امام حسن مجتبی علیه السلام:

مَکارِمُ الأَخْلاقِ عَشَرَةٌ: صِدْقُ اللِّسانِ وَ صِدْقُ الیَأْسِ و إِعْطاءُ السائِلِ و حُسنُ الْخُلقِ وَ الْمُکافاةُ بِالصَنائِعِ وَ صِلَةُ الرَحِمِ وَالتَّذَمُّمُ عَلَی الْجارِ وَ مَعْـرِفَةُ الْحَـقِّ لِلصّاحِبِ، وَ قِرَی الضَّیْفِ وَ رَأْسُهُنَّ الْحَیاءُ

پسندیده‌ترین اخلاق ده چیز است: ۱. راستگوئی ۲. نومیدی راستین از غیر خدا ۳. بخشش به نیازمندان ۴. خوش خلقی ۵. پاداش در برابر خدمات دیگران ۶. پیوند و رفت و آمد با خویشاوندان ۷. حمایت از همسایه ۸. توجّه به حقوق دوستان ۹. مهمان نوازی ۱۰. و مهمترین اینها شرم و حیاء است.

تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۱۵.