به گزارش قدس آنلاین، هند به دلیل اظهارات اسلام‌هراسانه علیه پیامبر اسلام و همسرش عایشه که دو تن از اعضای برجسته حزب ملی‌گرای هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) به رهبری نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند ابراز شده، با واکنش شدید بین‌المللی مواجه است. حزب بهاراتیا جاناتا هر دو عضو حزبی را اخراج کرد، ولی تنش‌های دیپلماتیک بر سر اظهارات آن‌ها همچنان ادامه دارد. سفارت هند در دوحه بیانیه‌ای منتشر و تأکید کرده که این اظهارات را «عناصر حاشیه‌ای» انجام داده‌اند و «به هیچ وجه منعکس‌کننده دیدگاه دولت هند نیست.» بهاراتیا جاناتا هم گفته که «به‌شدت توهین به شخصیت‌های مذهبی از هر دینی را محکوم می‌کند»، اما اسلام‌هراسی در هند «مودی» یک امر عادی است، نه یک «اتفاق حاشیه‌ای.»
اسلام‌هراسی همواره یکی از ویژگی‌های اصلی ایدئولوژی جناح‌های ملی‌گرای هندو بوده است. سازمان شبه‌نظامی ملی گرای هندو موسوم به «راشتریاسوایامسواک‌سنگ» (RSS) که سال ۱۹۲۵ تأسیس شد، مسئول تبدیل هند به سرزمین هندو بود. «کشاو بالیرام هجوار» بنیانگذار و اولین رئیس RSS اعلام کرد که «فرهنگ هندو» «جانمایه زندگی» هند است و بنابراین اگر قرار است از هند محافظت شود، ابتدا باید فرهنگ هندو را تغذیه کنیم. از دید رهبران این سازمان شبه‌نظامی ملی‌گرا، مخالفت با این دیدگاه به ویژه از طرف مسلمانان هند، منعکس‌کننده «تکبر و گستاخی مسلمانان» تلقی شده و در سال ۱۹۲۹، «مادهاورائو ساداشیروائو گلوالکار» جانشین «هگدوارد»، که با آلمان نازی نیز علقه داشت، نوشت که فرهنگ مسلمانان با فرهنگ هند سازگار نیست، زیرا «اسلام در منطقه خشک و شنی سرچشمه گرفته است.»
شاخه سیاسی RSS، یعنی بهاراتیا جانا سانگ (۱۹۵۱-۱۹۷۷) و حزب جاناتا (۱۹۷۷-۱۹۸۰) که هر دو سلف بهاراتیا جاناتا هستند، از این نوع اسلام‌هراسی حمایت می‌کنند و در سیاست‌های انتخاباتی آن‌ها تبلیغ می‌شود. همانطور که «مشیرالحسن» مورخ فقید نوشته، کمپین آن‌ها ذیل «کلیشه اسلام تهاجمی غوغاسالار تقویت شده بود» و زمینه‌ساز ایجاد یک «ملت هندو» بود. این جریان‌ها، ایده سکولاریسم را محکوم کرده و آن را چیزی بیش از مماشات با اقلیت مذهبی کشور - به ویژه مسلمانان - نمی‌دانستند. «جانا سانگ» یکی از کارکنان سازمان شبه‌نظامی ملی‌گرای هندو، «هندی‌سازی» جمعیت مسلمان را به عنوان راهی برای «پاکسازی تمایلات وفادارانه» آن‌ها پیشنهاد کرد.
«ویشوا هندو پریشاد» (VHP) یا همان «شورای جهانی هندو» نیروی برجسته‌ای در تبلیغ ملی‌گرایی هندو در داخل و خارج از هند بوده است. هدف این سازمان که در سال ۱۹۶۴ تأسیس شد، «سازماندهی و تحکیم جامعه هندو» است. تلاش‌های «شورای جهانی هندو» عمدتاً بر موضوعاتی مانند «گائو راکشا» (حراست از گاو)، «تغییر دین کلیسای مسیحی، تروریسم اسلامی، و مسلمانان بنگلادشی به هندو» و ساخت معابد متمرکز است. در سال ۱۹۹۲، گروهی از فعالان «شورای جهانی هندو» همراه با اعضای بهاراتیا جاناتا و سازمان شبه‌نظامی ملی‌گرای هندو، حفاظ اطراف مسجد بابری را شکستند و این مسجد قرن شانزدهمی را تخریب کردند. ملی‌گرایان هندو بر این باورند که این مسجد، بعد از تخریب معبدی ساخته شده که محل تولد خدای هندو «لرد راما» بوده است. در شورش‌های عمومی سراسری که پس از تخریب مسجد بابری اتفاق افتاد، هزاران نفر که اکثراً مسلمان بودند، کشته شدند.
