به گزارش قدس آنلاین، نشست کمیته فنی فدراسیون والیبال برای بررسی عملکرد تیم‌ ملی بزرگسالان در لیگ ملت‌ها ۲۰۲۳ و تیم ملی جوانان در قهرمانی جهان ۲۰۲۳ و برنامه‌های پیش‌روی این تیم‌ها امروزه مدت پنج ساعت به ریاست محمدرضا داورزنی برگزار شد.

در این نشست علاوه بر رئیس فدراسیون والیبال، وحید مرادی، میلاد تقوی، ناصر میرفخرایی، بهروز عطایی، غلامرضا مومنی‌مقدم، علیرضا طلوع‌کیان، محمود افشاردوست، پیمان اکبری، امیر طلوع‌کیان، محمدرضا تندروان، مصطفی کارخانه، سعید درخشنده، ابراهیم وطن‌پرست، علی پورعروجی، جعفر هوتهم، جمشید حمیدی، احمد لاهوتی، حسینعلی مهرانپور، علی شاکری، جهانگیر سیدعباسی، علی موذن، منوچهر پورحسن و امیرحسین منظمی در این نشست حضور داشتند.

در ابتدای این نشست رئیس فدراسیون والیبال با تاکید بر این‌که این رشته ورزشی در شرایط حساسی قرار دارد، گفت: بیش از سه دهه زحمت کشیده شده و اتفاق خوب رخ داده که مردم نسبت به والیبال حس خوب پیدا کردند و باید این ذائقه را حفظ کنیم. سه دهه کار شده تا در این دهه روندی را طی‌کنیم که جزء قدرت های دنیا باشیم. البته نوسان زیاد داشته و داریم اما باید در مسیر ارتقای والیبال قرار بگیریم. انتظار ارتقای بیشتر به حق است.

در ادامه غلامرضا مومنی مقدم گزارشی از نحوه آماده سازی و حضور تیم ملی جوانان در مسابقات جام کنفدراسیون ۲۰۲۲ آسیا، قهرمانی مردان زیر ۲۰ سال آسیا در ۲۰۲۲ و رقابت‌های قهرمانی مردان زیر ۲۱ سال ۲۰۲۳ جهان در بحرین ارائه کرد.

سپس بهروز عطایی سرمربی تیم ملی ایران نیز گزارش تفصیلی خود از روند آماده‌سازی و حضور در سه هفته مرحله مقدماتی لیگ ملت‌ها ۲۰۲۳ به اعضای کمیته فنی ارائه کرد و به سئوالات اعضای کمیته فنی پاسخ داد.

در ادامه این نشست سرمربیان و مربیان تیم‌های ملی بزرگسالان و جوانان نشست را ترک کردند تا نخبه‌ها و پخته‌های والیبال ایران عملکرد تیم ملی بزرگسالان و جوانان ایران را در لیگ ملت‌ها و قهرمانی جهان را بررسی و برای مسابقات مهم پیش روی تیم ملی ایران راهکارهای بهبود عملکرد ارائه کنند و موارد مختلی مطرح شد که محور های آن به شرح زیراست:

مربیان ایرانی نسبت به مربیان خارجی محدودیت بیشتری دارند و باید این مشکل را برطرف کنیم. تشکیل تیم ملی ب باید در دستور کار فدراسیون قرار گیرند و بازیکنان با انگیزه بیشتری در تمرینات و مسابقات حضور یابند.

فدراسیون تلاش لازم را انجام داده اما مربی وطنی باید با شاخص معیار انتخاب شود و به خارج از کشور اعزام شوند تا برای تیم ملی کشورمان موثر باشند. مشکلات تیم ایران در سه بخش فنی، مدیریتی و حاشیه ای است که باید دقیق تحلیل شود.

باید موضوع نبود انسجام لازم در تیم ملی را منطقی‌تر بررسی شود. تمرکز کافی در بحث فنی وجود ندارد و شاید نیاز به تغییراتی وجود دارد و باید این موضوع را در نظر گرفت. تا پایان هفته اول لیگ ملت‌ها تیم ملی ارنج ثابت نداشت. کادر روی نیمکت آشفتگی داشت و ارتباط با بازیکنان خوب نبود.

والیبال باید از کادر فنی دیگری که برای والیبال زحمت کشیدند، استفاده کند و بازیکنان شایسته را نیز به تیم ملی دعوت کنیم. مربی خارجی دارای کلاس معتبر جهانی جذب کنیم تا سیستم والیبال را از این اتفاق نجات دهد. اکثر کشورهای بزرگ دنیا با ۱۵ روز اردو تیم را به مسابقات می‌آورند.

