این سخنان در حالی گفته می‌شود که همین چند روز پیش وزیر خارجه کشورمان در ایروان پرده از پیام جدید و ابراز تمایل آمریکایی‌ها برای ازسرگیری مذاکرات وین برداشت، پیامی که به گفته او بیانگر عجله آمریکایی‌ها برای گفت‌وگو نیز بوده است. محمد اسلامی، سازمان انرژی اتمی هم چند روز پس از دریافت، این پیام را تأیید کرد، هرچند سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در مقام تکذیب این اتفاق برآمد. البته این تکذیب‌ها در روش دیپلماسی آمریکایی‌ها اتفاق معمول و آشنایی است که در همه مراحل توافق و تدوین متن تکرار شده، اما نکته مهم این است که عملاً این روش دوگانه و یکی به نعل و یکی به میخ عملاً مذاکرات احیای برجام را تا به امروز معطل نگه‌داشته و در بن‌بست قرار داده است. واضح است دولت آمریکا باوجود فروکش کردن ناآرامی‌ها در ایران هنوز از پروژه شکست‌خورده اغتشاش‌ها به‌طور کامل ناامید نشده و گمان می‌کند می‌تواند از درون، جمهوری اسلامی ایران را زیر فشار قرار داده و از او امتیاز بگیرد.دولت بایدن دریافته عملاً در بازی احیای برجام درهرصورت طرف بازنده خواهد بود؛ بنابراین باید امتیازهایی را بیرون از این میز دریافت کند.برای اثبات این ادله باید گفت بازگشت دولت بایدن به برجام در شرایط موجود منافع چندانی برای آن‌ها ندارد؛ زیرا به اذعان متفق کارشناسان، برنامه هسته‌ای ایران با خروج اشتباه ترامپ از توافق ۲۰۱۵ با سرعت غیرقابل‌پیش‌بینی از سوی غربی‌ها رشد پیدا کرده و مرزهایی را درنوردیده که به‌اصطلاح غیرقابل‌بازگشت هستند و توقف این فعالیت‌ها با احیای برجام عملاً امتیاز ویژه‌ای برای غرب نیست، خاصه آنکه در متن روی میز وین بسیاری از این دستاوردها برای تهران حفظ شده و صرفاً فریز خواهند ماند.
در مقابل با احیای برجام آمریکایی‌ها باید بزرگ‌ترین دستاورد از دید خودشان یعنی تحریم‌ها را بدهند و بردارند که به معنای آزاد شدن دارایی‌های بلوکه‌شده کشورمان و رفع بسیاری از موانع تجاری است.از سوی دیگر با حفظ وضع موجود، اولاً برجام کارکردهای حقوقی خودش را حفظ کرده و قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران بی‌اثر می‌مانند، درحالی‌که تحریم‌های آمریکا نیز عملاً هرلحظه کم تأثیرتر می‌شوند و دولت ایران به‌طور ویژه در یک سال گذشته توانسته معابر و شیوه‌ها و سازوکارهای منطقه‌ای و بین‌المللی مبتکرانه و هوشمندانه‌ای را جایگزین آن‌ها کند.توسعه همکاری‌های ایران و چین و روسیه، عضویت ایران در پیمان‌ها و سازمان‌های منطقه‌ای مثل شانگهای، رشد ۱۹ درصدی تجارت غیرنفتی در چهار ماهه امسال و رشد ۱۰۰ درصدی سرمایه‌گذاری خارجی در یک سال گذشته، گواه و نتیجه این تغییر و تحولات است.از سوی دیگر رشد و پیشرفت سریع برنامه هسته‌ای ایران در وضع موجود و با برداشته شدن موانع حقوقی و فنی هرروز ادامه دارد و افق‌های جدید را باز می‌کند.در کنار این دو چالش سیاسی و اقتصادی، دولت بایدن با یک مشکل داخلی هم روبه‌رو است و آن حساسیت انتخابات کنگره در آمریکاست. هر یک از دو وضعیت توصیف‌شده در بالا بر انتخابات کنگره و رقابت دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان تأثیر دارد و تصمیم‌گیری درباره آن را به یک کابوس برای بایدن و تیم او بدل کرده؛ چون این تصمیم‌گیری در شرایطی که اختلاف قدرت دو حزب آمریکا در کنگره تنها یک کرسی است، تصمیم‌گیری بر لبه تیغ است.
ازاین‌رو بایدن با سیاست یکی به نعل و یکی به میخ و پیام‌های پشت پرده مذاکره و انکار پشت تریبون، تنها به دنبال خرید زمان است و می‌خواهد تهران را در اتاق مذاکره نگه دارد تا حداقل بخشی از وضعیت آینده سیاسی جناحش در داخل آمریکا روشن شود. این موضوع درک این جمله حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه را که گفت: «آمریکایی‌ها می‌گویند زمان برایشان مهم نیست!» معنا می‌کند.