به گزارش قدس خراسان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت الله علم الهدی، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی ظهر دوشنبه در دیدار با اعضای هیئت فرهنگی جوادالائمه (ع) برگزار شد، ضمن تبریک فرارسیدن میلاد امام جواد (ع) اظهار کرد: در سحرگاه چنین روزی که وجود مقدس امام جواد (ع) دنیا را روشن کرد، وقتی قنداقه حضرت به دست امام هشتم (ع) داده شد، ایشان فرمودند «خدا به من فرزندی شبیه موسی بن عمران و عیسی داد. مقدس است مادری که این نوزاد را به دنیا آورده است.»

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی افزود: امام هشتم (ع) در جمله آخرشان از شخصیت ریحانه خاتون، مادر محترم امام جواد (ع) تجلیل کردند؛ بانویی که در بین همه محارم حضرت رضا (ع) عزت خاصی داشت، شدیداً مورد توجه حضرت بود و صمیمت ایشان با همسرشان برای هر زن و شوهری آموزنده است.

تکریم همسر، آموزه سیره رضوی

وی با تأکید بر اینکه زن اگر مورد احترام شوهرش باشد، در تمام موقعیت‌ها احساس شخصیت می‌کند، خاطرنشان کرد: بر خلاف این، اگر شخصیت یک زن در خانه مورد توجه شوهر نباشد، هرچقدر هم عظمت و علم و مقام داشته باشد، احساس عزت نخواهد داشت. این روش امام رضا (ع) در زندگی است که باید به آن توجه داشت زیرا حضرت، عظمت و شخصیت زیادی برای همسرشان ریحانه خاتون قائل بودند و بانو را همواره با یک عبارت خاص خطاب می‌کردند و لقب ویژه‌ای در نظر می‌گرفتند که نشان از صمیمیت و شفقت ایشان بود.

علم الهدی ادامه داد: مساله ولادت امام جواد (ع) در زندگی امام رضا (ع) یک نقطه آرمانی بود. دشمنان انتظار داشتند جریان امامت خاتمه یابد تا مساله امامت و خلافت دیگر مطرح نشود. آن‌ها این را به تمام مردم تلقین می‌کردند که امام رضا (ع) فرزندی ندارند و امامت در امام هشتم منقطع می‌شود اما زمانی که این آرمان محقق شد و نورانیت امام جواد (ع) زندگی حضرت رضا (ع) را روشن کرد، حضرت در کنار تشکر از خدا، تعبیر و تقدیر از همسرشان را نیز قرار دادند و بعد از معرفی شخصیت این فرزند مقدس از همسرشان تقدیر کردند.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی تصریح کرد: خداوند در قرآن کریم در مورد پیامبر (ص) می‌فرمایند از روی احساسات و هوای نفس حرفی نمی‌زند و هرچه بگوید وحی است. وجود امام معصوم نیز مانند پیامبر است و جز وحی خدا نمی‌گوید لذا زمانی که علی ابن موسی‌الرضا (ع) از همسرش صحبت می‌کند، این فقط از روی احساسات نیست بلکه از روی واقعیت شخصیت این مادر بزرگ اسلام است که مقام مادر امام جواد (ع) و عظمت ایشان را متناسب با حضرت مریم قرار می‌دهد. بر همین اساس، در شخصیت ولایی امام جواد (ع) نیز صرف نظر از امامت ایشان به عنوان یک نور الهی و آسمانی، مسئله عظمت و قداست مادر نیز در تمام شخصیت حضرت مؤثر بوده است. این در سایر ائمه نیز وجود داشت و بعد از حسنین (ع) که از یک بی‌بی دو عالم بودند، امام باقر (ع)، امام کاظم (ع) و امام جواد (ع) نیز مادرانی مقدس و تأثیرگذار داشته‌اند.

از نبوت عیسی (ع) تا امامت جوادالائمه (ع)

وی در خصوص علت تشبیه امام جواد (ع) به حضرت موسی و عیسی نیز گفت: علت تشبیه امام جواد (ع) به حضرت عیسی توسط امام هشتم (ع) این بود که به مردم اعلام کنند همانطور که حضرت عیسی در طفولیت به نبوت رسید، امام جواد (ع) نیز در طفولیت به امامت رسیده‌اند. از طرفی معجزه حضرت موسی شکافتن دریا و عبور دادن بنی اسرائیل از دریا بود، به همان میزان امام جواد (ع) نیز چنین نقشی در تاریخ شیعه داشت.

علم‌الهدی گفت: بعد از شهادت موسی بن جعفر (ع)، در خصوص امامت امام هشتم (ع) بین شیعیان اختلاف شد و عده‌ای واقفیه و هفت امامی شدند اما در امامت امام جواد (ع) هیچ اختلافی نبود و همه شیعیان امامت ایشان را پذیرفتند. یکی از علت‌های آن همین فرمایش حضرت رضا (ع) و تشبیه فرزندشان به حضرت عیسی و موسی بود. جوادالائمه (ع) دریای علم را شکافت، شیعه را از چنگ فرعونیان زمان یعنی بنی عباس نجات داد و مکتب تشیع را در مبنا و عقیده خود استوار کرد. حضرت در جریان امامت اگرچه هشت ساله بودند اما تکریم ایشان از سوی برخی شاگردان امام صادق (ع) و عالمان دینی موجب شد تا کسی در امامت ایشان تشکیک نکند.

ضرورت غربت‌زدایی از سیره امام جواد (ع)

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی خطاب به اعضای هیأت جوادالائمه و ستاد بزرگداشت سالروز ولادت این امام همام بیان کرد: موقعیتی که شما دارید، چیز ساده‌ای نیست. شاید تصور کنید یک عنصر فرهنگی، کانونی را به نام جواد الائمه راه می‌اندازد یا یک مسؤول بسیج، پایگاهی به نام حضرت برپا می‌کند اما این نامگذاری‌ها، این تعظیم شعائرها از وجود قدسی حضرت غربت‌زدایی می‌کند و انوار کرامات آن‌ها را بر ما می‌تاباند.

وی به غربت و وضعیت خاص برخی ائمه اشاره کرد و گفت: سه امام ما، امام جواد (ع)، امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) در وضعیت خاصی در غربت بودند اما آن طور که باید مورد توجه نیستند. بر این اساس، این یک موفقیتی است که شما را لایق آن دانستند و به شما مأموریت دادند پرچمی را به نام امام جواد (ع) بلند کنید زیرا ریشه این غربت به دوران بعد از شهادت حضرت رضا (ع) برمی‌گردد؛ یعنی زمانی که بر اثر فعالیت بنی عباس برای خفقان و منزوی کردن این سه امام، حضرات معصومین حتی بین شیعیان نیز غریب شدند و کسی جرأت نداشت حتی نام آن‌ها را ببرد یا از محل زندگی آن‌ها بپرسد. بنی عباس این غربت را بر سه امام ما از همان زمان تحمیل کردند که تاکنون هم باقی مانده است.