افکار عمومی طرفدار مربی خارجی هستند و باید بخاطر داشته باشیم که ولاسکو زمانی وارد ایران شد که تیم ملی پر از ستاره بود. تغییر در سرپرستی تیم می‌تواند به موفقیت تیم ملی والیبال کمک کند. بازیکنان یا مصدوم یا گرفتار بداخلاقی های کادر فنی و یا بی انگیزه هستند. باید بازیکنان را جذب کرد و در کنار کمیته فنی کوچک تیم بهبود یابد.

در گذشته رفاقت بین بازیکنان بیشتر وجود داشت. فشار روی تیم خیلی زیاد است و برخی یک روز تعریف می‌کنند و یک روز انتقاد و نظراتشان ثابت نیست. در حال حاضر زمان تغییر کادر نیست و مربی ایرانی رای کمیته فنی را داشت. لبخندی روی چهره بازیکنان تیم جوانان و بزرگسالان ندیدم و شادی نیاز تیم است.

نباید یک بازیکن ۳۰ ساله را کنار گذاشت و کاپیتان تیم نباید بازیکن سرعتی باشد. چرا که مدیریت زمین اهمیت بسیاری دارد و بازیکن سرعتی در زمان‌های مختلفی از بازی بیرون زمین است.

تیم ملی جوانان کادر متحدی داشت و همگی با هم همدل بودند. بازیکن به نیمکت نگاه می‌کند و روی نیمکت بزرگسالان وفاقی وجود نداشت. فدراسیون باید سیاستی در پیش گیرد که سرمربی تیم ملی در هیچ باشگاهی فعالیت نداشته باشد.

ورزش حرفه‌ای دو وجه دارد صبر و شکیبایی در روزهای سخت و لذت از روزهای خوب. یکی از ضعف‌های مهم تیم ملی دریافت اول است. سرویس اهمیت زیادی در دنیا دارد و باید ساعت تمرین را بیشتر کنیم و در زدن سرویس تمرینات را افزایش دهیم.

اگر می خوهیم آینده والیبال را بسازیم این ورزش بازیکن محور است اما اقتدار دیکتاتوری نیست و باید به قلب بازیکن نفوذ کرد. از تیم ژاپن در لیگ ملت‌های امسال درس بزرگی گرفتیم که زود تسلیم نشویم. نباید به عقب برگردیم و باید از تیم ملی حمایت کرد و با پذیرش اشتباهاتش به کار ادامه دهد.

اگر نفهمیم مشکل کجاست هیچ‌گاه موفق نخواهیم بود. فدراسیون شرایطی را فراهم که در رده های سنی فوق العاده عمل می‌کند اما تیم بزرگسالان با وجود عملکرد خوب برابر لهستان بهم می ریزد. باید در کنار بحث فنی و مدیریت، حاشیه ها را هم برطرف کنیم.

والیبال ایران نیاز به قاطعیت دارد. بازیکن حق ندارد در فضای مجازی خداحافظی کند. نیمکت تیم ملی نیاز به تقویت دارد. باید رئیس فدارسیون در مسابقات پیش رو کنار تیم ملی باشد. چرا یک کارگاه برای دریافت کننده های تیم با توجه به نبود میلاد عبادی پور نداشتیم.

حلقه گمشده‌ای که در بحث روحی و روانی به دنبال آن هستیم، شجاعت است و اعمال شجاعانه در تیم و کادر فنی نیست. با تمام کاستی‌ها خود را در معرض قضاوت قرار می‌دهیم اما نباید با پیش بینی شکست پیش برویم.

در المپیک تیم دوم دریافت با ۴۱ درصد بودیم. چطور باید این ضعف را درست کرد مشخص است که نیاز به تمرین وجود دارد. تمام تیم‌های دنیا سرعت بازی شان بالا رفته است. در توپ گیری هم مشکل داریم. ضعیف ترین مسابقه ژاپن در لیگ ملت ها جز شکستی که داشت برابر تیم ایران بود.

چرا از پیش شکست خورده فکر می‌کنیم و با اطمینان می گوییم که در انتخابی برزیل صعود نمی‌کنیم. چهار بازی ۵ سته ایران نباید اصلا به ست پنجم می کشید.

برنامه محوری باعث موفقیت والیبال شد. به هر حال کاستی هایی هم داریم و حضور سرمربی تیم در لیگ برتر، استقلال کادر فنی را زیر سئوال می‌برد. شاید در دنیا هم این اتفاق رخ دهد، اما در لیگ کشور خودشان نیست.

در دوره جدید حضور مربیان ایرانی فدراسیون استراتژی منسجم و مشخصی ندارد. تیم ملی دچار دوگانگی تفکری است و همچنان صحبت از ملی‌پوشان سابق است و هم از ظرفیت بالای جوانان استفاده نمی‌کنیم.

حس رقابت در تیم ملی وجود ندارد و بین بازیکنان و کادر فنی همبستگی لازم وجود ندارد. چهره‌ها عبوث است و نشست با بازیکنان و بیان حرف هایشان دور از چشم کادر فنی است.

