به گزارش قدس آنلاین، موفقیت در بازی های آسیایی هانگژو و کسب نخستین مدال تاریخ دوچرخه سواری بانوان در رشته دوچرخه سواری باعث شد تا به سراغ فرانک پرتو آذر، ملی پوش شیرازی تیم ملی دوچرخه سواری برویم تا دقایقی با او و دغدغه های فراوان او برای حضور در این جایگاه صحبت کنیم، مطمئنا مرور حرف های پرتو آذر و شنیدن درددل های او و سختی های که برای کسب این مدال به جان خرید تا نامش در تاریخ ماندگار شود، شنیدنی خواهد بود، حاصل این سوال و جواب را در ادامه با هم مرور خواهیم کرد.
طعم این برنز به اندازه طلا برای شما لذت بخش بود؟
من در دوره گذشته که بانوان برای نخستین بار مجوز حضور در رقابت های آسیایی را به دست آورده بودند، می توانستم روی سکو بروم اما با یک بدشانسی بزرگ و پاره شدن زنجیر دوچرخه ام فرصت دستیابی بهمدال را از دست دادم اما هرگز دست از تلاش و تمرین برای کسب یک افتخار بزرگ برنداشتم که در نهایت این دوره در مسابقات هانگژو این اتفاق رخ داد و به نخستین مدال این ماده در تاریخ دوچرخه سواری بانوان دست پیدا کردم، طبیعتا این مدال برای من بسیار ارزشمند است اما قطعا به این مقدار بسنده نخواهم کرد.
همیشه در دورنمایی فعالیت حرفه‌ای خودم این روز را می دیدیم اما به واسطه یک اتفاق این مهم به دست نیامد اما با تمام سخت ها و مشکلاتی که پیش روی من بود، امیدم را از دست ندادم و تلاش کردم تا این اتفاق را دوباره رقم بزنم که خوشبختانه با کسب مدال برنز بخشی از تلاش های من و اطرافیانم در این حوزه جبران شد.
ناکامی غیرمنتظره در یک رویداد بزرگ و بین المللی می تواند تبعات منفی زیادی در روحیه ورزشکار ایجاد کند، اما با این وجود توانستی این موضوع را به خوبی مدیریت کنید و زمینه کسب یک موفقیت دیگر را برای خودت ایجاد کنی ؟
طبیعتا برای من که شبانه روز وقتم را صرف دوچرخه سواری می کنم، این اتفاق تلخ بود، اما از فردای روزی که زنجیر دوچرخه ام در مسابقات دوره قبل پاره شد و از گردونه مسابقات خارج شدم، با انگیزه مضاعف تمرین کردم تا این اتفاق را به هر قیمتی جبران کنم، خیلی ها باور نمی کردند اما من برابر آنچه اعتقاد داشتم رفتار کردم و امروز توانستم مزد زحمات خودم را بگیرم، با این وجود می دانم که این پایان کار نیست بلکه شروع یک اتفاق سخت و دشوار است که اگر قدری مغرور شوم با دستم خودم جلوی اتفاقات خوب بعدی را گرفته‌ام به همین دلیل من دست از تلاش برنمی دارم تا یک اتفاق بزرگتر را رقم بزنم.
در طول این مدت به عنوان یک ورزشکار حرفه‌ای حمایت هایی که باید از یک قهرمان صورت گیرد تا موفقیتی بزرگ را رقم بزند، برای تو شکل گرفت یا اینکه صرفا مثل خیلی از قهرمانان حاضر در ورزش کشورمان به تنهایی به دنبال ایجاد شرایط مطلوب برای خودت بودی؟
من در طول پنج سال فعالیتم در این رشته به صورت حرفه‌ای سختی‌های زیادی کشیدم، چون در این مدت بیشترین حجم تغییرات در مدیریت فدراسیون دوچرخه سواری شکل گرفت همین عامل سبب شد کسی به اوضاع و احوال قهرمانان و ملی پوشان این رشته توجهی نکند، با این وجود من هم مثل سایر ملی پوشان دوچرخه سواری تنها به انگیزه و قدرت خودم تکیه کردم و تلاش کردم از شرایط موجود بهترین استفاده را ببرم تا یک تاریخ سازی بزرگ رقم بخورد.
