، استفاده از کادر مجرب، از نظر خدماتدهی مناسب به بیماران (تا حد توان و شرایط مقدور) و... واقعاً شرایط خوبی دارد. ضمناً اینکه حقوق و درآمدم را از دستگاه امام رضا(ع) دریافت میکنم، هر چند اگر نسبت به جاهای دیگر کمتر هم باشد، ولی برکت آن را همیشه در زندگی خود و خانوادهام احساس کردهام. اگر اغراق نباشد اینجا را قطعهای و فرصتی از حضور در بارگاه مطهر امام رضا(ع) تصور میکنم.
صدای نسخه پیچها
مدیر داروخانههای وابسته به مؤسسه خدمات دارویی رضوی در این باره میگوید: حالا که دستگاههای نوبتدهی آمده و صدای ضبط شده اپراتور، نوبت را اعلام میکند ولی یادش به خیر در دوران جوانی و تحصیل، زمان مراجعه به داروخانه برای دریافت دارو، همیشه صدای این نسخهپیچها که نام و نامخانوادگی بیماران را بلند صدا میزدند، برایم جالب بود.
ضمن اینکه همیشه میخواستم بدانم این افراد نسخهپیچ، چطور دست خطهای متنوع و عجیب و غریب پزشکان با خطوط و حروف شکسته و بسته روی نسخهها را میخوانند؟
دکتر اللهدادی البته این را هم میگوید که یک سال و نیم است که پس از شیوع این ویروس منحوس، صداهایی که من و همکارانم در کادر بهداشت و درمان میشنویم صدای آه و ناله، صدای خستگی بیماران از سرفهها و عطسههای مکرر و دردآور، صدای کمکخواهی همراهان بیمار و ... است. این روزها شنیدن نام داروهایی مانند «رمدسیویر»، «تمزیوا»، «اکتمرا» (همگی از داروهای شیمیایی رایج در درمان کرونا)، سرم و... یادآور این است که هموطن و همشهری عزیز دیگری به کرونا مبتلا شده و این برایمان خیلی سخت است.
گاهی هم در این یک سال و نیم اخیر بارها و بارها این جملات را شنیدهایم که چرا فلان دارو را ندارید؟... چه کار کنم؟ داروی مریضم را از کجا تأمین کنم؟ اینها دل و روحمان را به درد میآورد اما متأسفانه گاهی پیش میآید که کاری نمیتوانیم برای مراجعهکنندگان انجام دهیم.
گفتن «دارو نداریم» سخت است
باور کنید برای ما سختترین جمله، گفتن عبارت «دارو نداریم» به بیماران است. این لحظه شاید یکی از سختترین لحظات عمرم باشد. همکارانم از گفتن این جمله هم خجالت میکشند و هم رنج میبرند.
با این همه بارها و بارها هم شاهد بودیم که بستگان بیمار یا خودش به داروخانه مراجعه کرده و خبر بهبودیشان را برایمان آوردهاند.
آن لحظه واقعاً خدا را شکر کرده و خوشحالیم که داروی داده شده به بیمار به اذن خدا اثر کرده و مریض بهبودی خود را بدست آورده است. شغل داروسازی یک خصوصیت دارد و آن این است که در عین حالی که با ساختن دارو برای بیماران و کمک به آنان شخص داروساز شادمان میشود، اما شادی واقعی ما آن لحظهای است که اشخاص و افراد جامعه کمتر بیمار شوند و همیشه در صحت و سلامتی به سر ببرند.
آچار فرانسه داروسازی
بهترین داروی این روزها آرامش، نداشتن استرس، رعایت شیوهنامههای بهداشتی و... است. این نظر پزشک داروسازی است که این روزها فرصت نشستن بر صندلی اتاقش را کمتر داشته و با یک دست با گوشی تلفن اداری و با دست دیگر با گوشی تلفن همراه و یا از طریق نامهنگاری و حضور در جلسات اداری، پیگیر تأمین داروهای مخصوص بیماران کرونایی است.
دکتر اللهدادی تأکید میکند: استرس سیستم ایمنی بدن را تضعیف میکند و نباید بگذاریم کرونا در اثر تضعیف سیستم ایمنی بدن به بدن آسیب برساند.
آخر گفتوگو از خانم دکتر میپرسم شما به عنوان یک داروساز، خودتان علاقهای به مثلاً یک دارو و قرص خاص دارید؟ میخندد و میگوید: هر دارویی کارکرد و زمینه استفاده خودش را دارد ولی از حس و حال شخصی اگر به عنوان حسن ختام گفتوگو بخواهید من داروی «استامینوفن» را خیلی دوست دارم! یکی از کمخطرترین و ایمنترین داروهاست که همه از نوزادان و کودکان بگیرید تا کهنسالان میتوانند از آن استفاده کنند. به نظر من آچار فرانسه داروهاست و عوارض کمتری دارد.
نظر شما