تب دنگی یک بیماری ویروسی است که فقط از طریق نیش پشه آئدس آلوده و یا انتقال خون و فراورده‌های خونی از بیمار مبتلا به دیگر افراد منتقل می‌شود. این بیماری در سال‌های اخیر در کشور ایران نیز مشاهده شده و در صورت انجام اقدامات پیشگیرانه می‌توان تا حد زیادی از انتقال آن جلوگیری کرد.

علایم

در بیشتر افراد بیماری بدون مشکل خاصی بهبود خواهد یافت اما در گروه اندکی از بیماران ممکن است موجب بد حال شدن بیمار و حتی مرگ وی گردد. علایم خفیف این ویروس معمولاً ۴ تا ۶ روز پس از عفونت شروع می‌شوند و معمولاً تا ۱۰ روز ادامه داشته و این علایم مشاهده می‌شود:

- تب و شدید

- سر درد

- درد پشت چشم

- درد شدید مفصل و عضله

- خستگی

- حالت تهوع

- استفراغ

این علایم معمولاً پس از یک هفته از بین رفته و به ندرت عوارض جدی یا کشنده‌ای در پی دارد. با این حال، مشکلات جدی‌تری نیز می‌توانند ایجاد شوند که شامل:

- خونریزی از دهان، لثه یا بینی

- آسیب به سیستم لنفاوی و رگ‌های خونی

- خونریزی داخلی، که می‌تواند منجر به استفراغ خونی و مدفوع قیری شکل شود

- پلاکت خون کاهش یافته

- استفراغ مکرر

- لکه‌های خونی کوچک در زیر پوست

- نبض ضعیف

- پوست رنگ پریده

- تعریق سرد

درمان

درمان این بیماری شامل مصرف مایعات، استراحت کافی و درمان‌های علامتی می‌باشد. در صورت ابتلا به یاد داشته باشید که برای تسکین درد و تب فقط از استامینوفن استفاده کنید. از داروهای آسپرین، ژلوفن، دیکلوفناک و موارد مشابه به علت احتمال شروع خونریزی در فرد نمی‌توان استفاده کرد.

راه‌های پیشگیری از تب دنگی

بهترین راه پیشگیری از بیماری تب دنگی، جلوگیری از گزش توسط پشه‌های آلوده است. به ویژه اگر در منطقه گرمسیری یا مناطق دارای هشدار زندگی می‌کنید یا به آن‌جا سفر کرده‌اید، بنابراین در این شرایط برای محافظت از خود کارهای زیر را انجام دهید:

- از محصولات دافع پشه استفاده کنید.

- هنگام بیرون بودن از پیراهن‌های آستین بلند و شلوارهای بلند که در جوراب‌ها فرو رفته‌اند، استفاده کنید.

- از توری پشه گیر برای درها و پنجره‌ها استفاده کنید.

- برای کاهش جمعیت پشه‌ها، باید مکان‌هایی را که در آن پشه‌ها تولید مثل می‌کنند از بین ببرید. مانند قوطی یا گلدان‌هایی که آب را جمع می‌کنند.

- سعی کنید به مناطقی که احتمال بیشتر گزش وجود دارد مانند مرداب‌ها و محیط‌های با آب راکد نروید.

در انتها به یاد داشته باشید که اگر پشه، فرد مبتلا را نیش بزند، آن پشه تا آخر عمر ناقل بیماری بوده و با گزیدن دیگران می‌تواند عفونت را به دیگر اعضای خانه نیز منتقل کنند. پس اگر شخصی در خانه شما به تب دنگی مبتلا است، نسبت به کشتن پشه‌های محیط و جلوگیری از ورود آن ها به منزل اقدام کنید.