سید علی کاظمی با توجه به نزدیک شدن شهادت امام حسن عسکری(ع) اظهار داشت: امام حسن عسکری(ع) در روایتی چرایی دشمنی دشمنان با اهل بیت را اینگونه تبیین می‌کنند؛ بنی‌امیه و بنی‌عباس به دو دلیل به قتل و کشتار ما پرداختند: یکی اینکه آنها خود می‌دانستند که خلافت، حقّ آنان نیست، لذا می‌ترسیدند که ما ادعای خلافت کنیم و خلافت در جایگاه [اصلی] خود استقرار یابد. دوم اینکه آنها، از طریق اخبار متواتر فهمیده بودند که حکومت جباران و ستمگران به دست قائم ما نابود خواهد شد و از طرفی در اینکه آنان از جباران و ستمگران هستند، شک نداشتند. از این رو، در کشتار اهل بیت رسول خدا و نابود کردن نسل او کوشیدند تا بلکه با این کار، مانع تولد قائم شوند یا او را به قتل رسانده باشند.
به گفته وی؛ اما خداوند نخواست که قضیّه او [قائم] حتی برای یک نفر از ایشان (خلفای اموی و عباسی) معلوم شود تا آنگاه که نور خویش را کامل کند، هرچند کافران خوش نداشته باشند. (توبه ۳۲) قَد وَضَعَ بَنو اُمَیَّةَ وبَنُو العَبّاسِ سُیوفَهُم عَلَینا لِعِلَّتَینِ إحداهُما: أنَّهُم کانوا یَعلَمونَ أنَّهُ لَیسَ لَهُم فِی الخِلافَةِ حَقٌّ فَیَخافونَ مِنِ ادِّعائِنا إیّاها وتَستَقِرُّ فی مَرکَزِها وثانیهِما: أنَّهُم قَد وَقَفوا مِنَ الأَخبارِ المُتَواتِرَةِ عَلی أنَّ زَوالَ مُلکِ الجَبابِرَةِ وَالظَّلَمَةِ عَلی یَدِ القائِمِ مِنّا، وکانوا لا یَشُکّونَ أنَّهُم مِنَ الجَبابِرَةِ وَالظَّلَمَةِ، فَسَعَوا فی قَتلِ أهلِ بَیتِ رَسولِ اللّه و إبادَةِ نَسلِهِ طَمَعًا مِنهُم فِی الوُصولِ إلی مَنعِ تَوَلُّدِ القائِمِ عَجَّلَ اللّه ُ فَرَجَهُ أو قَتلِهِ فَأَبَی اللّه ُ أن یَکشِفَ أمرَهُ لِواحِدٍ مِنهُم إلاّ أن یُتِمَّ نورَهُ و لَو کَرِهَ الکافِرونَ.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: با این حساب سوالی که مطرح می‌شود این است که اهل بیت(ع) برای حفظ و معرفی این ذخیره الهی چه برنامه و سیاست هایی را در پیش گرفتند؟
حجت الاسلام کاظمی با بیان اینکه از زمان پیغمبر(ص) بسیاری از مسائل در مورد آخرین خلیفه الهی مطرح می‌شد و بیشترین روایت ها در مورد امام زمان(عج) از زبان پیامبر(ص) بیان شده است.
وی اضافه کرد: بعد از پیامبر(ص)، اهل بیت(ع) هم آنچه را در معرفی قائم ضرورت داشت به مرور و به فراخور زمان و با رعایت مسائل امنیتی برای افراد بیان می‌کردند. لذاست که وقتی به تاریخ اسلام می‌نگریم فرقه هایی را شاهد هستیم که عمدتا با موضوع مهدویت شکل گرفته اند. نتیجه این که مسائل مهدویت را معصومان تبیین کرده و شناخت خوبی را به جهان اسلام داده بودند.
وی تصریح کرد: زمانی که به اسم شخصی فرقه تشکیل می‌شود یعنی مردم او را می‌شناسند و به اندازه کافی از او اطلاعات دارند، حال باید دانست که سیاست اهل بیت(ع) برای حفظ جان این امام همام چه بوده است؟ اهل بیت(ع) در خصوص حضرت قائم(عج) با سیاست حرکت کردند و کلیات را در خصوص امام زمان(عج) می‌گفتند، اما جز به افراد صالح، شایسته و شیعیان خاص خودشان جزئیات را نمی‌گفتند تا منجر به شناسایی دقیق پدر امام زمان نشود.
