به گزارش قدس خراسان، طبق یک سنت ۱۲ ساله در شهر مشهد، امسال هم اجتماع با شکوه صادقیون روز شنبه ۱۵ اردیبهشت ماه همزمان با ۲۵ شوال سالگرد شهادت مظلومانه امام صادق (ع) برگزار شد.
صبح شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ مردم مشهد از جای جای این شهر خود را میدان شهدا رساندند تا در اجتماع بزرگ صادقیون حضور پیدا کنند.
عزاداران اجتماع صادقیون که با وجود بارش باران از ساعتی قبل از شروع رسمی مراسم, در عرصه شهدا گرد هم جمع شده بودند، رو به سوی حرم امام رضا (ع) دل‌های ماتم زده خود را راهی بقیع کردند و زیارت امام صادق (ع) رییس مذهب شیعه را قرائت کردند، در بخشی از این زیارت آمده است: «…الَسَّلامُ عَلَیْکَ یا هادِیَ الْمُضِلِّینَ، الَسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَکَنَ الطّائِعِینَ، اَشْهَدُ یامَوْلایَ اَنَّکَ عَلَی الهُدی، وَالعُرْوَهُ الوُثْقی، وَشَمْسُ الضُّحی، وَبَحْرُ الْمَدی، وَکَهْفُ الْوَرَی، وَالْمَثَلُ الاَْعْلی، صَلَّی اللّهُ عَلی رُوحِکَ وَبَدَنِکَ؛ سلام بر تو ای هدایتگر گمراهان، سلام بر تو ای آرامش مطیعان، گواهی می‌دهم ای مولایم که تو در مسیر هدایتی ریسمان مستحکم، خورشید نیمه روز، دریای کرم، پناهگاه مردم و الگوی برتری…»
در این اجتماع که از ساعت ۸:۳۰ دقیقه روز شنبه آغاز شد افراد عالی رتبه‌ای همچون نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با اقشار مختلف مردم و هیأت‌های مذهبی مشهد همراه شدند.
عزاداران امام ششم شیعیان حضرت جعفر صادق (ع) با مرثیه سرایی حاج احمد واعظی به سمت حرم مطهر رضوی حرکت کردند تا این مصیبت را خدمت ولی نعمت شأن حضرت علی بن موسی الرضا (ع) تسلیت بگویند.
در این اجتماع باشکوه، برخی از عزاداران پرچم‌های بزرگ سیاه، سبز و قرمز منقش به عبارات، "یا صادق آل محمد، یا علی ابن موسی الرضا (ع)، یا حسین شهید (ع) و یا ابالفضل (ع) " در دست داشتند.
میهمان ویژه اجتماع صادقیون بردوش عزادارن تشییع شد
البته امسال اجتماع صادقیون مشهد، میهمان ویژه ای نیز داشت، مردم عزادار مشهد پیکر شهید تازه تفحص شده دفاع مقدس یعنی شهید مجید شخصی را نیز بر دوش خود تشییع کردند.
در مسیر حرکت، عزاداران، نوای "کشته شد از زهر کینه، صادق آل عبا، یا ابا صالح بیا و همچنین دشمنت کُشت ولی نور تو خاموش نشد، آن که فانی نشود نور خداست" را همراه با مرثیه سرایان مذهبی زمزمه کردند و از بین قطرات اشک آسمان، بوی اسپند و کندر و صدای دمام زنی دسته‌های عزاداری خود را به حرم مطهر رضوی رساندند.
در پایان این اجتماع، عزاداران با ورود به حرم مطهر رضوی و حضور در رواق امام خمینی (ره) به سخنرانی نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گوش سپردند.
امامت سیاسی، دلیل نفرت دشمنان اهل بیت (ع) بود
آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در آئین عزای سالروز شهادت امام صادق (ع) که با حضور انبوه زائران، مجاوران و اقامه‌کنندگان اجتماع صادقیون مشهد در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: ارزشمندترین سوگواره امام صادق (ع)، همین محفل و مجلسی است که شما در آن هستید. همین که روی فرش علی‌ابن موسی‌الرضا (ع) برق اشک خود را به ساحت قدسی نوه مکرم آن ولی خدا نشان می‌دهید تا عزادار امامی باشید که حرم ندارد و امروز به‌جز تعداد مختصری از شیعیان، هیچکس در جوار مرقد مطهرش اقامه عزا نمی‌کند.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با تأکید بر ضرورت شناخت دلایل مظلومیت امام صادق (ع) خاطرنشان کرد: شهرت اصلی امام صادق (ع) در میان ائمه اطهار (ع) به علم، دانش و تربیت اصحاب و شاگردان است اما آن‌چه باید در روز شهادت ایشان بیش از پیش موردتوجه قرار بگیرد، مظلومیت این امام همام و فلسفه مظلومیت ایشان است. باید بدانیم دلیل مظلومیت امام صادق (ع) چه بود و اساساً چرا حضرت تا این اندازه با برخورد قهری، سلبی و جنایتکارانه حاکمیت وقت روبرو می‌شد.
