به گزارش قدس آنلاین، دفتر دکتر رئیسی اعلام کرده مقدمات سفر وی به آمریکا درحال فراهم شدن است. سخنرانی سران سیاسی در مجمع عمومی ملل متحد تا حد زیادی میتواند تصویر آنها در نزد جهانیان برای سالهای آینده را ترسیم کند. پیش از انجام این سفر نگاهی انداخته ایم به مهمترین مباحثی که رؤسای جمهور ایران در ادوار گذشته مطرح کردهاند.
افشاگری شهید رجایی در مجمع عمومی
محمد علی رجایی، نخستین مقام درجه یک ایران بود که در در سازمان ملل سخنرانی کرد. ۲۶مهرماه۱۳۵۹، محمدعلی رجایی، نخست وزیر وقت با حضور در نشست شورایامنیت سازمانملل متحد، رژیمبعث عراق را به عنوان آغازگر جنگ تحمیلی به شدت محکوم کرد. رجایی در این جلسه به طور نشسته و از جایگاه هیئت ایرانی و نه از تریبون اصلی، به سخنرانی پرداخت.
وی در این سخنرانی نظام حاکم بر کشورهای جهان را به باد انتقاد گرفت. شهید رجایی در کنفرانس مطبوعاتی، در برابر دوربین رسانههای جهان پای برهنه خود را روی میز گذاشت و گفت:«من به مدت دو سال در زندانهای رژیم شاه معدوم، زندانی کارتر و آمریکا بودم. آثار شکنجه و سختیهایی که در زندان بر من روا شد، پس از چهار سال هنوز بر بدنم نمایان است. من دو سال تمام ضربات شلاقهای کارتر را بر پای خود احساس کردم و این در حالی است که ما با گروگانها در جاسوسخانه، رفتاری کاملاً انسانی داریم». پس از این به دلیل گرفتاری کشور در جنگ، به مدت ۶ سال علی اکبر ولایتی به عنوان وزیرخارجه و نماینده کشورمان در جلسات مجمع عمومی سازمان ملل شرکت میکرد.
آیتالله خامنهای و حیرت مجمع عمومی
سال ۶۶ و ۱۰ ماه پیش از پایان جنگ آیت الله خامنه ای به عنوان رئیس جمهور در مجمع شرکت و سخنرانی کرد. محور عمده این سخنرانی ایشان ادامه سخنان شهید رجایی درباره جنگ جهانی علیه ملت ایران و اقدامات ضد بشری صدام در سالهای قبل بود که موجب حیرت و سر درگمی این مجمع شد. این سخنرانی را «چند کانال تلویزیونیِ اروپایی... مستقیم پخش کردند. چون ممکن بود این سخنرانی تأثیرات زیادی بگذارد، در همان روز یا فردای روز سخنرانی، کشتی «ایران اجر» را در خلیج فارس توقیف کردند!».(۲۲/۰۲/۱۳۸۲) آیتالله العظمی خامنهای از تلاش رسانهای غرب برای بایکوت آن سخنرانی و جلوگیری از جریانسازی آن چنین میگویند: «در نیویورک بودیم و هر کانال تلویزیونی را میگرفتیم، ماجرای کشتی «ایران اجر» و اقدام به مینگذاریاش در خلیج فارس، تمام فضای تبلیغاتی آمریکا و بلکه دنیا را پُر کرده بود. این کار برای این بود که آن سخنرانی را تحتالشعاع قرار دهند».