شاید باور نکنید اما ماده کوهستان در این پنج سال واقعا غریب واقع شد، باور پذیر نیست اما من در طول این پنج سال تمام هزینه های خودم را به صورت شخصی پرداخت کردم و هیچ حمایتی از من صورت نگرفت، من در یک سال و نیم گذشته تنها از طرف باشگاه طرف قراردادم در سئویس حمایت شدم و اگر آنها نبودند معلوم نبود بتوانم خودم را در این سطح آمادگی حفظ کنم یا نه؟
با وجود اینکه همزمان طرف قرارداد یک باشگاه سوئیسی هم بودید و در کنار آن برای موفقیت در حوزه ملی تمرین می کردید، این فشردگی تمرینات آماده سازی دردسرساز نبود؟
خوشبختانه تیمی که با آنها قرارداد دارم نهایت همکاری و پشتیبانی را از من انجام داد، آنها وقتی اهداف و هدف گذاری من را متوجه شدند و مذاکرات مفصلی با آنها داشتم نه تنها مانع من نشدند بلکه در طول این مدت همیشه کنار من بودند،شاید بی انصافی باشد اما بخش مهمی از موفقیتهای امروز من به واسطه حمایت های این باشگاه و پشتیبانی آنها از من در این مدت بود، ولی به هر تقدیر من به آنها متعهد بودم و بایستی در مسابقات برای آنها موفق عمل می کردم به همین دلیل با برنامه ریزی دقیقی که مربی شخصی من انجام داد به گونه ای روند آماده سازی را طراحی کردیم که اوج آمادگی من در مسابقات آسیای و قبل از آن مسابقات باشگاهی باشد که خوشبختانه این اتفاق به خوبی رخ داد و من با وجود انرژی بسیار زیادی که در این مدت صرف کردم، بسیار خوشحالم که هم برای باشگاه طرف قراردادم خوب عمل کردم هم موفق به ثبت یک موفقیت بزرگ برای پیراهن تیم ملی شدم.
نقش فدراسیون دوچرخه سواری در این موفقیت به چه میزانی بود، آیا می توانیم فدراسیون دوچرخه سواری را در این موفقیت سهیم بدانیم یا...؟
به همان دلیل که قبل تر هم گفتم ما هیچ حمایتی از سوی فدراسیون دوچرخه سواری نمی شدیم، چون اصلا کسی نبود که بتواند مشکلات ما را مرتفع سازد، آنقدر در این مدت تغییرات عجیب و غریب شکل گرفت، آمد و رفت های متوالی در راس فدراسیون دوچرخه سواری اجازه نداد که از ملی پوشان این حوزه به خوبی حمایت شود، به همین دلیل در این موفقیت و کسب مدال فدراسیون دوچرخه سواری هیچ سهمی نداشت.
یعنی در این مدت هیچ حمایت مادی و معنوی از شما از طرف فدراسیون دوچرخه سواری صورت نگرفته است؟
نه تنها در این مدت بلکه من در پنج سال گذشته که فعالیتم را به صورت حرفه ای آغاز کردم هیچ گونه حمایتی از من وجود نداشته، اگر امروز فرانک پرتوآذر به این جایگاه رسیده ابتدا لطف خدا بوده و دوم انگیزه و هزینه شخصی خودم، در این پنج سال اخیر نه تنها حمایت مادی وجود نداشته بلکه اساسا کسی نبوده که بخواهد به ما انرژی مثبت بدهد، به همین دلیل هیچ سهمی برای مدیریت فدراسیون نمی توانید تعیین کنید! من اگر از سوی باشگاه طرف قراردادم حمایت نمی شدم اصلا معلوم نبود چه اتفاقی برای من رخ می دهد.
