به گزارش قدس آنلاین، در روزهای خبر فوت «علی باقری» جوان نخبه اندیکایی به علت غرق‌شدگی و بعد هم معلمی به نام «سیروس صفی‌پور» به علت ایست قلبی بیش از هر زمان دیگری کمبود امکانات درمانی و به ویژه بیمارستان در اندیکا که به نوعی قطب تولید برق آبی کشور به حساب می‌آید، دل ساکنان این شهرستان را به درد آورد.
بنابراین بر همگان روشن می‌شود که قصه علی و دیگر کودکان، جوانان و مردمانی که در چنین مناطقی، بارها فقط به‌خاطر نبود امکانات لازم و بدیهی این‌گونه پرپر می‌شوند، حالا حالاها سر دراز دارد.
با یک جست‌وجوی کوتاه در منابع خبری می‌توان اخبار و گزارش‌های متعددی را دید که بارها به نبود امکانات لازم درمانی و از همه مهم‌تر یک بیمارستان مجهز که بتواند به طور فوری به داد بیماران و آسیب‌دیدگان شهرستان اندیکا برسد، اشاره شده و چه‌بسا بارها هم قول‌های مساعدی از سوی مسئولان نسبت به حل این مشکل داده شده است.
اما آنچه به وقوع می‌پیوندد فقط بالا رفتن آمار مرگ‌ومیرهایی است که با این خلأ مهم و حیاتی اتفاق می‌افتد و اگر فقط مقدار کمی از درآمدهای منابع خدادادی و به خصوص برق‌آبی منطقه به ساخت و تجهیز یک بیمارستان و مراکز درمانی خوب اختصاص داده می‌شد، امروز علی و امثال علی در کنار خانواده‌های خود بودند.
عقب ماندگی ۱۰۰ ساله اندیکا
مدیر قرارگاه مهندسی و جهادی احمد متوسلیان اظهار می‌کند: هفتمین ماه است که در اندیکای زلزله رده هستیم. از همان روزهای اولیه در منطقه حاضر شدیم و در بخش عمرانی (خانه سازی، مسجد، مدرسه، خانه بهداشت، پارک و سرویس‌های حمام)، بهداشت و سلامت (اعزام تیم‌های جهادی بهداشت و سلامت به صورت دو هفته یک بار و ارائه خدمات مختلف از دندانپزشکی تا بهداشت عمومی)، اشتغالزایی، آب - آبرسانی و فرهنگی فعالیت داریم.
سردار سعید قاسمی با بیان اینکه با بچه‌های مردم که چند وقتی مدارس تعطیل بوده، کار داریم و برای ما مهم است، تصریح می‌کند: نزدیک به ۷۰۰ روستای مختلف با ۷۰ هزار جمعیت در زاگرس چلو، مرکزی و قلعه خواجه و آبژدان پراکنده هستند.
مدیر قرارگاه مهندسی و جهادی احمد متوسلیان به عقب ماندگی اندیکا اشاره می‌کند و یادآور می‌شود: بنا به دلایلی که برای خودم مکشوف نیست، اندیکا بیش از ۱۰۰ سال عقب ماندگی دارد و با وجود اینکه مردم اندیکا از عشایر هستند ولی چرا در غار و مثل دوران پارینه سنگی زندگی می‌کنند؟
سردار قاسمی می‌افزاید: مردم اندیکا در عرصه دفاع مقدس شهید دادند و به با وجود اینکه تابلو زدند به اندیکا «قطب انرژی ایران» خوش آمدید یعنی همان آب، برق، گاز و نفت است اما چرا مردم در عصر پارینه سنگی زندگی می‌کنند؟
وی با بیان اینکه وقتی سخن از فقر، مصیبت، و بی آبی می‌شود، یاد سیستان و بلوچستان می‌افتم، تصریح می‌کند: ولی برنامه و بودجه، اندیکا را رتبه یک اعلام می‌کند و خیلی عجیب است و خیلی‌ها اطلاع ندارند و وقتی به اساتید و دانشجویان جغرافیا نشانی اندیکا را می‌دهم، می‌گویند اندیکا کجاست؟ باید به مردم ایران گفت که اندیکا جایی در نقشه ایران است ولی محرومیت آن را احاطه کرده است.
وعده‌های مسئولان محقق نشد
مدیر قرارگاه مهندسی و جهادی احمد متوسلیان می‌گوید: اگر در این مناطق ۱۰ فرزند با سلامت جسمی و شیعه متولد و خوب تربیت شوند، سیستم دولتی باید از آنها حمایت کند و برای حمایت از آنها باید یارانه بدهند.