خاطرات رفسنجانی از سفر به نیویورک
هیچ متن انگلیسی یا فارسی یا به هر زبان دیگری با عنوان متن سخنرانی هاشمی در مجمع عمومی سازمان ملل وجود ندارد، با این حال برخی رسانهها خاطرهای از زبان هاشمی درج و نتیجهگیری میکنند که او یک بار در سال ۷۰ به نیویورک سفر کرده است. هاشمی در ۲۹ آذر سال ۷۰ میگوید: «من که سخنران بودم احساس کردم جو کنفرانس قبضه شده و همه چشمهای خود را بر روی متن سخنرانی دوختهاند. وقتی سخنرانی تمام شد دست زدن حاضران شروع شد و دیگر پایان دست زدن مشکل به نظر میرسید. همه سلاطین، رؤسایجمهور و دیگر شخصیتها از تشویق دست برنمیداشتند. وقتی من سرجای خود نشسته بودم صفهای بسیاری بسته شده بود و این امر در جمع شاهان، رؤسای جمهور و وزرای خارجه مرسوم نیست و کمتر اتفاق میافتد …».(ماهنامه بیان دی ماه ۱۳۷۰)
خاتمی، از گفت وگو تا برخورد تمدنها
پس از جنگ، ۱۲سال طول کشید تا دوباره شاهد سخنرانی رئیسجمهور ایران در اجلاس مجمع عمومی ملل متحد در نیویورک باشیم. سید محمدخاتمی که در طول دوران ریاست جمهوری اش تنها دوبار در مجمع سخنرانی کرد در نخستین سفر از ضرورت گفتوگو و مفاهمه صحبت کرد و پیشنهاد داد سال ۲۰۰۱ به عنوان سال گفتوگوی تمدنها نام بگیرد. پیشنهادی که هرچند مورد استقبال جهان قرار گرفت و به تصویب رسید اما حمله به برجهای دوقلو در نیویورک این نظریه را به جنگی تبدیل کرد که قبل از آن هانتینگتون از آن به عنوان برخورد تمدنها یاد کرده بود.
حضور بیل کلینتون در سخنرانی خاتمی و تلاش برای دیدار دو رئیس جمهور که به نتیجه نرسید، از حواشی سفر خاتمی به نیویورک بود.
احمدی نژاد و اتفاقات پس از نیویورک
تأکید احمدی نژاد بر دروغ بودن هولوکاست و جعلی بودن دولت غاصب صهیونیستی، و ضرورت انتقال صهیونیست های ساکن در فلسطین اشغالی به اروپا، با استقبال آزادی خواهان جهان مواجه شد. در حالی که نظام های سیاسی عرب با این سخنان غافلگیر شده و توان تصمیم گیری سریع در مقابل آن را از دست داده بودند، ملت ها و افکار عمومی عربی از آن استقبال گرمی کردند.
خالد مشعل با سفر به ایران و دیدار با مقامات بلند پایه جمهوری اسلامی ایران، ضمن قدردانی از این مواضع، تهدید کرد که در صورت حمله اسرائیل به ایران، با واکنش ویرانگر گروه های مسلح فلسطینی مواجه خواهد شد. یکی از اصلی ترین دلایل تلاش غربیها برای ممانعت از دو دورهای شدن دولت وی، افشاگری او درباره هولوکاست بود.
روحانی و تلفنی برای تقریباً هیچ
روحانی نیز در همه سالهای ریاست جمهوریاش به نیویورک رفت و به سخنرانی پرداخت. محور اصلی نخستین سخنرانی او تنش زدایی و شفاف سازی سیاست خارجی مذاکره محور دولتش بود. او هم مثل دیگر دورهها حاشیهای به یادماندنی از خود به جای گذاشت. حسن روحانی روز آخر و دقایقی قبل از بازگشت به تهران در تماسی تلفنی با باراک اوباما رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا صحبت کرد وبه باور خودش به ۳۴ سال قطع ارتباط پایان داد. او بعدها گفت این اقدام او برای تسهیل مذاکرات، کاهش تنشها و به توصیه همکارانش بوده است. البته مشابه این تماس دیگر در سالهای بعد تکرار نشد تا خوشبینیها با روی کار آمدن ترامپ، قاتل شهید سلیمانی رنگ ببازد.
نیویورک منتظر اتفاقات ویژه
سخنرانی رئیس دولت سیزدهم در شهریورماه ۱۴۰۰ و به صورت آنلاین برگزار شد. این سخنرانی اگر چه حاشیهای نداشت اما امسال و با توجه به اینکه مقدمات سفر وی به نیویورک در حال فراهم شدن است، او قصد دارد به صورت حضوری سخنرانی کند. با توجه به سخنرانی حضوری وی باید منتظر اتفاقات ویژه ای از طرف هیئت نمایندگی ایران باشیم. او در سخنرانی اول خود اعلام کرده بود تحریم روش جدید جنگ قدرتها با ملتهاست و تحریم علیه ملت ایران نه از زمان بازشدن پرونده هستهای و نه حتی انقلاب اسلامی، بلکه از سال ۱۹۵۱ زمان ملی شدن صنعت نفت شکل گرفت و منجر به کودتای نظامی علیه دولت مصدق و به دست آمریکا و انگلیس شد.
خبرنگار: حسین محمدی اصل
انتهای پیام/
نظر شما