همزمان با اذعان بالاترین مقام مسئول سیاست خارجی قاره سبز به خالی شدن انبارهای تسلیحاتی اتحادیه به واسطه حمایت گسترده نظامی از اوکراین اما او باز هم مقامات اروپایی را به افزایش کمک ها به ارتش زلنسکی فراخواند، موضوعی که قطعا واکنش تند روسیه را به همراه خواهد داشت.

جوزف بورل روز جمعه و پیش از ورود به نشست غیررسمی وزرای دفاع کشورهای عضو اتحادیه اروپا، رو به خبرنگاران گفت: «شما نمی‌توانید تصور کنید که ما چه تلاشی برای کمک به اوکراین انجام می‌دهند و حجم تدارکات نظامی چقدر است. ما ذخایر خود را خالی کرده‌ایم، باید آنها را دوباره پر کنیم».

مسئول سیاست خارجی اتحادیه با این حال دیروز در یک نشست مطبوعاتی پس از جلسه غیر رسمی با وزرای دفاع ۲۷ کشور عضو، با اذعان به اینکه مجموع کمک نظامی این بلوک به اوکراین، به ۴۳.۵ میلیارد یورو رسیده است تاکید کرد که کشورهای اروپایی باید تحویل کمک‌های نظامی خود را به کی یف را تسریع کنند! بورل در عین حال اضافه کرد که انجمن وزرای دفاع اتحادیه اروپا هنوز برای آزادسازی کمک نظامی ۶.۶ میلیارد یورویی به اوکراین از طریق صندوق «تسهیلات صلح اروپایی» راه‌حلی پیدا نکرده است.

ابزارهای روسیه برای مقابله با اروپا

اظهارات تنش زای مقام ارشد اروپایی در حالی است که به رغم مخالت های تند و تیز مسکو، پیشتر برخی کشورهای اروپا مانند هلند و لهستان مجوز استفاده از تسلیحاتشان به اوکراین در خاک روسیه را داده اند.

سیدنادر نوربخش، کارشناس مسائل اروپا در گفت و گو با قدس، در تحلیل این رویکرد ضد روسی اتحادیه اروپا که این روزها رنگ شدیدتری به خود گرفته، گفت: نگاه کشورهای اروپای شرقی به ویژه منطقه بالتیک شامل لیتوانی، استونی و لتونی و همچنین لهستان به عنوان خط نبرد مقابله با تزارها، همواره از نظر ژئوپلیتیکی و تاریخی نسبت به روسیه، با عینک بدبینی و نگرانی امنیتی بود است. در این بین برخی کشورها همانند مجارستان و اسلواکی در رویکرد میانه تر، همواره سعی کردند با روابط نزدیک خود با مسکو در این فرایند همسو با 27 کشور عضو اتحادیه اروپا رفتار نکنند. در مقابل دول اروپای غربی مانند آلمان، فرانسه، انگلیس، هلند، جمهوری چک و دانمارک بعنوان حامیان اصلی کی یف، سعی کرده اند با ارسال  تجهیزات نظامی فراوانی، عرصه میدان را بر روسیه تنگ کنند.

وی با اشاره به دست پر مسکو در برابر اروپا بویژه در رابطه با ارسال سلاح و کمک های مالی اتحادیه به کی یف، گفت: روسیه ابزارهای متنوعی برای پاسخگویی در اختیار دارد بصورتیکه با شکل دهی یک جنگ ترکیبی می تواند بخش قابل ملاحظه ای از اروپا را درگیر خود نماید. بطور نمونه مسکو می تواند با باز گذاشتن راه گذر مهاجران از خاک خود، به اروپا آنها را مستقیم درگیر کند. این اقدام را پیشتر بلاروس به عنوان متحد پوتین در قبال لهستان و لیتوانی بکار برد که به بحران بزرگ امنیتی، اجتماعی و اقتصادی در مرزهای اروپا دامن زد. نفوذ در ساختار انتخاباتی پارلمان و ریاست جمهوری اتحادیه و کمک برای دست یابی احزاب حامی روسیه، شگردهای دیگری است که مسکو در تقابل یا اتحادیه اروپا به آن متوسل می شود و تبعات آن هم این است که با روی کار آمدن احزاب ضد اتحادیه، مخالفت های درونی در ناتو گسترش می یابد.

دو طرف جنگ به دنبال تحمیل اراده خود هستند

نوربخش در پاسخ به این پرسش که افزایش کمک نظامی اروپا به اوکراین آیا به موضوع حساس خطر بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید مرتبط است، عنوان کرد: همواره نگرانی هایی از سوی رهبران اتحادیه برای نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وجود داشته است. با این حال باید توجه داشت هم اکنون حتی در میان خود اعضای اتحادیه، طیف های از جریانات راست و چپ افراطی حضور دارند که به دنبال برقراری صلح با مسکو و مخالف تحریم روسیه می باشند.

وی درباره آینده و دورنمای جنگ مسکو-کی یف، افزود: ما امروز با وضعیت کاملا سیاه و سفید و یا معادله صفر و یک در جنگ روبه رو نیستیم. روسیه در حوزه دریای سیاه سعی کرده موقعیتی برتری به خود اختصاص دهد، با این حال در بخش های دیگر اینگونه نیست و ما شاهد بودیم جنگ حتی به بخشی هایی از خاک این کشور هم کشیده شد. هر دو دلایل خاص خود برای ادامه جنگ را دادن و ادعاهای ژئوپلوتیکی را مطرح می کنند. مسکو بحث عمق دفاعی در منطقه قفقاز شمالی را مطرح کرده و در حوزه تبلیغاتی بر نازی زدایی از اوکراین تاکید دارد. در مقابل کی یف نیز توسعه طلبی تاریخی مسکو را بعنوان اهرمی برای مقابله تبلیغ کرده و سعی ی کند به این طریق جنگ خود را مشروع جلوه داده و اروپا را با خود همراه کند.