بدون شک دوران طلایی رضا حقیقی در فوتبال ایران مربوط به اوایل دهه۹۰ است؛ زمانی که او از فجرسپاسی به تیم ملی رسید و بعدتر پیراهن پرسپولیس را به تن کرد. او بازیکن جدید سرخپوشان در نیم‌فصل دوم لیگ دوازدهم بود که با نمایش‌های مقتدرانه‌اش در میانه میدان حسابی جلب توجه می‌کرد و بعدتر به جام‌جهانی۲۰۱۴ هم رسید. حقیقی در لیگ سیزدهم نیز ستاره ثابت و اثرگذار پرسپولیس بود، اما آنقدر دچار حاشیه شد که دیگر مهارش ناممکن به‌نظر می‌رسید. این بازیکن گاه و بیگاه از پیشنهادهای بزرگ اروپایی‌اش سخن می‌گفت و تهدید به جدایی می‌کرد. کار به جایی رسیده بود که او حتی می‌گفت درصورت رخ دادن تغییرات مدیریتی و رفتن محمد رویانیان هم قادر به ترک پرسپولیس خواهد بود!

مجموعه رفتارهای حقیقی همه را کلافه کرد و نهایتا منجر به کوچ این بازیکن از اردوگاه سرخ‌ها شد. از اینجا به بعد فقط خسران بود و خسران؛ حضورهای کوتاه و ناموفق در تیم‌هایی مثل صبا، پدیده، شهرداری مشهد و حتی یک باشگاه تایلندی. حقیقی بارها نسبت به رفتارهایش در دوران حضور در پرسپولیس ابراز ندامت کرد، اما هیچ‌یک از این‌ها منجر به بازگشت او نشد تا حالا که یکی از بهترین هافبک دفاعی‌های ۲دهه اخیر فوتبال ایران سر از لیگ دسته سوم درآورده است. کاش این‌بار حدس ما اشتباه باشد و او در ۳۴سالگی مسیری تازه و موفق را شروع کند.