محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که ام‌اس داشتند، پس از دریافت درمان‌های باروری، نسبت به قبل از درمان، با احتمال تشدید بیماری روبرو نبودند.

این مطالعه همچنین ارتباط بین داروهای ام اس و عدم افزایش عود در طول درمان باروری را نشان داد.

دکتر «ادیت گراهام»، محقق ارشد و استادیار عصب شناسی در دانشگاه نورث وسترن شیکاگو، می‌گوید: «این نتایج هیجان‌انگیز است، زیرا ام‌اس در بین زنان در سنین باروری شایع است و احتمال ناباروری در آن‌هایی که ام‌اس دارند بیشتر است اما نسبت به کسانی که ام‌اس ندارند کمتر درمان باروری دریافت می‌کنند.»

وی در ادامه می‌افزاید: «درمان های باروری برای افراد مبتلا به ام اس آن‌قدرها هم که قبلاً فکر می‌کردیم خطرناک نیست. ما عود مجدد بیماری را در گروه خود مشاهده نکردیم.»

ام اس، یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی، و به طور بالقوه ناتوان کننده است.

محققان در این مطالعه، ۶۵ زن با میانگین سنی ۳۷ سال را که حداقل یک بار درمان باروری داشتند مورد مطالعه قرار دادند. ۵۶ نفر از آنها ام اس داشتند. ۹ نفر دارای سندرم ایزوله بالینی بودند که اولین قسمت از علائم ام اس است.

شرکت کنندگان به طور متوسط هشت سال از تشخیص بیماری شأن گذشته بود، اگرچه هیچ یک از آنها ام اس پیشرونده نداشتند.

شرکت کنندگان ۱۲۴ دوره درمان باروری از جمله لقاح آزمایشگاهی، لقاح داخل رحمی و داروهای خوراکی برای القای تخمک گذاری داشتند.

محققان سوابق پزشکی شرکت کنندگان را برای عود بیماری در سال قبل از انجام درمان‌های باروری و در سه ماه پس از هر درمان جستجو کردند.

حدود ۴۳ درصد درمان اصلاح کننده بیماری برای ام اس خود در طول درمان‌های باروری دریافت کردند. اکثر آنها در یک سال قبل درمان شده بودند.

طبق این مطالعه، هیچ یک از افرادی که تحت درمان اصلاح کننده بیماری بودند، در سه ماه بعد دچار عود بیماری نشدند.

گراهام گفت: «امیدواریم یافته‌های ما به افراد مبتلا به ام‌اس و همچنین کارشناسان باروری اطمینان دهد که این درمان‌ها با افزایش خطرات عود بیماری مرتبط نیستند.»