سردار قاسمی با اشاره به سیاست فرزندآوری زیاد در سایر کشورها یادآور می‌شود: در سایر کشورها انواع روش‌های فرزند آوری و باروری را در اختیار زوجین قرار می‌دهند اما در کشور ما ازدواج سخت و طلاق آسان شده چون فرهنگ غرب در حال ورود است.
وی تصریح می‌کند: اینجا با مجموعه‌ای از محرومیت‌ها و مظلومیت‌ها روبه‌رو هستیم و مسئولان این موضوع را باید بدانند، مسئولان اینجا آمدند و وعده دادند ولی هیچکدام از وعده‌هایشان عملی نشد و حتی چند روز قبل اعلام کردند که ۴۰۰ خانه اینجا ساخته شده که مطلب دروغی است.
مدیر قرارگاه مهندسی و جهادی احمد متوسلیان می‌گوید: تعداد واقعی خانه‌های ساخته شده در اندیکا چقدر است؟ به لانه مرغ و طویله که خانه نمی‌گویند.
سردار قاسمی ادامه می‌دهد: اندیکا کجاست؟ ما کجاییم؟ حتی فرماندار و امام جمعه نمی‌دانند این ۴۰۰ واحد ساخته شده کجای اندیکاست؛ برای ستون و سقف ۲۰۰ میلیون از حق مردم می‌گیرند و به آن خانه می‌گویند و یک قرارداد یک جانبه فراماسونری با طرف می‌بندند و نمی‌داند قرار است چه کاری برایش انجام شود؟ کجای دنیا چنین قراردادی است؟
وی تصریح می‌کند: به طور رسمی جهادی‌ها اعلام می‌کنند که سیمان‌هایی را که قول داده شد به دست اینها نرسید، وامی که باید به بچه جهادی‌ها برسد نیز حتی یک ریال آن پرداخت نشده و این در شرایطی است جهادی‌ها در سرما و گرما و باران در حال فعالیت هستند و بهترین نوع مسکن را ساختند و در حد وسع و توان خود تحویل دادند؛ مسئولان اگر بخواهند با این روند یک هزار مسکن در این اندیکا بسازند قطعاً تا پنج سال آینده نمی‌سازند.
وی تصریح می‌کند: همچنان به فرمایش رهبر در منطقه هستیم مگر شرایطی پیش بیاید و عرصه را تنگ کنند، تاکنون با بیش از ۱۰ میلیارد تومان کمک‌های مردمی به قرارگاه اینجا آمدیم؛ مردم در این شرایط سخت بیش از ۱۰ میلیارد تومان به قرارگاه جهادی کمک کردند اما استاندار هنوز ریالی نداده است در حالی که مردم مدرسه میلیاردی ساختند و کلید تحویل دادند.
مدیر قرارگاه مهندسی و جهادی احمد متوسلیان می‌گوید: قصد داریم همچنان در منطقه بمانیم و خدماتی را ارائه دهیم مگر آنکه شرایط آنقدر سخت شود که اندیکا را تنها بگذاریم.
پراکندگی روستاهای اندیکا
مدیر شبکه بهداشت و درمان اندیکا بیان می‌کند: پروژه ساخت بیمارستان اندیکا از مرحله انتخاب زمین گذشته است و طبق آخرین بازدیدهای کارشناسان دانشگاه باید یکی از سه محل معرفی شده (در منطقه سه راهی قاسم‌آباد و آبژدان) یکی را انتخاب کنند تا بعد هم واگذاری آن به دانشگاه انجام شود.
وحید کاظمی با اشاره به فعالیت هفت درمانگاه و یک بیمارستان محلی کوچک در اندیکا ادامه می‌دهد: بیمارستان ۱۲ تخت‌خوابه قلعه‌خواجه مجهزترین بخش درمانی اندیکا است؛ تجهیزات آن تکمیل و سونوگرافی، رادیولوژی، آزمایشگاه، زنان و زایمان، دیالیز و تخت‌های بیمارستانی به غیر از بخش بستری فعال شد.
وی یادآور می‌شود: متخصص سونوگرافی هفته‌ای یک تا دو روز حضور دارد؛ بخش بستری نیاز به متخصص ثابت و ماندگار دارد که چون بیمارستان اسفندماه سال گذشته فعال شده و تقسیم‌بندی متخصصان آبان ماه هر سال انجام می‌شود.
مدیر شبکه بهداشت و درمان اندیکا عنوان می‌کند: این بیمارستان چهار روز متخصص داخلی، دو روز متخصص اطفال، دو روز متخصص زنان و دو روز متخصص جراحی عمومی دارد؛ رادیولوژی هم دو روز در هفته فعال بود ولی فعلاً با وجود انجام عکس برداری دنبال پزشک جدید برای آن هستیم.
