محمدتقی جهان‌پورگفت: بر اساس برآوردهای سازمان نظام پرستاری در خصوص نیاز نیروی انسانی در بخش پرستاری با کمبود بیش از  ۱۰۰هزار نفری مواجه هستیم. سازمان نظام پرستاری از «سازمان اداری و استخدامی» و «سازمان برنامه و بودجه» تقاضا دارد موضوع کمبود نیروی انسانی پرستاری را در کانون توجه قرار دهند.

وی از اقدامات انجام شده برای جذب نیروی پرستاری گفت: بنا بر اعلام معاونت درمان وزارت بهداشت، ۱۶هزار تخت به ظرفیت بیمارستانی کشور اضافه شده، در حالی که فقط ۸هزار پرستار به منظور ارائه خدمات در نظام سلامت جذب شده‌اند. جذب ۸۰۰۰ پرستار کافی نیست؛ چرا که فقط پاسخگوی بخش کوچکی از  نیازهای گذشته است.

رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری ادامه داد: سازمان نظام پرستاری کشور بر این باور است که ضریب استاندارد نیروی انسانی کادر پرستاری نسبت به تخت بیمارستانی همزمان با افزایش ظرفیت تخت‌های بیمارستانی مورد توجه قرار گیرد. ضرورت توجه به ضریب استاندارد نیروی انسانی کادر پرستاری نسبت به تخت بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که از آسیب دیدن مردم ناشی از کمبود نیرو جلوگیری می‌شود  و با توجه به سختی کار پرستاری، نیروی انسانی نیز دچار آسیب نمی‌شود.

جهان‌پور با بیان اینکه نظرات کارشناسی در ارتباط با جذب نیروی انسانی پرستاری حائز اهمیت است، افزود: «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی»، «سازمان اداری و استخدامی» و «سازمان نظام پرستاری» با همکاری یکدیگر و بررسی نظرات کارشناسان می‌توانند در جهت جذب نیروی انسانی پرستاری گام بردارند. به طور قطع، سازمان نظام پرستاری به دلیل ارتباط با جامعه پرستاری می‌تواند در خصوص استخدام به سازمان‌های مرتبط با جذب نیروی انسانی کمک کند.

رئیس سازمان نظام پرستاری با بیان اینکه تامین نیروی پرستاری بسیار مهم است، افزود: تامین نیروی انسانی پرستاری مورد نیاز نظام سلامت کشور نه تنها سبب ارتقای کیفیت خدمات پرستاری می‌شود، بلکه به تحقق حقوق مردم در امر سلامت نیز کمک می‌کند.

وی درباره اعلام نتایج آزمون استخدامی پرستاری سال ۱۴۰۲ گفت: حدود ۲۵۰۰۰ نفر در آزمون استخدامی  سال ۱۴۰۲ شرکت کردند. مرحله گزینش افرادی که در این آزمون پذیرفته شده بودند تا حدودی انجام شده است. سهم پرستاران از آزمون استخدامی سال ۱۴۰۲، حدود ۸هزار  نفر است. سازمان نظام پرستاری نسبت به سهم نیروی انسانی از آزمون استخدامی گلایه دارد؛ چرا که تعداد نیروهایی که توسط آزمون استخدامی جذب شدند کافی نیست و فقط پاسخگوی بخش کوچکی از نیازهای گذشته است.