به گزارش قدس آنلاین، جلسه اخلاق هفتگی جامعه علمیه امیر المومنین (ع) با حضور آیت الله توکل برگزار شد.

آیت الله توکل در این جلسه ضمن اشاره به اعجاز قرآن اظهار داشت: خداوند متعال در آیه اول سوره اسرا می‌فرماید سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ. می‌توانست بگوید رسوله اما گفته عبده. ما معتقدیم که قرآن هیچ حرفی را بی دلیل نیاورده و تمام آیات آن اعجاز است؛ پس این عبد گفتن دلیل دارد و اینکه انسان می‌تواند همانند پیامبر این مسیر را طی کند. ایشان را عبد الله یافتند برای همین رسول الله کردند اگر همین امر را در وجود دیگران نیز می‌دیدند چنین مقامی به آنان عنایت می‌شد. چرا در نماز میگوییم اشهد ان محمدا عبده و رسوله؟ این تقدم عبد به رسول دلیل خاصی دارد چون از عبودیت است که می‌توان به رسالت رسید. شما طلاب اگر می‌خواهید رسول رب العالمین باشید در بین مردم باید ابتدائا عبد باشید.

نماینده مازندران در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: عبودیت یعنی کاری را انسان انجام دهد که در راستای رضای خداوند باشد. این عبودیت به زندگی نور می‌دهد. مثل چای گرم که به بدن ما گرما می‌دهد. یا در گرمای هوا آب خنک ما را خنک می‌کند. مثل همین نور عمل هم ما را نورانی می‌کند. وقتی از نور عمل عامل نورانی شد. حجاب باطن آرام آرام کنار می‌رود و چشم باطن انسان باز می‌شود. چیزهایی می بیند و می‌شنود که قبلاً نمی‌دید و نمی‌شنید. به برکت عبادت به عالم کشف و شهود وارد می‌شویم. مسلم است به عبادت مزد می‌دهند. این ها همه مقدمه خروج از وادی حجاب و ورود به نورانیت است. ما را آورده اند که به این وادی ورود کنیم.

وی در ادامه ضمن اشاره به روایتی از امام صادق علیه السلام گفت: اولین برکت عبودیت رسیدن به مقام عبد اللهی است و این مقام زمینه همه خیرات است. حضرت امام صادق علیه السلام را در هنگام خروج از کوفه به طرف مدینه، عده‌ای از علما و اهل فضل، مشایعت می‌کردند، مشایعت کنندگان جلوتر از امام می‌رفتند، ناگهان متوجه شدند شیری در میان راه ایستاده است، یکی از آنان گفت: همین جا توقف کنید تا ببینیم امام صادق علیه السلام با این شیر چه می‌کند؟ پس از آن امام تشریف آوردند، جریان وجود شیر را خدمتش عرض کردند، امام به طرف شیر حرکت نمودند، وقتی به شیر رسیدند، گوش او را گرفته به کناری گذاشتند، بعد از آن رو به جمعیت کرده فرمودند: بدانید اگر مردم اطاعت می‌کردند خداوند تبارک و تعالی را آن چنان که حق طاعت است، حتماً می‌توانستند بارهای خود را بر شیرها بار کنند.

در پایان آیت الله سید رحیم توکل از طلاب خواستند این جمله را یادداشت کرده و در قلبشان حک کنند: «تا در حجابیم محجوبیم. تا محجوبیم محرومیم. تا محرومیم بی خبر عالمیم.» اگر این حجاب باطن کنار برود تازه می‌فهمیم فیاض عالم کیست! واسطه فیض کیست. الان جهل داریم چون هنوز از حجاب بیرون نیامدیم. بین مقامات الهی و حجاب نسبت مستقیم است. آن که عبودیت دارد مقاماتی دارد. آن که عبودیتش بالاست مقامش هم بالاست. این عبودیت و مقامات با هم زیاد می‌شود و با هم کم می‌شود. وجود مقدس پیغبر چرا افضل الناس من الاولین و الاخرین شد؟ چون اعبد الناس من الاولین والاخرین بود! این عبادت که ایشان به عالم عرضه داشت احدی به عالم عرضه نداشته. لذا پیغمبر را جایی بردند که در آیه گفته شد که احدی را نبردند.

منبع: مهر

انتهای پیام/