کاظمی در پاسخ به اعتراضات عموم برای کمبود امکانات در درمانگاه کوشک تصریح می‌کند: در درمانگاه فعال کوشک با دو پزشک شبانه‌روزی نسبت به ارائه خدمات درمانگاهی اقدام می‌کنیم ولی بر اساس دستورالعمل‌های ابلاغی چون بیمارستان محلی نیست، پزشکان صبح‌ها برای سرکشی به روستاها و بیمارستان رفته و بعدازظهر و شب در درمانگاه حضور دارند.
وی اضافه می‌کند: تمام درمانگاه‌های شهرستان تجهیزات احیا (داروهای اورژانسی و دستگاه الکتروشوک) دارند و اتفاقاً درمانگاه کوشک از جعفرآباد مجهزتر است.
مدیر شبکه بهداشت و درمان اندیکا با اشاره به اینکه عمده مشکل خدمات‌رسانی در اندیکا پراکندگی روستاها است، می‌گوید: سالانه بین یک هزار و ۵۰۰ تا دو هزار مورد عقرب گزیدگی در اندیکا رخ می‌دهد که در همه مراکز خدمات جامع سلامت سرم ضدعقرب وجود دارد؛ بنابراین از زمان فعال شدن بیمارستان محلی موارد عقرب گزیدگی به مسجدسلیمان ارجاع نمی‌شوند ولی مارگزیدگی دستورالعمل خاصی دارد و باید بستری بیمار انجام بشود.
کاظمی بیان می‌کند: در خصوص عقرب گزیدگی یا مارگزیدگی برخی مشکلات به خاطر مراجعه دیرهنگام (به دلیل وضعیت جغرافیایی و کوهستانی یا فرهنگ جامعه روستایی) سم وارد بدن افراد شده و کاری از کادر پزشکی ساخته نیست.
بهانه‌ها برای ساخت بیمارستان در اندیکا کنار گذاشته شود
عارف اصل شرهانی مسئول روابط عمومی فوریت‌های پزشکی خوزستان بیان می‌کند: در شهرستان اندیکا چهار پایگاه اورژانس و چهار آمبولانس فعال وجود دارد؛ همچنین در سد شهید عباسپور نیروها همراه با آمبولانس فعال بوده به صورت سه شیفت ارائه خدمات دارند.
در واکنش به اعتراض مردمی برای دیر رسیدن آمبولانس و احیای علی باقری جوان نخبه اندیکایی که غرق شده بود، می‌گوید: ساعت ۱۳ و ۴۳ دقیقه گزارش غرق‌شدگی در دریاچه پایین سد شهید عباسپور اعلام و بلافاصله آمبولانس جعفر آباد فراخوان شد که به دلیل حین عملیات بودن آن نسبت به اعزام آمبولانس از سد شهید عباسپور اقدام کردیم؛ آمبولانس ۵ دقیقه بعد به محل حادثه رسیده و همزمان یک آمبولانس نیز از پاشلال به محل اعزام شد ولی بیمار که توسط مردم نجات داده شده بود هیچ گونه علائم حیاتی نداشت.
او یادآور می‌شود: عملیات احیا (سی پی آر) تا درمانگاه کوشک انجام و متوفی تحویل دکتر درمانگاه شد، حتی درخواست اعزام بالگرد وجود داشت که بنا به اعلام دکتر درمانگاه بیمار هیچ گونه علائم حیاتی نداشت.
مسئله بیمارستان و نبود امکانات درمانی علاوه بر اینکه بزرگ‌ترین مشکل این شهرستان به حساب می‌آید، تنها یکی از مسائلی است که این شهرستان عضو لیست محروم‌ترین شهرستان‌های کشور از آن رنج می‌برد.
نبود آب شرب مناسب و پایدار، گاز، آن تن‌دهی ضعیف تلفن همراه، برق، اماکن تفریحی و راه‌های ارتباطی از جمله مواردی هستند که جای خالی‌شان در این شهرستان که به نوعی از منابع عظیم ثروت برخوردار است، احساس می‌شود؛ مسائلی که بارها وعده تأمین آنها از سوی متولیان داده شده ولی اقدامی در این راستا صورت نگرفته‌است.
وقت آن رسیده که بهانه‌هایی همچون پراکندگی روستاها و عشایری بودن جمعیت ساکن در این شهرستان را کنار گذاشته و به داد مردم رسید؛ وجود یک بیمارستانی که شاید به دلیل غیبت جمعیت حاضر در شهرستان در برخی ماه‌ها توجیه ندارد ولی خیلی بهتر از آن است که بیماران به خصوص مصدومان سوانح رانندگی، عقرب گزیدگی و یا سقوط از ارتفاع بخواهند جان خود را در مسیر رسیدن به بیمارستان شهر مسجدسلیمان از دست بدهند.
منبع: مهر
انتها ی خبر/
نظر شما