در این مدت هیچ گاه به فکر این نیفتادید که موضوع را با متولیان امر در میان بگذارید و درخواست حمایت مادی و معنوی را ارائه دهید؟
من در این مدت با مسوولان فدراسیون و مدیران کمیته المپیک وارد مذاکره شدم و صراحتا به آنها گفتم که باید در حوزه استخدام مربی و انتخاب مربی به ما کمک شود، نکته دیگری هم که به آنها گفتم این بود که ما بایستی از بابت تجهیزات به خوبی پشتیبانی شویم!
که نتیجه این مسابقات این بود که فدراسیون یک تنه دوچرخه را به صورت امانی در اختیار من گذاشت تا با آن در مسابقات آسیایی هانگژو شرکت کنم، چون من هنوز دوچرخه اختصاصی برای مسابقات ندارم، البته مسوولان قول دادند بعد از مسابقات و بازگشت کاروان به ایران این تنه دوچرخه را به من واگذار کنند تا من با آن تمرینات خودم را ادامه دهم. اما حمایت دیگری در کار نبود.
در این دوره از مسابقات خانم های ورزشکار عملکرد بسیار درخشانی از خود بر جای گذاشتند، تا حدی که در برخی اوقات ما شاهد این بودیم که بار مدال آوری خانم ها از آقایان بیشتر است، آیا با وجود این موفقیت تصور می کنید حمایت کافی از بخش ورزش بانوان به ویژه در حوزه قهرمانی صورت می گیرد؟
حداقل در حوزه فعالیت تخصصی خودم می دانم که من از روزی که شروع به فعالیت حرفه ای کردمف چیزی به نام دوچرخه سواری بانوان و امکانات حرفه ای وجود نداشت،در حالی که در حوزه آقایان همه شرایط مهیا بود و همیشه اعزام ها برای آقایان صورت می گرفت به همین دلیل خانم ها دست کم گرفته می شدند و کمتر به توانمندی خانم ها توجه می شد.
به همین دلیل سرمایه گذاری خوبی روی حوزه ورزش بانوان صورت نمی گرفت، همین اتفاق برای من تبدیل به انگیزه شد چون من اعتقاد داشتم آقا و خانم اصلا فرقی ندارند، وقتی پای کسب موفقیت به میان می آید طبیعتا به همان مقدار که آقایان می توانند در حوزه مدال آوری موفق باشند، خانم ها هم می تواند چنین اتفاقی را رقم بزنند، وقتی حمایت صورت گیرد پتانسیل لازم شکوفا می شود.
من به جرات می گویم که پتانسیل خانم ها برای کسب موفقیت در حوزه دوچرخه سواری بانوان بیشتر از آقایان است و اگر حمایت ها هدفمند صورت گیرد ما می توانیم در بسیاری از ماده های این رشته شاهد درخشش ورزشکاران خانم حوزه دوچرخه سواری باشیم. من سال ۲۰۱۴ برای اولین بار به اردوی تیم ملی دعوت شدم، سه بعد از آن در حوزه تیمی نخستین مدال را به دست آوردم و چهار سال بعد از آن اولین مدال انفرادی را به دست آوردم، یعنی اگر به خانم ها اعتماد شود حمایت لازم صورت گیرد خانم ها قطعا این استعداد و پتانسیل را دارند که همزاه با آقایان برای کشور افتخارآفرینی کنند.
