مدیرعامل خیریه گلستان علی(ع) می گوید حضور بچه‌ها درتمام خوابگاه‌های تحت نظارت بهزیستی قانوناً 18 سال است؛ اما ما بعد 18 سال هم بچه‌ها را رها نمی‌کنیم.

بچه‌ها را تا ازدواج‌شان رها نمی‌کنیم

ثریا داروغه-خبرنگار تحریریه جوان قدس : در فضای پرالتهاب جامعه امروز ایران، کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرستی حضور دارند که علاوه بر فقدان عنصر مهم حمایتی یعنی خانواده، نگرانی بزرگ‌ تری نسبت به آینده خویش، پایان حضور خود در خوابگاه‌های تحت سرپرستی و ورود به اجتماع را دارند.

در این راستا موسسات و مراکز نگهداری کودکان ضمن کمک‌های شایانی که نسبت به این افراد داشته اند، قانوناً تا سن 18 سالگی مجاز به نگهداری این کودکان هستند؛ اما موسسه گلستان علی (ع) از جمله مراکزی است که کودکانش را بعد 18 سالگی رها نمی‌کند و تا پایان دوران دانشجویی و حتی اشتغال و ازدواج نیز دست حمایتی خود را از پشت آن‌ها برنمی‌دارد.

سید حمید رضازاده مدیرعامل موسسه گلستان علی، در گفتگو با تحریریه جوان قدس قدس در این‌رابطه اظهار کرد: موسسه گلستان علی در این کار معروف است و بچه ها را بعد 18 سالگی رها نمی کند و این ناامنی و نگرانی هم سراغ بچه ها نمی‌آید که بعد 18 سال قراراست بروند. منتها شرایط آنها نسبت به استقلال‌شان متفاوت می‌شود و برخی مسئولیت‌ها به گردن خودشان است.

وی افزود: شرط نگهداری بچه‌ها در تمام خوابگاه‌ها قانونا 18 سال است؛ اما موسسه گلستان علی بعد 18 سال هم، تا مرحله ازدواج و اشتغال آن‌ها که در نهایت می‌شود مرحله «ساماندهی» بچه‌ها را نگه می‌داریم.

از حضور تا زندگی

سید حمید رضازاده در رابطه با معرفی و حضور این کودکان در موسسه گفت:تمام کودکانی که نیازمند نگهداری در موسسه گلستان علی هستند، از سازمان بهزیستی معرفی می‌شوند و آن دسته ازبچه‌ها که حضوری مراجعه می‌کنند و مشکلی دارند، ابتدا به شعبه پنج دادگاه خانواده راهنمایی می‌شوند و دادگاه به بهزیستی حکم می‌دهد که او را پذیرش کنید و سپس به موسسه ما و یا هر موسسه دیگری که ظرفیت داشته باشد معرفی می‌شود. همچنین اگربچه ای نیازمند قرنطینه باشد ابتدا قرنطینه می‌شود و بعد وارد خوابگاه‌ها می‌شود.

رضازاده درادامه توضیح داد: ممکن است بچه‌ای دانشجو باشد و دادگاه حکم بدهد که این بچه وارد خوابگاه دانشجویی شود و بعد از آن، از موسسه گلستان علی استعلام می‌گیرند و در صورت داشتن ظرفیت به موسسه ما فرستاده می‌شود. موسسه ما اعلام می‌کند که این تعداد ظرفیت داریم. مثلا کسی به فرزند خواندگی سپرده شده و یا به هر دلیل دیگری ترخیص شده و سازمان بهزیستی بر مبنای ظرفیت‌های خالی هر خوابگاه پذیرش می‌کند. تشخیص این‌که این بچه در چه شرایطی هست با خود سازمان بهزیستی است و زمانی که به دست ما سپرده می‌شود، کمیته تخصصی ما شامل مددکاران و روانشناسانی است که شرایط روحی و روانی او را بررسی می‌کنند و سپس برای نگهداری‌اش اقدام می‌کنند. هر خوابگاه روانشناس،مدیر فنی و تیم تخصصی دارد که برنامه‌ریزی برای انجام امور مختلف در این خوابگاه‌ها، بر عهده آن‌ها است.

رییس هیات مدیره شبکه هماهنگی خیریه های استان خراسان رضوی، بیان کرد: درهفته جلساتی در دادگستری، با محوریت بررسی شرایط بچه‌ها در موسسات، برگزار می‌شود که موضوعات گسترده‌ای از جمله درخواست‌های بچه‌های دانشجو یا گنجاندن بچه‌ها در قالب خانواده‌ها و دیگر موسسات مورد بررسی قرار می‌گیرد.

