تحولات لبنان و فلسطین

ماجرا از یک دورهمی دانش‌آموزی در ساعات فوق برنامه مدرسه و در کنار آن تشکیل یک صندوق برای جمع‌آوری صدقات هفتگی بچه‌ها شروع شد.

دست‎های کوچکی که گره‌های بزرگ را باز می‌کنند

مثل همه امور خیرخواهانه، اما این کار برکت پیدا کرد و به جریانی مستمر و دامنه‎دار تبدیل شد، طوری که امروز پس از گذشت چهار سال، این صندوق به نام «صندوق خواهرخواندگی» شهرت یافته است. برای بیشتر دانستن از ماجرای این حرکت نیکوکارانه با طیبه حسینی، مدیر مدرسه دخترانه امام رضا(ع) گفت‌وگو کرده‌ایم.

ماجرای این طرح دقیقاً از کجا شروع شد؟

سال تحصیلی ۹۷- ۹۶ در قالب برنامه‌های فرهنگی مدرسه، تصمیم گرفته شد صبح‌ها و عصرهای دوشنبه یک دوره فوق‌برنامه با عنوان «دوشنبه‌های انتظار» برای آشنایی بیشتر دانش‌آموزان با فرهنگ مهدویت در نمازخانه مدرسه تشکیل شود تا بچه‌ها در کنار حضور در کلاس‌ها و پیشرفت تحصیلی، سطح آگاهی و معرفتی‌شان نسبت به فرهنگ اهل بیت(ع) رشد پیدا کند.در پایان هر جلسه پس از قرائت دسته‌جمعی دعای فرج، به نیت سلامتی امام زمان(عج) صدقات بچه‌ها را هم جمع می‌کردیم. بحمدالله به مرور وقتی این دوره مورد اقبال واقع شد و در کنار صدقات دوره مهدویت، صدقات هفتگی دیگر بچه‌های مدرسه را جمع‌آوری کردیم، تصمیم به تشکیل یک صندوق گرفتیم تا مبالغ را به صورت هدفمندتری هزینه کنیم.بنا شد محتوای صندوق نیز برای کمک به دانش‌آموزان کم‌بضاعت مدارس حاشیه شهر خرج شود، به همین خاطر نام «صندوق خواهرخواندگی» را برایش انتخاب کردیم تا بچه‌ها قلباً احساس کنند به خواهران خود کمک می‌کنند. برای مدیریت این کار نیکوکارانه هم هیچ کسی بهتر از خود بچه‌ها نبود.  

کمک‌ها را صرف چه اموری کردید؟

در قدم نخست، وقتی از طریق معلم پرورشی یک مدرسه ابتدایی دخترانه در انتهای خیابان رسالت، مطلع شدیم بچه‌ها به خاطر نداشتن وسع مالی خانواده‌هایشان، بدون صبحانه مدرسه می‌آیند، تصمیم گرفته شد یک روز در هفته، صبحانه گرم برای این بچه‌ها تهیه کنیم. طرح را با خود بچه‌ها و اولیایشان در میان گذاشتیم و همراه تعدادی از دانش‌آموزان این کار در آن دبستان اجرا شد تا ضمن آشنایی مقدماتی با دیگر دوستان خود، به‌ هم احساس خواهری پیدا کنند.

طوری این اقدام خیر گسترش پیدا کرد و بچه‌ها به انجام آن راغب شدند که غیر از جمع‌آوری صدقات، خودشان دست به کار شده و از اقوام و خویشان هم به هر بهانه خلاقانه‌ای پول جمع‌آوری می‌کردند. به عنوان نمونه، دانش‌آموزی را داشتیم که کاردستی تزئینی با نمد درست کرده بود و با فروختن در جمع خویشاوندان، مبلغ جمع شده را به صندوق هدیه کرد. با افزایش مبالغ توانستیم در دو مدرسه دیگر؛ یک ابتدایی دخترانه در شهرک شهید رجایی و دبیرستان دخترانه‌ای در اسماعیل‌آباد به فراخور مناسبت‌ها اقدام‌هایی را سامان دهیم. مثلاً در جشنی به مناسبت روز غدیر در مدرسه اسماعیل‌آباد که بیشتر دانش‌آموزانش اهل تسنن هستند، چادر مشکی و ۷۰ جلد قرآن کریم هدیه دادیم.

حالا با گذشت نزدیک به چهار سال، صندوق خواهرخواندگی چه حال و هوایی دارد؟

در حال حاضر از طریق صدقات هفتگی بچه‌ها، کمک‌های والدین و همراهی برخی خیران؛ تهیه بسته‌های نوشت‌افزار، کیف و کفش، مانتو، لباس گرم، رخت نوی عیدانه تا بسته‌های اقلام معیشتی، توزیع گوشت گرم، بسته‌های افطاری در ماه رمضان و... را ساماندهی می‌کنیم.

حتی با وجود شیوع کرونا که دیگر حضور بچه‌ها در مدرسه ممکن نبود، این کار روی زمین نماند و در همان حد مشارکت بچه‌ها و کمک برخی خیران نسبت به رفع مشکلات امروز دانش‌آموزان بی‌بضاعت مثل خرید تلفن همراه و تبلت، خرید شارژ تلفن و بسته اینترنت برای تداوم امور آموزشی اقداماتی انجام شده است.

به برکت نام حضرت ثامن‌الحجج(ع) طوری کار این صندوق دامنه پیدا کرده که حالا خانواده‌های نیازمند مرتبط با ما به خاطر هر مشکلی که دارند از مسیر مدیر مدرسه فرزندان خود با واحدهای ۵ و ۱۷ مدارس امام رضا(ع) ارتباط می‌گیرند تا در صورت امکان راهی برای دریافت کمک و حل مشکلاتشان پیدا شود. تسویه حساب موردی کلاس فوق برنامه یک دانش‌آموز، پرداخت موردی اجاره‌بها و قبوض معوق چند خانواده کم‌برخوردار دانش‌آموزان مدارس حاشیه شهر و یا حتی تعمیر منزل آن‌ها و... تنها مصادیقی از این موارد خاص مشکل‌گشایی به دست دختران دانش‌آموز مدرسه ما از همشهریان مشهدی است.

همه مسئولان و معلمان دبستان واحدهای ۵ و ۱۷ بر این باورند که این دست اقدام‌ها، کار چندان بزرگ و عجیبی نیست و ما و دختران مدرسه با تأسی از بانو حضرت زهرا(س) فقط به وظیفه انسانی و شرعی خود عمل می‌کنیم، از این رو امیدواریم با این سبک تفکر بزرگ شوند و هر کدام منشأ خیرات و عامل اقدام‌های مؤثری برای شهر و کشورشان شوند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.