باید از نسل قبلی چشم پوشی کنیم و از ظرفیت بالای بازیکنان در جوانان استفاده کنیم. نیازمند مشاوران بزرگی مثل ولاسکو در کنار کادر فنی هستیم.

یک سرمربی همیشه تنهاست. ۴۰ درصد کار تمرین و ۶۰ درصد ذهنی است. تیم ملی مشکلات فنی بسیاری دارد. سرمربی تیم ملی نباید به حواشی فضای مجازی توجه کند. در کوتاه مدت چند کاری نمی توان انجام داد و باید به لحاظ روانی روی بازیکنان کار کرد. والیبال ایران در حال حاضر مملو از استعداد است.

تمام مباحث صورت گرفته در این نشست برای تقویت تیم ملی والیبال ایران است و اگر به دنبال تغییر نسل هستید، این نسل بهترین ها هستند. ملیت مربی مهم نیست بلکه کیفیت کار او اهمیت دارد.

زمان تعویض کادر نیست و تیم نیاز به مسائل روحی و روانی برای آماده شدن دارد. کادر فنی اکنون عصبی است و انتقادپذیری پایینی دارد. مطالبه مردم بالا رفته است و همه جا از والیبال صحبت می شود. مربیان بزرگ هم به ایران آمدند و از آن ها استفاده کردیم. ژاپن هم با این که مرجع است در حال استفاده از مربی فرانسوی است و باید در بلند مدت این موضوع را در نظر گرفت.

اگر تیم ملی جنگنده ظاهر و قهرمان آسیا شود بار دیگر ریکاوری شده و محبوبیت از دست رفته خود را باز می یابد. با بازیکنان در خصوص اهمیت این مسابقات صحبت شود و حضور برخی بازیکنان چون میلاد عبادی پور به تیم کمک خواهد کرد.

مشکلات فنی زیادی در تیم داریم که در ۲۰ روز حل نمی‌شود. باید جایگاه والیبال ایران را تعریف کرد که در لیگ ملت های سه سال بعد قرار است در چه موقعیتی قرار گیریم. اهداف و ابزار مشخص شود.

مشکلات تیم یک یا دو مورد نیست. مربیان ایرانی ضعیف تر از مربیان خارجی نیستند و ولاسکو هم در مصاحبه اش گفت که امروزه در اینترنت اطلاعات بسیاری وجود دارد. بسیاری از مربیان ایران در حال بروز شدن و ارتقای دانش خود هستند. اما کسی که معتقد باشد که من بهترین هستم روز پایانش است.

مشکل اصلی تیم، تیم بیرونی است که تیم اصلی را حمایت می کند. بازیکنان دیگر کشورها در طول مسابقات نگاهی حرفه ای دارند در حالی که بازیکنان ایران این گونه نیستند.

فدراسیون تاکنون میلیاردها تومان برای بازیکنان هزینه کرده است و متاسفانه فکری که پرواز بیزینس می‌خواهد، اشتباه است. تیم‌های دیگر مطرح والیبال دنیا مثل آمریکا با پروازهای معمولی سفر می‌کنند و امکانات ساده‌تری دارند. کادر فنی نباید اجازه دهد این تفکر غیرحرفه‌ای را در ذهن بازیکنان ایجاد شود.

لبخند بازیکنان از اعتماد به نفس نشات می‌گیرد اما به مسائل روحی و روانی هیچ توجهی نمی‌شود. بین بازیکنان هیچ اتحادی وجود ندارد و نسبت به سرمربی موضع دارند.

بازیکنانی تصمیم گرفتند دیگر بازی نکنند و چرا باید تیم در این حد از هم گسیخته باشد. باید فکری اساسی کرد و اگر می خواهیم دو تیم داشته باشیم باید سرمربیان تیم الف و ب با هم متحد باشند.

مباحث حاشیه‌ای به عملکرد تیم لطمه می‌زند. فدراسیون در اداره تیم ملی و تعیین سرپرست و مربی دخالت بیشتری داشته باشد و نگاه کلان خود را حفظ کند.

تیم های ایران تمرینات زیادی دارند که بیشتر از حد معمول تمرین دیگر تیم ها در دنیاست. نیازمند سرمربی ای هستیم که طی یک پروسه بلندمدت بازیکنان را برای تیم بزرگسالان آماده کند.

در پایان این نشست هر عضو کمیته فنی راهکارهای خود را به رئیس فدراسیون ارائه کرد و داورزنی از اعضای کمیته که از پیشکسوتان خانوده والیبال محسوب می‌شوند، خواست با اتحاد و همدلی بیشتر از تیم‌های ملی حمایت کنند تا والیبال همچنان به موفقیت‌های خود ادامه دهد و به رویای خود برای کسب سکوی المپیک نزدیک و نزدیک‌تر شود.