وی ادامه داد: از وجود اقدس امام صادق (ع) نقل شده که فرمود «مَن لَم یَعرِف سو ما اتی عَلَینا مَن ظَلَمنا وَ ذهاب حَقنا وَ ما رَکبنا بِه فَهُوَ شَریک مَن اَتی اِلَینا فیما وَ لینابه» یعنی هرکس برای درک ظلمی که بر ما رفت، تلاش نکند و بر آن نکوشد، شریک همان ظالمی است که در مقابل ما عمل کرده است. این حدیث راوی اهمیت این شناخت است.
عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: همه باید بدانند که این ظلم به‌طور انحصاری بر امام صادق (ع) روا داشته می‌شد و سایر علمای بلاد اسلامی نه تنها مورد ظلم نبودند بلکه از طرف حاکمیت منصور دوانیقی ملعون حمایت می‌شدند. این ظلم هم محدود به خوراندن زهر و شهادت حضرت نیست بلکه مربوط به تلاش مستمر و مداوم بنی‌عباس برای سرکوب و تحقیر جریان تشیع است که در طول سالیان دراز دنبال شد.
آیت الله علم الهی تأکید کرد: نه تعلیم دین، نه تربیت شاگرد و نه آموزش علوم طبیعه هیچکدام علت اصلی مظلومیت حضرت نیست. امام صادق (ع) فقط یک عالم نبود که عده‌ای دورشان را بگیرند و فقط علوم دین فرابگیرند. امام صادق (ع) در مقام حجت بالغه الهی ادعای امامت داشت و این ادعا از نظر دستگاه حاکم به عنوان یک آفت قطعی در برابر استمرار قدرت و حکومت آنها به شمار می‌رفت. اگر امام صادق (ع) در امور سیاسی مداخله نمی‌کرد و در برابر حکومت عباسیان ادعایی نداشت، مسلماً این ظلم و ستم در حق حضرت روا داشته نمی‌شد.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با بیان اینکه امامت سیاسی، تکلیف ذاتی ائمه اطهار (ع) بوده است، گفت: امام فقط شاگرد پرور و عالم نیست. اصل امامت به تشکیل نظام رهبری و تشکیلات حکومت اجتماعی است. عمده وظیفه امام به این است که در پیشامد شرایط و موقعیت‌ها، یک نظام حاکمیتی تشکیل بدهد و به موازات امامت مرامی، امامت سیاسی جامعه را هم به دست بگیرد.
وی بیان کرد: سرچشمه همه مظالمی که در حق اهل بیت (ع) روا داشته شد، همین امامت سیاسی بود. به‌خاطر همین موضوع بود که علی‌ابن ابی‌طالب (ع) را در محراب، حسین ابن‌علی (ع) را در گودی قتلگاه و سایر امامان معصوم (ع) را هرکدام در یک مقام به شهادت رساندند و در طول حیات بابرکتشان نیز انواع و اقسام جنایت‌ها را درحق آنها و پیروانشان انجام دادند. امامت سیاسی، دشمن دارد. دشمنی که یک زمان حتی در مسجد شمشیر بر فرق ولی خدا می‌زند، یک زمان با اسب بر پیکر امام شهید می‌تازد و یک زمان نیز همچون منصور دوانیقی ملعون، امام صادق (ع) را با دست بسته و لباس خانه در خیابان پشت اسب می‌کشاند. این قساوت دشمن خداست و امروز هم دشمنان دین این‌چنین هستند.
امام جعفرصادق (ع) در ۱۷ ربیع‌الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شدند، آن حضرت در دوران عمر شریف خویش از مکتب نورانی و آسمانی جدش امام سجاد (ع) پیشوای چهارم شیعیان و پدرش امام محمدباقر (ع) کسب فیض کرد و پس از شهادت پدر بزرگوارش در ۳۱ سالگی به امامت رسید و با پایه‌ریزی مکتب جعفری موجب بازسازی و زنده نگه داشتن شریعت محمدی (ص) شد.
دوران امامت ۳۴ ساله ایشان مصادف با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان بود که سرانجام این امام بزرگوار در ۶۵ سالگی بر اثر توطئه‌های منصور عباسی در سال ۱۴۸ هجری به شهادت رسید. مزار شریف آن حضرت در قبرستان بقیع در مدینه‌النبی قرار دارد.
نظر شما