بهمن‌ماه سال پیش یکی از روزنامه‌ها تیتر زده بود: «۶۰میلیون بده، دکترا بگیر!» و بعد هم در گزارشش به این نکته اشاره کرده بود که اگر دنبال خرید مدرک مثلاً معتبر دانشگاهی هستید، کمتر از یک دقیقه زمان می‌برد تا به صورت اینترنتی با یکی از مؤسسات فروش مدرک معتبر ارتباط برقرار کنید.
بعد از برقراری تماس اگر آدم خیلی سختگیری نبوده و خریدار واقعی باشید، نیم‌ساعته قانع می‌شوید که چون وقت و حال و حوصله دانشگاه رفتن و سرکلاس نشستن را ندارید، می‌توانید در ازای پرداخت حداقل ۶۰ میلیون تومان، صاحب مدرک معتبر دکترا شوید!
تحت نظارت اتحادیه اروپا
موضوع گزارش امروز البته مدرک‌فروشی، کلاه‌برداری یا شبه کلاه‌برداری‌ها و فاجعه‌های این جوری نیست. قرار است درباره اتفاق دیگری حرف بزنیم که چند سالی است در فضای آموزش عالی کشور در حال رخ دادن است. یعنی دانشگاه‌سازی و دانشجوپذیری‌های غیردولتی... این غیردولتی که گفتیم بدون شک همان دانشگاه‌های پولی و خیلی پولی را هم به ذهن متبادر می‌کنند. هرچند دانشگاه‌های پولی و خیلی پولی اگر مجوز داشته و تحت نظارت باشند در ذات خودشان و تا وقتی به بنگاه قانونی فروش مدرک تبدیل نشده‌اند، مشکلی ندارند. مشکل از وقتی شروع می‌شود که یک مؤسسه یا دانشگاه با کلی تبلیغات اینترنتی و غیراینترنتی، آغاز به کارش در حوزه بین‌المللی آموزش عالی را اعلام می‌کند، درگاه اینترنتی درست و حسابی هم دارد. سایت‌های معتبر خبری، خبر افتتاحش را پوشش می‌دهند. پذیرش دانشجو را در ازای دریافت مبالغ ویژه (اگر نگوییم قلمبه) شروع می‌کند و... خلاصه به‌سرعت به عنوان یک دانشگاه بین‌المللی معتبر برای خودش اسم و رسم پیدا می‌کند.
مثلاً ۲۵مرداد ۱۴۰۲ مؤسس دانشگاه بین‌المللی زاگرس در گفت‌وگویی (شاید هم رپرتاژ آگهی) که «ایلنا» آن را منتشر کرده است، درباره اینکه چگونه توانسته مجوز راه‌اندازی یک دانشگاه بین‌المللی با اسم ایرانی را در ترکیه بگیرد، می‌گوید: «حقیقتاً قوانین کشور ترکیه قوانین بسیار سخت و بازدارنده است و به اتباع خارجی این اجازه را نمی‌دهد که مجوز بگیرند، اما خدا را شکر با توجه به رزومه و رایزنی‌های انجام شده با کمک دوستان و حالا دعای خیر پدر و مادر، توانستیم این مجوز را اخذ کنیم. مجوزی که به شما اجازه احداث دبیرستان تا بالاترین سطح دانشگاهی، دکترا و حتی پسا دکترا در رشته‌های پزشکی، پیراپزشکی، علوم انسانی و ریاضی را در ترکیه می‌دهد... درحال حاضر درحال استخدام اعضای هیئت علمی و افراد مختلف هستیم و از بهمن‌ماه فعالیت مستقیم ما در ترکیه به صورت حضوری و حتی آنلاین شروع می‌شود. از تقریباً چهار یا پنج کشور توانستیم مجوز فعالیت بگیریم و همزمان در پنج کشور دنیا در دانشگاه شروع به کار می‌کنیم. دفتر اصلی در تهران است... فعالیت‌های ما در داخل کشور در زمینه صلاحیت حرفه‌ای و آموزش‌های بین‌المللی و فعالیت‌های بین‌المللی است. ما نمایندگی دانشگاه جهانی آنلاین هستیم که تحت نظارت اتحادیه اروپا بوده و با تمامی دانشگاه‌ها همکاری می‌کند و یک دانشگاه واسطه است...».
