به گزارش قدس آنلاین، محمد اقبال لاهوری شاعر، فیلسوف و سیاستمدار پاکستانی بود که آزادی و عدالت را مهم‌ترین سرلوحه زندگی بشر می‌دانست. او توانست اندیشه بیداری اسلامی را که پیش‌تر به وسیله مصلحان اجتماعی ایجاد شده بود در ذهن مسلمانان بیدار کند و اینگونه به عنوان یکی از روشنگران اسلامی شناخته شود

زندگینامه اقبال

علامه اقبال لاهوری در ۱۸آبان سال ۱۲۵۶ در سایلکوت یکی از شهرهای ایالت پنجاب پاکستان متولد شد. وی در خانواده‌ای مسلمان رشد پیدا کرد و به عنوان یکی از برترین‌ها در دوران تحصیلش موفق به تحصیل در دانشگاه‌های مطرحی چون کمبریج و مونیخ شد و در نهایت دکتری فلسفه خود را در سال ۱۸۹۹ از دانشگاه مونیخ دریافت کرد.

اقبال لاهوری پس از پایان این دوره از تحصیلات دانشگاهی، در بخش زبان‌های شرقی همان دانشکده دولتی به تدریس پرداخت و عهده دار دروسی در زبان عربی، ادبیات انگلیسی، اقتصاد، تاریخ و فلسفه شد. وی در سیاست نیز حضور داشته است و در سال ۱۹۲۷ به اصرار دوستان و نزدیکان خود اولین حضور جدی‌اش را در صحنه سیاست تجربه کرد. اقبال لاهوری با حضور در مجلس شورای ایالتی در سال ۱۹۳۰ به ریاست حزب «مسلم لیگ» منصوب شد. اقبال در سال‌های بعد از آن نیز در چند دوره از ریاست این حزب شرکت کرد. حتی در زمانی که پاکستان جز شبه‌قاره هند بود، اقبال لاهوری به عنوان یکی از افرادی که خواهان استقلال پاکستان بود، مورد توجه قرار گرفت و به عنوان رهبر مسلمانان هند، خواهان استقلال پاکستان شد.

سبک شعر اقبال لاهوری

اقبال لاهوری شاعر متفکر، عارف و فیلسوف پاکستان، بدون تردید یکی از نوابغ دوران معاصر است. اقبال ضمن آفرینش اشعار و آثاری به زبان اردو، زبان فارسی را برای بیان افکار و احساسات خود انتخاب کرده است. اشعار فارسی و حتی اشعار اردوی او سرشار از مفاهیم عالی عرفانی، فلسفی، انسانی و اجتماعی است.

زبانی که اقبال در سرودن اشعار خود برگزیده، زبان شاعران گذشته ایران است. البتّه بیان این مطلب دلیلی بر مقلد صرف بودن اقبال نیست، بلکه اقبال با تیز هوشی و استعداد فطری خود، هم از نظر زبان و هم محتوا، طرحی نو درافکنده است و سبکی خاص اقبال لاهوری را پدید آورده است.

از نظر مضمون، شعر اقبال لاهوری بیان عشق به دین و قرآن، محبت پیغمبر اسلام (ص) و امامان بزرگوار (ع)، فلسفه، اندیشه و طرح مسائل سیاسی و فرهنگی روز است. شعر اقبال لاهوری عصاره و چکیده فرهنگ اسلامی _ عرفانی گذشته و حال است

سرانجام علامه لاهوری

اقبال لاهوری در ۱۹۳۴ میلادی به گلودرد مبتلا شد و در  ۱۹۳۸ به تنگی نفس و ضعف قلب دچار شد و سرانجام این دانشمند بزرگ که به راستی احیاگر سترگ فکر دینی در مشرق زمین بود، ۲۱ آوریل ۱۹۳۸ میلادی در ۶۱ سالگی  در پاکستان چشم از جهان فرو بست.

انتهای خبر/