در میان آن همه تهمت و افترا و تهدید و رویاپردازی و وعده دادن ها و گرو کشی کردن ها ورزش و جوانان چون سنگ تیپا خورده مغموم در گوشه ای نادیده گرفته شده اند و این در حالی است که اگر دادی هم برای سلامت و نشاط جامعه ایرانی سرداده می شود باید دم تربیت بدنی و ورزش را دید و بس.
امروزه در کشورهای پیشرفته دولتمردان بر خود واجب می دانند که به جای بالا بردن بودجه درمان و دارو برای سلامت جامعه ، توسعه زیر ساخت های ورزشی را در دستور کار قرار دهند و به جای ساخت زندان و بند ، استادیوم و سالن ورزشی بسازند. تربیت بدنی و ورزش البته که پیشگیری قبل از درمان است اما اینجا در ایران گویی هزینه های درمان راحت تر تامین می شود تا بودجه های پیشگیری.
سالهاست که تربیت بدنی و ورزش در ابعاد قهرمان و همگانی آن با وجود تاکید مقام معظم رهبری نامی و ردی در برنامه های کلان دولتمردان ندارد و همین الان هم که نامزدها برای جمع کردن رای به سر وصورت هم خنج می کشند و وعده پشت وعده می دهند هیچ کدام شان ورزش و جوانان را محلی از اعراب نمی دانند و بی توجهی آنها به این مقوله با اهمیت را می توان مشتی نمونه خروار از نگاه مدیریتی شان به مسائل ایران دانست. ورزش در جهان مدرن ابزار مدیریت استراتژیک و پدیده چند وجهی است که در همان حال که به لحاظ نمادین نشان دهنده جایگاه رشد و توسعه یک کشور است از جهت کارکردی عامل انسجام بخش، تقویت کننده هویت و غرور ملی و پیشران اصلاح فرهنگ عمومی در حوزه‌های فرهنگ کار و تلاش است.
همین هم هست که رهبری در سخنان خود در جمع ورزشکاران تاکید کردند که «ورزش قوی برای ایران قوی» و با این جمله طلایی اشاره به رسالت و مأموریت محوری ورزش در نظام اسلامی داشتند.
امروز اما کدام یک از نامزدها برای این رسالت و ماموریت مهم برنامه ای مدون دارد و برای توسعه ورزش همگانی ، قهرمانی و البته دیپلماسی ورزشی در دنیا فکری و ایده ای جدید می توانند ارائه کند؟
ورزش ایران امروز در تمام بخش ها و بند های اش درگیر مشکلات عدیده ای است که ریشه در فساد ساختاری و بی توجهی سالهای قبل دارد و امروز آنچه که پیش چشم همه ماست بدون تعارف ساختاری نحیف از ورزشی بی دایه است که نفس هایش گاه به شماره می افتد و گاه سرفه های خلط آور فسادش مایه تاسف است.
حالا که نامزهای ریاست جمهوری در نطق های آتشین نشان حرفی از ورزش جامعه به میان نمی آورند بد نیست برای شان یک بار دیگر تاکیدات رهبری را مرور کنیم باشد که به گوش بگیرند و عمل کنند. اتخاذ تدابیر درست در انتخاب مربی و ترکیب تیم‌های ملی و مراقبت برای جلوگیری از بروز آفاتی نظیر «فساد اقتصادی، تشکل مافیای داخلی و مشکلات اخلاقی» ، رفع مشکلات ورزشی و پاسخ به سوالات قدیمی مانند نقش دولت در ورزش، خصوصی سازی، قراردادهای ورزشی و مربی خارجی با برنامه‌ریزی مبتنی بر اصول حرفه‌ای،
رسیدگی به وضع زندگی ورزشکاران، توجه ویژه به ورزش بانوان با تکیه بر ارزش های اسلامی و اخلاقی و دفاع از مظلوم و ایستادن مقابل متجاوزان به اشکال مختلف در میادین ورزشی.
نظر شما