در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: «"می‌روم و داغم را به دل همه‌تان می‌گذارم." این را هدایت روی تکه کاغذی نوشت و قبل از آخرین سفرش به پاریس پشت در خانه یکی از رفقا انداخت.
دُرّ یتیم، یا خشکیدن آب دهان عنکبوت، روایت آن یک هفته نُه روزی است که هدایت خانه‌ای مطبخ‌دار در پاریس اجاره می‌کند و پول سه‌ماه اجاره را هم از پیش می‌پردازد. آدرسش را هم به احدی نمی‌دهد و سعی می‌کند کم‌تر بنی‌بشری را ببیند وخودش را از همه چیز و همه‌کس، حتی از داستان‌ها و کتاب‌ها، و حتی از یاران باوفایش فرزانه و شهید نورایی، خلاص کند؛ و بعدتر حتی از خودش.
در چنین اوضاعی است که هدایت سه داستان کوتاه و بلندی را، که قصد کرده بود در پاریس کار نوشتن‌شان را تمام کند، پاره می‌کند و جلو چشم‌های فرزانه در سبد زباله می‌ریزد. یکی از این داستان‌ها قصه ناتمامی است که روزی بخش‌هایی از آن را برای فرزانه خوانده بود. داستان عنکبوتی که نفرین ما در آب دهان او را خشکانده و دیگر نمی‌تواند تاری بتند.
دُر یتیم قصه سایه آصادق است که در آن صبحدم شوم در جواب هدایت که می‌پرسد « تو هم با من می‌آیی؟» می‌گوید «نه.» و این شروع گفت‌وگویی است که انگار بعد از هفتاد هشتاد سال تازه به جریان افتاده است. این متن اما فقط درباره هدایت و مرگ خودخواسته او نیست. دولت‌آبادی در این اثر گفت‌وگویی دارد میان سایه‌ای که، بعد از حدود هفتاد سال از تابیدن نوری بر هدایت، کم‌کم زبان باز کرده و دارد به درون‌گوییِ بی‌جوابِ نویسنده پاسخ می‌دهد.»
کتاب تازه دولت‌آبادی در ۸۶ صفحه با شمارگان ۳۰۰۰ نسخه و بهای ۹۸ هزار تومان در غرفه نشر «چشمه» عرضه شده است.
نظر شما