به عنوان یک مدال آور در بازی های آسیایی چه توقعی از مسوولان وزارت ورزش و جوانان دارید تا بتوانید در تورنمنت های آینده به ویژه انتخابی المپیک موفق ظاهر شوید؟
به واسطه اتفاقات چند سال اخیر مسوولان به خوبی می دانند که تعداد مدال آوران حوزه دوچرخه سواری حتی به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد به همین دلیل امیدوارم که نگاه مدیریتی و حمایتی تغییر کند و به درستی از ورزشکاران حمایت صورت گیرد تا میزان موفقیت ها افزایش پیدا کند. تغییرات و رفت و آمدهای مدیریتی نباید به ضرر ورزشکاران باشد، حرف من و خیلی از ورزشکاران این کشور تنها یک جمله است یک ورزشکار نباید دغدغه و استرس داشته باشد چون اگر این موضوع وجود داشته باشد تمرکز برای کسب موفقیت وجود ندارد و این یعنی از دست رفتن شانس رفتن روی سکو، امیدوارم که این اتفاق حداقل مورد توجه دوستان در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک قرار بگیرد.
مدال برنز فرانک پرتو آذر برای او چه مقدار هزینه در برداشت؟
از بحث هزینه که دیگر صحبت نکنیم، من فقط همین نکته را بیان می کنم درباره مابقی هزینه ها حرف نمی زنم، شاید باورش سخت باشد اما من برای به دست آوردن این مدال آسیایی هزینه زیادی انجام دادم که قابل بیان نیست، شاید تصور کنید دوچرخه سواری یعنی تنه دوچرخه، حالا بماند که من تنه دوچرخه ندارم و به صورت امانی آن را در اختیار قرار دادند من در این مسابقات حدود بیست هزار یورو تجهیزات به همراه داشتم که طبیعتا این امکان برای فدراسیون فراهم نشد که این تجهیزات را مهیا کنند به همین دلیل من این تجهیزات را با هزینه شخصی خودم تامین کردم اما سوال من این است که من آیا پتانسیل این را دارم که هر بار برای یک مسابقات چنین هزینه ای را به صورت شخصی پرداخت کنم قطعا خیر!من انتظار زیادی ندارم، من نباید سر خط استارت مسابقات دغدغه ای به جز موفقیت داشته باشم به همین دلیل بایستی مسوولان به فکر حل مشکلات من و امثال من باشند که ذهن و تمرکز ما درگیر مسائل معیشتی و مادی نباشد، ورزش به اندازه کافی از نظر فیزیکی بدن ما را درگیر می کند، پس بایستی مسوولان به گونه ای برنامه ریزی کنند که از نظر ذهنی ما گرفتار مشکلات نباشیم، آن وقت من می توانیم صد در صد توان و انگیزه خودم را برای کسب مدال به کار بگیرم و برای کشورم افتخارآفرینی کنم.من انتظار ندارم که تمام مشکلات من به واسطه این موفقیت از بین برود، اما من توقع یک همراهی حداقلی از مسوولان دارم که اندکی به فکر حل مشکلات موجود در این مقطع برای من و سایر بانوان ورزشکار باشند تا بتوانیم به روند رو به رشد خود ادامه دهیم و بتوانیم برای بالا پردن پرچم کشورمان تلاش کنیم.
شما در رشته عمران موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد شدید، آیا از تحصیلات خود نیز درآمد دارید، کلا شغل شما چیست؟
اصلا مگر دوچرخه سواری به من اجازه می دهد که مشغول به کار دیگری هم شوم، رشته تحصیلی من به اندازه دوچرخه سواری سخت است به همین دلیل نمی توانم در هر دو حوزه فعالیت داشته باشم،از این رو من دوچرخه سواری را انتخاب کردم و الان در وهله کنونی صرفا به دنبال کسب موفقیت های بعدی در این حوزه هستم.
پس برای دستیابی به سهمیه ورودی المپیک برنامه ریزی ویژه ای کردی؟
من تمام تلاشم را به کار خواهم بست تا در مسابقات انتخابی المپیک حتما این موفقیت را به دست آورم، اما باید بپذیریم که اگر حمایت در کار نباشد حتی کسب سهمیه المپیک هم دردی دوا نخواهد کرد پس امیدوارم که مسوولان تا دیر نشده دست به کار شوند و به دنبال ایجاد بستر مناسب برای کسب یک موفقیت بزرگ باشند.
نظر شما