وبگاه سایِنس اَلِرت در گزارشی آورده است: کنجکاوی بخشی مهم از انسان بودن است که ما را به یادگیری و سازگاری با محیط‌های جدید سوق می‌دهد.

اکنون، برای نخستین‌بار، محققان دانشگاه کلمبیا در آمریکا نقطه‌ای را در مغز مشخص کردند که کنجکاوی در آن ظاهر می‌شود. آن‌ها از اِف‌اِم‌آرآی (تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی که نوعی روش تصویربرداری در اِم‌آرآی است) برای اندازه‌گیری سطح اکسیژن در بخش‌های مختلف مغز استفاده کردند تا متوجه شوند هر بخش از مغز در هر زمان چه اندازه مشغول است.

دانستن اینکه کنجکاوی از کجا سرچشمه می‌گیرد ممکن است به یافتن درمان‌ برای شرایطی منجر شود که در آن افراد کنجکاو نیستند، مانند افسردگی مزمن.

ژاکلین گوتلیب (Jacqueline Gottlieb)، عصب‌شناس و سایر محققان در طول آزمایش‌های خود با استفاده از اسکن‌های اِف‌اِم‌آر آی، فعالیت چشمگیری در سه ناحیه مشاهده کردند: قشر پس‌سری- گیجگاهی (مرتبط با بینایی و تشخیص اشیا)، قشر شکمی میانی پیش‌پیشانی (که ادراک ارزش و اعتماد را مدیریت می‌کند) و قشر سینگولیت قدامی (برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده می‌شود).

به گفته پژوهشگران، این نتایج نشان می‌دهد که چگونه ورودی ادراکی توسط بازنمایی‌های عصبی متوالی تغییر شکل می‌دهد تا در نهایت احساس کنجکاوی را برانگیزد.

جذابیت این پژوهش به این دلیل است که کنجکاوی، بخش اساسی انسان بودن و کلید بقای ما به عنوان یک گونه است و بدون آن، در یادگیری و دریافت اطلاعات جدید عملکرد خوبی نخواهیم داشت.

به گفته گوتلیب، کنجکاوی ریشه‌های بیولوژیک عمیقی دارد.

کنجکاوی، انسان را به کاوشی بسیار گسترده‌تر در مقایسه با سایر حیوانات سوق می‌دهد و بیشتر مواقع فقط به این دلیل است که می‌خواهیم چیزهایی را کشف کنیم، نه به این دلیل که به دنبال پاداش مادی هستیم.