الهه ضمیری- خبرنگار تحریریه جوان قدس: ارتباط کامل، اصطلاحی است که توسط مککی در سال ۱۹۸۳ مطرح شده است. پیام های کامل، شامل چهار مولفه اصلیِ مشاهدات، افکار، احساسات و خواسته ها هستند.
ارتباطات صمیمانه، صریح و شفاف هستند و اگر شامل چهار مولفه اصلی پیام کامل باشند، احتمال اینکه بیانگر منظور اصلی شما باشد بالا میرود. کسب مهارت در ارسال پیام های کامل، ممکن است به چهار یا شش هفته تمرین و مرور ذهنی نیاز داشته باشد. در طول این فرایند تمرینی، میزان ناراحتی و خشم به طور قابل ملاحظهای کاهش خواهد یافت.
اصول دهگانهی ارتباط سالم
۱-از به کار بردن کلمات قضاوتآمیز و کلمات دوپهلو پرهیز کنید.
کلماتی مانند، عدم تلاش کامل، رفتار بچگانه، عدم همکاری، رفتار خودخواهانه، رفتار کردن مانند درمانده ها، مثل همیشه بی فکر، یک شکست کامل و... و. این کلمات، احساس ارزشمندی فرد را مورد حمله قرار داده و به آن لطمه میزند. اینها حرف های تند و حاکی از معیوب بودن همسرتان هستند که در رابطهی بین زن و شوهر های صمیمی، جایی ندارند.
۲-از برچسب زدن های کلی بپرهیزید.
برچسب زدن های کلی در واقع زیر سوال بردن هویت کلی همسرتان است. او (کودن، دیوانه، خودخواه، تنبل، بی مصرف، بی کفایت، خنگ) است. توجه داشته باشید که این نوع برچسب زدن ها نه رفتار همسرتان، بلکه کل شخصیت او را زیر سوال میبرند و حاکی از این هستند که همسرتان بد است، نه فقط در این لحظه، بلکه همیشه. نتیجه برچسب زدن های کلی، از بین رفتن اعتماد، صمیمیت و نزدیکی است.
۳-از پیام های (تو) سرزنشگر و اتهامآمیز پرهیز کنید.
جوهرهی اصلی پیام (تو) به طور ساده این است: (من ناراحت هستم و تو باعث آن هستی)، و معمولا معنای ضمنی پیام (تو) این است: (تو بد و خطاکاری که این کار را با من کردی.). ببینید که چگونه پیام (تو) نقطهی مقابل پیام (من) است.
۴-از پرداختن به گذشته های خیلی دور پرهیز کنید.
ارتباط سالم بر مسئله کنونی متمرکر است، ولی ارتباط ناسالم بیشتر به مسائل گذشته میپردازد. گاهی اوقات گذشته میتواند یک چشمانداز مفید و دید طولانی از یک مسئله فراهم سازد، اما غالبا، با برگشت به گذشته های خیلی دور، صرفا دعوایی علیه همسرتان مطرح میکنید و شواهدی برای تایید بر تاکید بر اهمیت ضعف ها و کاستی های او جمعآوری میکنید.
۵-از مقایسههای منفی خودداری کنید.
ارتباط سالم باعث میشود که همسرتان درباره خودش احساس بدی نداشته باشد. هدف ارتباط سالم کمک کردن به همدیگر است نه صدمه زدن. این نوع ارتباط بیشتر بر حلوفصل مسائل ارتباط دارد نه بر طرد کردن. مقایسه های منفی، هرگز چیزی را حل نمیکنند. چون کارکرد اصلی آنها تنبیه و حمله است.
۶-از تهدید کردن بپرهیزید.
پیام اساسی نهفته در تهدید این است: تو بدی و من میخواهم تو را تنبیه کنم. پیام (تو بد هستی) به اندازه کافی دردناک است، اما داشتن قصد عمدی برای صدمه زدن به مراتب برای رابطه شما مخربتر است.
۷-به جای حمله کردن با احساساتتان، آنها را توصیف کنید.
وقتی احساساتتان را توصیف میکنید، از کلمات تصریح کننده برای قابل فهم کردن آن احساسات استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که توصیف هیجان، مستقیما آن را مشخص میکند. حمله کردن با احساسات خود به معنای استفاده از عواطف خود به عنوان صلاح است. صدایتان بلند، خشن، ترسناک، خصمانه، زننده یا نیشدار میشود. وقتی ارتباط سالمی برقرار میکنید، صدایتان را تا آنجا که میتوانید از نظر بلندی و آهنگ در حد عادی نگه میدارید. در نتیجه، همسرتان میتواند احساس شما را بدون سراسیمه شدن یا بهتزده شدن بر اثر آن بشنود.
۸-زبان بدن باز و پذیرا داشته باشید.
بدن شما میگوید که چقدر با آغوش باز مایل به برقراری ارتباط هستید. وقتی لبهایتان را میگزید، دندان هایتان را محکم به هم میفشارید، اخم میکنید، چپچپ نگاه میکنید یا با حالت شک و ترید و تنفر نگاه میکنید، بدن شما با صدای بلند و واضح میگوید که شما نمیخواهید ارتباط برقرار کنید. همچنین زمانی که بازوه هایتان را به هم گره میزنید، یا وقتی که به سمت عقب خم میشوید یا با انگشت اتهام اشاره میکنید، در واقع مانع برقراری ارتباط میشوید. اگر میخواهید بدنتان برای برقراری ارتباط، حالتی پذیرا داشته باشد، تماس چشمی خوبی برقرار کنید و هنگان گوش دادن سرتان را تکان دهید، اگر نشستهاید اندکی به جلو خم شوید و صورتتان را به حالت آزاد و آرام نگه دارید.
۹-از پیامهای کاما استفاده کنید.
ارتباط مهم شما با همسرتان، همیشه باید به صورت پیام های کاملی باشد، که به روشنی، مشاهدات، دیدگاه ها، احساسات و خواسته های شما را متمایز میسازند. حذف یکی از این عناصر اصلی، منجر به پیام ناقص میشود.
۱۰- از پیامهای روشن استفاده کنید.
پیام های روشن، مشاهدات، عقاید، احساسات و خواسته ها را از هم تفکیک میکند. پیام های آلوده برای ایجاد آشوب و اغتشاش یا این اجزا را در هم میآمیزد و یا آنها را غلط نامگذاری میکند.
نظر شما