دورهمی روپوش سفیدان
مؤسس دانشگاه البته به قول و وعده‌اش برای شروع به کار دانشگاه عمل کرده است، چون «تابناک» در تاریخ ۲۷بهمن ۱۴۰۲ در بخش اجتماعی‌اش این خبر را کار می‌کند: «بعدازظهر روز پنجشنبه مورخ ۲۶بهمن سال جاری همایش روپوش سفیدان دانشگاه بین‌المللی زاگرس برگزار شد؛ همایشی که در آن علاوه بر رونمایی از مجوزهای صادر شده برای این دانشگاه، همچنین سازوکار فعالیت دانشگاه تشریح شد. در همایش روپوش سفیدان... مدیران ارشد و اساتید دانشگاه، دانشجویان نوورود و خانواده‌هایشان و دیگر میهمانان ویژه گرد هم آمدند تا آغاز رسمی فعالیت این دانشگاه در ایران را جشن بگیرند...
تحت نظارت اتحادیه اروپا
موضوع گزارش امروز البته مدرک‌فروشی، کلاه‌برداری یا شبه کلاه‌برداری‌ها و فاجعه‌های این جوری نیست. قرار است درباره اتفاق دیگری حرف بزنیم که چند سالی است در فضای آموزش عالی کشور در حال رخ دادن است. یعنی دانشگاه‌سازی و دانشجوپذیری‌های غیردولتی... این غیردولتی که گفتیم بدون شک همان دانشگاه‌های پولی و خیلی پولی را هم به ذهن متبادر می‌کنند. هرچند دانشگاه‌های پولی و خیلی پولی اگر مجوز داشته و تحت نظارت باشند در ذات خودشان و تا وقتی به بنگاه قانونی فروش مدرک تبدیل نشده‌اند، مشکلی ندارند. مشکل از وقتی شروع می‌شود که یک مؤسسه یا دانشگاه با کلی تبلیغات اینترنتی و غیراینترنتی، آغاز به کارش در حوزه بین‌المللی آموزش عالی را اعلام می‌کند، درگاه اینترنتی درست و حسابی هم دارد. سایت‌های معتبر خبری، خبر افتتاحش را پوشش می‌دهند. پذیرش دانشجو را در ازای دریافت مبالغ ویژه (اگر نگوییم قلمبه) شروع می‌کند و... خلاصه به‌سرعت به عنوان یک دانشگاه بین‌المللی معتبر برای خودش اسم و رسم پیدا می‌کند.
مثلاً ۲۵مرداد ۱۴۰۲ مؤسس دانشگاه بین‌المللی زاگرس در گفت‌وگویی (شاید هم رپرتاژ آگهی) که «ایلنا» آن را منتشر کرده است، درباره اینکه چگونه توانسته مجوز راه‌اندازی یک دانشگاه بین‌المللی با اسم ایرانی را در ترکیه بگیرد، می‌گوید: «حقیقتاً قوانین کشور ترکیه قوانین بسیار سخت و بازدارنده است و به اتباع خارجی این اجازه را نمی‌دهد که مجوز بگیرند، اما خدا را شکر با توجه به رزومه و رایزنی‌های انجام شده با کمک دوستان و حالا دعای خیر پدر و مادر، توانستیم این مجوز را اخذ کنیم. مجوزی که به شما اجازه احداث دبیرستان تا بالاترین سطح دانشگاهی، دکترا و حتی پسا دکترا در رشته‌های پزشکی، پیراپزشکی، علوم انسانی و ریاضی را در ترکیه می‌دهد... درحال حاضر درحال استخدام اعضای هیئت علمی و افراد مختلف هستیم و از بهمن‌ماه فعالیت مستقیم ما در ترکیه به صورت حضوری و حتی آنلاین شروع می‌شود. از تقریباً چهار یا پنج کشور توانستیم مجوز فعالیت بگیریم و همزمان در پنج کشور دنیا در دانشگاه شروع به کار می‌کنیم. دفتر اصلی در تهران است... فعالیت‌های ما در داخل کشور در زمینه صلاحیت حرفه‌ای و آموزش‌های بین‌المللی و فعالیت‌های بین‌المللی است. ما نمایندگی دانشگاه جهانی آنلاین هستیم که تحت نظارت اتحادیه اروپا بوده و با تمامی دانشگاه‌ها همکاری می‌کند و یک دانشگاه واسطه است...».