البته «نارندرا مودی» مدت‌ها قبل از تصدی پست نخست‌وزیری، اعتبار ملی‌گرایانه هندوها را به خوبی تثبیت کرده بود. او در اوایل کار سیاسی خود یکی از اعضای فعال سازمان شبه‌نظامی ملی‌گرا (RSS) بود و در اواخر دهه ۱۹۷۰ به ریاست سازماندهی منطقه‌ای آن تبدیل شد. سازمان شبه‌نظامی ملی‌گرا یا «RSS» در سال ۱۹۸۵ مودی را عضو حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) کرد و از همان موقع، قبل از اینکه سال ۲۰۰۱ وزیر ارشد گجرات شود، در رده‌های حزب ارتقا یافت. البته سابقه او، از همان سال ۲۰۰۲ در جریان پاکسازی قومی مسلمانان در گجرات آشکار بود؛ حادثه‌ای که بعد از آتش گرفتن یک قطار حامل هندوها اتفاق افتاد. «مودی» در حادثه قطار، به سرعت سرویس مخفی پاکستان را مقصر دانست. این حادثه، منجر به چیزی شد که با هدف قرار دادن مسلمانان، به «موج قتل و تجاوز» معروف شد و تخمین زده شده که در جریان آن، نزدیک به ۲ هزار نفر که اکثراً مسلمان بودند کشته شدند، ۲ هزار خانه مسلمانان ویران شد و ۱۵۰ هزار نفر آواره شدند.
از زمانی که مودی در سال ۲۰۱۴ به نخست‌وزیری رسیده، اسلام‌هراسی به یک سیاست دولتی تبدیل شده است. این جهت‌گیری در سال ۲۰۱۹ آشکار شد، زمانی که دولت مودی با لغو ماده ۳۷۰ و ۳۵A قانون اساسی هند که به آن موقعیت ویژه‌ای اعطا می‌کرد، به «رؤیای» ملی‌گرایی هندو برای بازگرداندن هندوهای تبعیدی به ایالت کشمیر (با اکثریت مسلمان) جامه عمل پوشاند. همچنین در سال ۲۰۱۹، دولت مودی قانون اصلاح شهروندی (CAA) را تصویب کرد که به مهاجران غیرمسلمان پاکستانی، بنگلادشی و افغانستانی مسیری سریع برای شهروندی هند اعطا می‌کرد، ولی عملاً مسلمانان از آن مستثنی می‌شدند.
مسلمانان هند هر روز خود را در معرض تهاجم می‌بینند و در ترس زندگی می‌کنند، زیرا سرکوب و سخنان نفرت‌انگیز در این کشور امری عادی است. به عنوان مثال، در اوتار پرادش پرجمعیت‌ترین ایالت هند، که «یوگی آدیتیانات» راهب تندرو هندوی عضو بهاراتیا جاناتا آن را رهبری می‌کند، یک مرد مسلمان در مارس ۲۰۱۹ کشته شد. او سعی داشت مانع تخریب یک بنای مذهبی اسلامی به دست گروه هندو شود. در سال ۲۰۱۵، یک مرد مسلمان ۵۲ ساله به دست دسته‌ای اوباش هندو مورد ضرب و شتم قرار گرفت شد، زیرا گمان می‌رفت که او گوشت گاو را در خانه خود ذخیره می‌کند. این ضرب و شتم، بخشی از مأموریت موسوم به «حراست از گاو» بود؛ یک کمپین خشونت آمیز که کادرهای حزبی بهاراتیا جاناتا آن را مقابل مصرف گوشت گاو و تجارت گاو رهبری می‌کردند. بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر، ۳۶ مسلمان (در مجموع ۴۴ نفر مسلمان یا غیرمسلمان) در چنین حملاتی بین ماه می‌۲۰۱۵ تا دسامبر ۲۰۱۸ کشته شده‌اند.
این فرهنگ ارعاب امروز هم ادامه دارد. گروه‌های برتری‌طلب هندو به طور معمول فروشندگان گوشت مسلمان را مجبور می‌کنند در طول جشنواره‌های هندو مغازه‌های‌شان را ببندند. در سال ۲۰۲۱، در شهر «ایندور» در «مادیا پرادش» یک فروشنده مسلمان النگو به دلیل تجارت در یک محله هندو به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت. با توجه به گذشته و حال اسلام‌هراسی، اظهارنظرهای دو عضو حزب بهاراتیا جاناتا چندان غیرعادی به نظر نمی‌رسد. هند تا الان به طور موفقیت آمیز و ماهرانه‌ای توانسته بین موج اسلام‌هراسی در داخل با روابط راهبردی و اقتصادی گسترده‌تر خود با کشورهای مسلمان تفکیک ایجاد کند. اما این مناقشه ادامه‌دار، دارد آب را گل‌آلود کرده و تجارت ۹۰ میلیارد دلاری هند با شورای همکاری خلیج فارس را تهدید می‌کند. تلاش‌های دیپلماتیک برای اطمینان دادن به شرکای استراتژیک هند در جهان اسلام در این باره که هند سرزمینی دربرگیرنده تمام اقوام است، ادامه دارد. در داخل به اعضای بهاراتیا جاناتا دستور داده شده که هنگام بحث در مورد دین در یک تریبون عمومی «بسیار محتاط» باشند. اما این تلاش‌ها فقط برای مهار پیامدهای دیپلماتیک است. بعید است که این، در محاکمه‌های همه روزه مسلمانان هندی که در هند «مودی» زندگی می‌کنند، تغییری ایجاد کند.

منبع‌: جوان