به گزارش قدس آنلاین، سیستم بازداشت مهاجران و پناهجویان کانادا ک سیستم ناقض حقوق بشری است.

سازمان‌های حقوق بشری ضمن انتقاد از حبس مهاجران و پناهجویان در زندان‌های استانی در کانادا، از این موضوع به عنوان وضعیت اضطراری بهداشت عمومی یاد کردند.

در سیستم خطرناک بازداشت مهاجران و پناهندگان در کانادا، این افراد نه به دلیل اتهام‌های جنایی یا محکومیت بلکه تحت قانون حفاظت از مهاجران و پناهجویان گرفتار زندان‌ها می‌شوند.

منتقدان این رویه می‌گویند که مهاجران و پناهجویان به دلیل حبس در زندان‌های استانی فرصت پیشبرد روند مهاجرتی یا پناهجویی خود را از دست می‌دهند.

هر ساله صدها مهاجر و پناهجو به طور خودسرانه در زندان‌های استانی کانادا حبس می‌شوند؛ بسیاری از افرادی که در بازداشتگاه‌های مهاجرتی هستند، افراد آسیب پذیری هستند که پیشتر حقوق بشریشان نقض شده است.

منتقدان سیستم بازداشت مهاجران و پناهجویان کانادا را مملو از نقض حقوق بشر بین المللی می‌دانند؛ آن‌ها می‌گویند که با وجود این، تعداد بازداشت شدگان مهاجر و پناهجو همچنان در حال افزایش است.

در حالی که کانادا اغلب به عنوان یک پناهگاه امن برای تازه واردان تلقی می‌شود؛ اما در سال ۲۰۲۰، ۸ هزار و ۸۲۵ نفر از جمله ۱۳۶ کودک، به دلایل مرتبط با مهاجرت، بازداشت شدند.

افراد در بازداشت مهاجران و پناهجویان با برخی از محدودترین اشکال حبس در کانادا، از جمله حبس در زندان‌های با حداکثر امنیت و سلول‌های انفرادی مواجه هستند، که هر دو منجر به محدودیت دسترسی به مشاور حقوقی و دیگر خدمات حمایتی حیاتی می‌شوند.

بسیاری از آن‌ها با غل و زنجیر، دستبند بسته شده، مورد بازرسی قرار می‌گیرند و دارایی‌های شخصی آن‌ها مصادره می‌شود؛ افراد مواجهه با مشکلات روانی و مردان سیاه پوست و اهل کارائیب اغلب با سخت ترین و تنبیهی ترین شرایط روبرو هستند.

علاوه بر این که، افرادی که در بازداشت مهاجران هستند در معرض خطر بازداشت به طور نامحدود هستند، زیرا محدودیت قانونی برای مدت زمان بازداشت وجود ندارد و این باعث شده است که بسیاری در حبس به سر ببرند و مطمئن نباشند که چه زمانی آزاد یا اخراج خواهند شد.

از سال ۲۰۱۶، حداقل ۳۰۰ نفر به مدت بیش از یک سال در بازداشتگاه‌های مهاجرتی کانادا به سر می‌برند که طولانی‌ترین مدت بازداشت در این زندان ۱۱ سال به طول انجامید.

اثرات طولانی مدت بر سلامتی تحقیقات نشان می‌دهد که بازداشت مهاجران با نگرانی‌های مهم سلامت روان مرتبط است؛ مشخص شده است که حبس بدون اتهام، بازداشت نامحدود، تهدید به اخراج و زندگی در یک محیط نامطلوب به میزان بالای خودکشی، خودآزاری، افسردگی، اضطراب و روان پریشی کمک می‌کند.

عواقب بهداشت روانی بازداشت تا مدت‌ها پس از آزادی ادامه دارد؛ ضمن این که حتی دوره کوتاه مدت بازداشت کودکان می‌تواند پیامدهای شدیدی بر سلامت و رفاه آن‌ها داشته باشد؛ گزارش‌ها تاخیر رشد، افکار خودکشی و لال شدن انتخابی را مستند کرده اند.

در سال ۲۰۱۴، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل خواستار لغو بازداشت کودکان در کانادا شد؛ اما تحقق این درخواست از سوی کانادا مدت‌هاست به تعویق افتاده است.

علاوه بر نگرانی‌های مربوط به سلامت روان، بازداشت مهاجران و پناهجویان با سوءتغذیه، اِدِم، فشار خون بالا، افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری‌های عفونی مانند کرونا و نیازهای بهداشتی برآورده نشده قابل توجه مرتبط است.

نگرانی‌ها در میان افراد باردار به دلیل دسترسی ضعیف به مراقبت‌های دوران بارداری، میزان بالای سقط جنین، زایمان زودرس و مرگ و میر نوزادان بیشتر است.

سیاست‌های فاجعه بار بازداشت مهاجران و پناهجویان در کانادا مرگبار بوده است؛ دستکم ۱۷ مهاجر از سال ۲۰۰۰ در بازداشت جان خود را از دست داده اند؛ مرگ این افراد معمولا مشمول سکوت رسانه ای شده و علت مرگ آن‌ها نیز برای عموم ناشناخته می‌ماند.

آژانس خدمات مرزی کانادا « CBSA »، تنها آژانس اصلی اجرای قانون در کانادا بدون نظارت غیرنظامی مستقل است.

پایان دادن به استفاده ناعادلانه کانادا از سیستم بازداشت مهاجران در تضاد کامل با تصویر آن به عنوان کشور استقبال کننده و چندفرهنگی است.

پیامدهای شدید بهداشتی و حقوق بشری بازداشت مهاجران در کانادا کاملا واضح است و زمان آن رسیده که یک بار برای همیشه به سیستم بازداشت مهاجران در این کشور پایان داده شود.

منبع: میزان