دورهمی روپوش سفیدان
مؤسس دانشگاه البته به قول و وعده‌اش برای شروع به کار دانشگاه عمل کرده است، چون «تابناک» در تاریخ ۲۷بهمن ۱۴۰۲ در بخش اجتماعی‌اش این خبر را کار می‌کند: «بعدازظهر روز پنجشنبه مورخ ۲۶بهمن سال جاری همایش روپوش سفیدان دانشگاه بین‌المللی زاگرس برگزار شد؛ همایشی که در آن علاوه بر رونمایی از مجوزهای صادر شده برای این دانشگاه، همچنین سازوکار فعالیت دانشگاه تشریح شد. در همایش روپوش سفیدان... مدیران ارشد و اساتید دانشگاه، دانشجویان نوورود و خانواده‌هایشان و دیگر میهمانان ویژه گرد هم آمدند تا آغاز رسمی فعالیت این دانشگاه در ایران را جشن بگیرند...
رئیس دانشگاه بین‌المللی زاگرس گفت: دانشجویانی که وارد این دانشگاه می‌شوند اگرچه پس از دانش‌آموختگی مدرک بین‌المللی می‌گیرند، ولی به صورت ریالی شهریه پرداخت می‌کنند که همین موضوع بسیاری از دغدغه‌های مالی خانواده‌هایشان را برطرف می‌کند... وی با اشاره به این نکته که مدرک اعطایی این دانشگاه‌ها در سراسر دنیا قابلیت ارزیابی و پذیرش دارد، اضافه کرد: در کشور ایران نیز برخی مراکز مانند سازمان فنی‌وحرفه‌ای، وزارت امور خارجه، کنسولگری ایران در ترکیه و معاونت حقوقی قوه قضائیه صلاحیت این دانشگاه برای ادامه فعالیت را تأیید کرده‌اند... تلاش‌های فراوانی از سوی مدیریت این دانشگاه برای کسب مجوز رسمی فعالیت در ایران از طریق شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گرفته که با توجه به رایزنی‌ها پیش‌بینی می‌کنیم به زودی این مجوز نیز صادر شود».
۶ اسفند ۱۴۰۲ اما «اقتصاد نیوز» می‌نویسد: «از هفته گذشته تاکنون، مجوز یک دانشگاه شهریه‌پرداز بین‌المللی تحت عنوان زاگرس جنجال برانگیز شده است. این دانشگاه که ادعای دریافت تأییدیه از نهادهای ذی‌صلاح ازجمله شورای عالی انقلاب فرهنگی را دارد، با دریافت مبالغ هنگفتی از متقاضیان رشته‌های علوم پزشکی اقدام به جذب آن‌ها کرده است. غلامرضا سلیمی، معاون ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی به خبرگزاری فارس گفته بود: این ادعا از اساس کذب بوده و شورای عالی انقلاب فرهنگی مجوزی برای مؤسسه آموزش عالی به نام دانشگاه بین‌المللی زاگرس صادر نکرده است».
دانشجویان نگران نباشند... باشند!
خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی هم در واکنش به ماجرا (احتمالاً صبح روز جمعه) گفته بود: «من در سفر به استان هرمزگان باخبر شدم که چنین دانشگاهی شکل گرفته و پول می‌گیرد تا دانشجوی پزشکی تربیت کند... در پیگیری‌ها مشخص شد فردی غیرقانونی این «به ظاهر دانشگاه» را تأسیس کرده است... در نهایت با هماهنگی نیروی انتظامی جلو فعالیتش گرفته شد». روز بعد، رئیس این دانشگاه و بنیاد مثلاً علمی اعلام کرد: «دانشجویان نگران نباشند، مدارک ارائه شده از سوی مجموعه آموزشی بین‌المللی زاگرس ارزشیابی می‌شود... تمام قد، پایبند به استانداردهای آموزشی و قوانین کشورمان هستیم...!»
