گروه ترجمه قدس آنلاین - چینی ها به تایوان جزیره کوچک اما ثروتمند نزدیک به خود نگاه می کنند و زیر بار هیچ صحبتی به غیر از اینکه جزوی از خاک چین بوده و خواهد بود نمی روند. مثل پوتین که می خواهد اوکراین را زیر کنترل مسکو بیاورد، ژی جینپینگ نیز می بیند قسمتی از امپراطوری قدیمی کشورش هر روز به ایالات متحده و متحدانش نزدیکتر می شود. جینپینگ وقایع اوکراین را به گونه ای می بیند که می تواند شکل عملکرد خود را با تایوان نسبت به آن بسنجد و بر طبق آن تاثیر عمیقی بر آینده سیاسی، امنیتی و جغرافیایی شرق آسیا داشته باشد.

این باعث می شود که بحران اوکراین، امتحانی حیاتی برای قدرت جهانی آمریکا باشد. چهار سال شعار آمریکا اول از دونالد ترامپ، ترکیب با چند قطبی اجتماعی و سیاسی این کشور و عدم موفقیت در کنترل همه گیری ویروس کرونا، این دیدگاه را در قسمت های مختلف دنیا به وجود آورده که ایالات متحده در اواخر قدرت فوق العاده خود قرار دارد. کشوری چند تکه شده، و ضعیف شده از تلاش هایش برای اجرای تمام تعهداتی که فکر می کند در هر کجای جهان باید انجام دهد. این ها به همراه شکل خروج بایدن از افغانستان که اوضاع را بدتر نیز کرد، این توانایی را به چینی ها داده تا بتوانند اینگونه پروپاگاندای خود را بر علیه ایالات متحده و به نفع خود پیش ببرند. اکنون آمریکا یکی از بزرگترین چالش هایش را از زمان اتحاد جماهیر شوروی پیش روی خود می بیند.

سرنوشت اوکراین کاملا گره خورده در رقابت جدید میان ابر قدرت های جهانی است. اگر بایدن قوی ظاهر شود و اندکی شانس داشته باشد، سلسله ای از مذاکرات میان آمریکا، متحدانش در ناتو با روسیه باعث خواهد شد که این کشور به اوکراین حمله نکند. یکی از موضوعات مورد بحث جدی میان طرفین، امکان عضویت اوکراین در ناتو است که مسکو بسیار راغب است که هیچگاه اتفاق نیفتد. چیزی که برای بردن یا باختن در این میان وجود دارد، امکان تغییر بالانس قدرت بین روسیه و آمریکا در شرق اروپاست. اما نتیجه کار درآنجا شاید تمامی جهان و آینده آن را در بر بگیرد.

رهبرانی مانند پوتین و ژی جینپینگ شرایط کنونی را یک فرصت برای خود می بینند و می دانند که باید دائما بایدن را مورد امتحان قرار دهند؛ و پر واضح است که بایدن تاکنون نتوانسته در بسیاری از امتحانات آن ها آنچنان سربلند بیرون بیاید.

منطقه تایوان نزدیک به ۷ دهه است که مورد مناقشه قرار دارد اما در دو سال گذشته نزاع بر سر آن داغتر از هر زمان دیگری بوده است. ژی جینپینگ دائما جت های جنگنده خود را به مرزهای تایوان می فرستد و مانورهای بزرگی در نزدیکی آن ها برگزار می کند، تا دولت دموکرات تایپه را بترساند. او همیشه در مورد تایوان از به هم پیوستن مجدد دوستانه سخن به میان می آورد اما کمتر کسی است که نگران شروع ناگهانی حمله نظامی چینی ها و تصرف تایوان نباشد.

ژی این اعتقاد را دارد که تایوان به شکلی از چین دور می شود که برای چینی ها کاملا ضربه زننده و مضر است؛ همانگونه که مسکو چنین دیدگاهی را نسبت به اوکراین دارد. رئیس جمهور تایوان در چند وقت گذشته تلاش کرده تا اتکای تجاری و اقتصادی خود را از چین خارج کرده و به آمریکا و دیگر کشورها نزدیک تر شود. واشنگتن هم راه های ارتباطی جالبی را با تایوانی ها دیده است. البته ایالات متحده به صورت رسمی هنوز شعار چین واحد را قبول دارد و دولت تایوان را به عنوان یک دولت مستقل به رسمیت نمی شناسد؛ اما با توجه به همه موارد می توان درک کرد که ژی جینپینگ چرا احساس می کند که این موضع رسمی آنچنان واقعیت ندارد. ترامپ یک عضو کابینه خود را در سال ۲۰۲۰ به تایوان فرستاد، کاری که در چهار دهه پیش از آن سابقه نداشت؛ سال گذشته میلادی نیز بایدن تایوان را مثل هر کشور مستقل دیگری به نشست سران برای دموکراسی که در واشنگتن برگزار شد دعوت کرد.

با همه این ها ژی جینپینگ، چگونگی جلو رفتن شرایط در اوکراین را مانند یک منبع قابل اعتماد برای کسب اطلاعات در مورد آمریکا دنبال میکند. او می خواهد ببیند بایدن از چه ابزارهایی برای تحت فشار گذاشتن چین برای عقب نشینی مسکو استفاده خواهد کرد؟ او تا چه اندازه آماده است تا از  سازش با پوتین کنار برود و همکاری بایدن با متحدین آمریکا تا چه اندازه ثمربخش خواهد بود؟ به زبان بهتر چین با تماشای عملکرد آمریکا در اوکراین می خواهد میزان و شدت و موفقیت تصمیمات آمریکا را بسنجد.

البته این را نیز نباید فراموش کنیم که مقایسه تصمیمات آمریکا برای اوکراین در مقابل روسیه با واکنش ایالات متحده نسبت به چین به خاطر تایوان می تواند اشتباه و یا حتی خطرناک باشد. بایدن به صورت ضمنی تاکید کرده که قصد ندارد از نیروی نظامی برای دفاع از اوکراین استفاده کند، اما در مورد تایوان کاملا نامشخص است که سیاست های نظامی ایالات متحده چگونه خواهد بود. اما آن چیزی که با قاطعیت می توان گفت این است که شاید اوکراین و تایوان شبیه به یکدیگر نباشند، اما می توانند به خوبی نقاط ضعف و قدرت آمریکا را به صورت زنجیروار به متحدین طرف های رودرو نشان دهند تا درک بهتری نسبت به دوران جدید تنازعات و عدم ثبات جهانی داشته باشیم. رهبران چین و اوکراین در حال بررسی این نقاط ضعف آمریکا هستند و حرکت بعدی خود را محاسبه می کنند.

*بازنشر مطالب دپارتمان ترجمه به منزله تأیید یا رد محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان قدس آنلاین منتشر می‌شود.