هوادار در سختی ها

سید حمید رضازاده در رابطه با بررسی مشکلات روحی و روانی کودکان در محیط خوابگاه‌ها تصریح کرد:ممکن است بچه‌ای آسیب‌های خیلی جدی‌ای خورده باشد که تیم روانشناسی ما تمام این موارد را بررسی می‌کند حتی برخی ممکن است نیاز به پزشک بیرون از خوابگاه داشته باشند که تامین می‌شوند و پس از گذراندن دوره درمان مورد نیازی که پزشک تجویز می‌کند، به زندگی عادی باز می‌گردند. برخی نیز ممکن است در رویه درمان شرایط نرمال‌تری داشته باشند که در همان محیط خوابگاه تحت درمان قرار می‌گیرند.  

همچنین نسبت به وجود تخصص و مهارت و دانش کافی که باید در رابطه با هر روانشناس و مربی وجود داشته باشد، تاکید کرد و بیان کرد:تمامی کارکنان مناسب با تخصصی که دارند ابتدا از فیلتر بهزیستی می‌گذرند و پس از تایید مدارک تخصصی آنها، موسسه نیز مصاحبه از آن‌ها می‌گیرد و درنهایت پس از گذراندن دوره سه ماهه بصورت آزمایشی، می‌توانند بطور رسمی کار خود را شروع کنند.

هرچه زودتر، بزهکاری کمتر

رضازاده در توضیح بزهکاری این افراد توضیح داد: اکثر بچه‌ها شرایط بزهکاری را داشته اند و حتی از موسسه ما ترخیص می‌شوند الزاماً همه بچه‌ها به سلامت ترخیص نمی‌شوند. مواردی نیز بوده که بچه‌ای به ما سپرده شده در سن 17 سالگی و این بچه سوابق بسیاری در تمام بزهکاری‌ها را داشته و درمان این بچه حتمی نیست. اما تا آنجا که تیم ما توانایی داشته سعی کردیم تاثیرگذار باشیم.

وی در ادامه با توضیح تاثیررده سنی در میزان افزایش یا کاهش بزهکاری گفت: هرچه سن بچه کمتر باشد میزان آموزش‌ پذیری و یادگیری‌اش بیشتر است. بعضی از بچه‌ها در سن 14 سالگی به مراکز معرفی می‌شوند که کار سخت‌تر می‌شود و باید میزان امیدواری به یک زندگی معمولی‌شان کمتر باشد.  اما زیر سن 14 یا 15 سال میزان آسیب ‌پذیری آن‌ها کمتر است چراکه آموزش پذیرتر هستند و بهتر می‌شود با آن‌ها کار کرد.

همچنین  اضافه کرد که مواردی که نیاز به حضور در دادگاه دارند را با نماینده مشخصی که از سمت موسسه است معرفی می‌کنیم.

صفر تا صد تحصیل با ما

رضازاده در پاسخ به این پرسش که رویه تحصیل این افراد در مدارس خاص تحت نظارت بهزیستی است یا عادی تصریح کرد که این افراد مانند سایر دانش‌آموزان در مدارس عادی تحصیل می‌کنند و بعد از آن برای ورود به دانشگاه ها حمایت مالی و تحصیلی از این افراد صورت می‌گیرد و 70 درصد جمعیت گلستان علی در حیطه قبولی دانشگاه ها عملکرد موفقیت‌آمیزی دارند و در دانشگاه دولتی و آزاد در حال تحصیل‌اند. وی تاکید کرد: تحصیل جزو قوانین موسسه است و تا دیپلم بالاجبار باید درس بخوانند. از مقطع سوم راهنمایی برای آن‌ها شغل در نظر گرفته و با مشاغل نیز آشنا می‌شوند اما درس اجباری است و درهرصورت مدرک دیپلم باید گرفته شود. پس از آن نیز موسسه برای خودش تعهد ایجاد کرده که اگر بچه‌ها بخواهند دانشجو شوند و تا ده سال و در مقاطع عالی نیز تحصیل کنند حمایت شوند. همین امر سبب علاقه‌مندی بچه‌ها نسبت به درس می‌شود. در خوابگاه دانشجویی تمام بچه‌ها شغل دارند و درس نیز می‌خوانند. این‌ها همه از محسنات کار است. 

حمایت مالی؛ مردم یا مسئولین؟

مدیرعامل موسسه گلستان علی (ع) دراین رابطه که مردم سهم بیشتری در تامین هزینه‌های این بچه‌ها دارند یا سازمان بهزیستی تصریح کرد: همه چیز دست مردم است. کمک سازمان بهزیستی ناچیز است.

در ادامه ضمن بررسی برآورد هزینه‌های حضور یک کودک در پرورشگاه اظهار کرد: طبق آخرین آماری که با نظرسنجی مراکز گرفته شده، هر بچه‌ای بین 10 تا 12 میلیون تومان در ماه هزینه دارد. شاید  خانواده بتواند با ماهی 2 میلیون تومان همین بچه را در خانه نگهداری کند اما هر 20 بچه، 12 الی 13 نفر پرسنل می‌خواهد و علاوه بر این، اجاره مکان، آب و برق و گاز و هزینه‌های تحصیل و درمان و غیره نیز هست که سنگین است. از این مبلغ، 2 میلیون را بهزیستی تامین می‌کند و10 میلیون را کمک‌های مردم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.