دیروز (۲۵ فروردین ۱۴۰۳) هم بالاخره «دفتر آموزش عالی غیردولتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری» فعالیت دانشگاه بین‌المللی زاگرس را غیرقانونی اعلام کرد. البته شاید باید از وزارت علوم و حتی شورای عالی انقلاب فرهنگی بابت واکنش هرچند دیرهنگام به ماجرا قدردانی کنیم، اما این را هم می‌پرسیم که چطور و با کدام پشتوانه‌ای، دور از چشم این همه نهاد و وزارتخانه و سازمان، یک دانشگاه، اول آغاز به کار کرده، دانشجو می‌پذیرد و بعد ابراز امیدواری می‌کند که مجوز خواهد گرفت؟ و چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا وزارت علوم و دیگر نهادهای نظارتی یا مسئول هفت ماه بعد متوجه آغاز فعالیت این دانشگاه غیرقانونی و بین‌المللی می‌شوند؟ سؤال آخر هم اینکه دانشجویان ایرانی این دانشگاه الان باید بابت شهریه هنگفتی که پرداخته‌اند یقه چه کسی را بگیرند؟
خبرنگار: مجید تربت زاده
۶ اسفند ۱۴۰۲ اما «اقتصاد نیوز» می‌نویسد: «از هفته گذشته تاکنون، مجوز یک دانشگاه شهریه‌پرداز بین‌المللی تحت عنوان زاگرس جنجال برانگیز شده است. این دانشگاه که ادعای دریافت تأییدیه از نهادهای ذی‌صلاح ازجمله شورای عالی انقلاب فرهنگی را دارد، با دریافت مبالغ هنگفتی از متقاضیان رشته‌های علوم پزشکی اقدام به جذب آن‌ها کرده است. غلامرضا سلیمی، معاون ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی به خبرگزاری فارس گفته بود: این ادعا از اساس کذب بوده و شورای عالی انقلاب فرهنگی مجوزی برای مؤسسه آموزش عالی به نام دانشگاه بین‌المللی زاگرس صادر نکرده است».
دانشجویان نگران نباشند... باشند!
خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی هم در واکنش به ماجرا (احتمالاً صبح روز جمعه) گفته بود: «من در سفر به استان هرمزگان باخبر شدم که چنین دانشگاهی شکل گرفته و پول می‌گیرد تا دانشجوی پزشکی تربیت کند... در پیگیری‌ها مشخص شد فردی غیرقانونی این «به ظاهر دانشگاه» را تأسیس کرده است... در نهایت با هماهنگی نیروی انتظامی جلو فعالیتش گرفته شد». روز بعد، رئیس این دانشگاه و بنیاد مثلاً علمی اعلام کرد: «دانشجویان نگران نباشند، مدارک ارائه شده از سوی مجموعه آموزشی بین‌المللی زاگرس ارزشیابی می‌شود... تمام قد، پایبند به استانداردهای آموزشی و قوانین کشورمان هستیم...!»
دیروز (۲۵ فروردین ۱۴۰۳) هم بالاخره «دفتر آموزش عالی غیردولتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری» فعالیت دانشگاه بین‌المللی زاگرس را غیرقانونی اعلام کرد. البته شاید باید از وزارت علوم و حتی شورای عالی انقلاب فرهنگی بابت واکنش هرچند دیرهنگام به ماجرا قدردانی کنیم، اما این را هم می‌پرسیم که چطور و با کدام پشتوانه‌ای، دور از چشم این همه نهاد و وزارتخانه و سازمان، یک دانشگاه، اول آغاز به کار کرده، دانشجو می‌پذیرد و بعد ابراز امیدواری می‌کند که مجوز خواهد گرفت؟ و چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا وزارت علوم و دیگر نهادهای نظارتی یا مسئول هفت ماه بعد متوجه آغاز فعالیت این دانشگاه غیرقانونی و بین‌المللی می‌شوند؟ سؤال آخر هم اینکه دانشجویان ایرانی این دانشگاه الان باید بابت شهریه هنگفتی که پرداخته‌اند یقه چه کسی را بگیرند؟
خبرنگار: مجید تربت زاده
نظر شما