به گفته این پژوهشگر مهدوی به عنوان نمونه شواهد مراقبت شیعه این که حدیث مشهور و معروف نبوی «اثناعشر خلیفه» (خلفای بعد از پیامبر ۱۲ خلیفه است) در حالی که قبل از ولادت امام مهدی(عج) در کتب معتبر اهل سنت مشهور است در بین شیعیان آن زمان چندان به آن پرداخته نمی‌شود و جز در بین خواص مطرح نبود، چراکه حفظ جان پدر امام زمان(عج) برای شیعیان ضرورت داشت بود.
حجت الاسلام کاظمی تصریح کرد: این نوع از پنهانکاری در سیره اهل بیت نمونه های متعددی دارد مثلا امام صادق(ع) ۶ نفر را به عنوان جانشین خود معرفی می‌کنند و حتی شیعیانی که اعتباری هم دارند مستاصل می مانند اما شیعیانی خاص چون «زراره» اطلاع دقیق دارد و دیگر شیعیان را از این تحیر بیرون می آورد.
وی در ادامه گفت: سیاست حفظ جان امام مهدی(عج) در سبک و سیره اهل بیت(ع) وجود داشت اما تواتر اخبار منجر شده بود که دشمن بفهمد پدر امام زمان(عج) حسن بن علی بن محمد است برای اینکه حضرت قائم(عج) متولد نشود اقدامات زیادی انجام دادند؛ لذا پیچیدگی امر به نحوی بود که بسیاری (جز شیعیان خاص) در تولد امام زمان(عج) تردید داشتند.
این کارشناس مهدویت با بیان اینکه امام حسن عسکری(ع) برای امام زمان(عج) دو کار بزرگ انجام دادند، گفت: یکی ادامه دادن همان روند گذشته پنهانکاری برای تولد و حفظ آن حضرت و دوم اینکه ایشان در عین مخفی نگه داشتن ولادت باید ایشان را به شیعیان و افراد مورد اطمینان معرفی می‌کردند تا جلوی انکار این تولد هم گرفته شود.
وی ادامه داد: تا شبی که بنا بود امام زمان(عج) متولد شوند حتی حکیمه خاتون دختر امام جواد(ع) جریان ولادت را نمی داند، چراکه دشمن با استقرار قابله هایی در خانه امام حسن عسکری(ع) همه بانوانی را که به خانه حضرت رفت و آمد داشتند، رصد می‌کردند.
وی گفت: حفظ جان حضرت حجت(عج) و معرفی امام زمان(عج) دو مقوله حساس در زمان امام حسن عسکری(ع) بود، امام حسن عسکری(ع) برای معرفی حضرت مهدی(عج) به شیعیان و خواص چندین مورد نامه نوشته و آنها را از ولادت امام بعد از خود باخبر کرده است.
حجت الاسلام کاظمی عنوان کرد: اقدامات امام حسن عسکری(ع) در راستای معرفی امام زمان(عج) به شیعیان مواردی است از جمله: عقیقه کردن، عقیقه‌های امام حسن عسکری برای تولد امام زمان(عج) و معرفی ایشان و حتی تصریح به نام آن حضرت. به عنوان نمونه این روایت صدوق از محمد بن ابراهیم کوفی است که روایت می‌کند: «انّ ابا محمد(ع) بعث الی بعض من سمّاه شاة مذبوحة و قال: هذه من عقیقة ابنی محمد(ع)؛ امام حسن عسکری (ع) گوسفند سربریده‌ای (یا بخشی از آن را) برای من فرستاد و فرمود: این عقیقه پسرم «محمد» است».
از دیگر برنامه های امام حسن عسکری(ع) برای معرفی خلیفه بعد از خود، دعوت خواص به خانه و نشان دادن امام مهدی(عج) به آنها بوده است. همچنین ارسال نامه به افراد مورد اطمینان و تصریح به ولادت فرزندشان و معرفی ایشان به عنوان امام بعد از خود از دیگر اقدامات این امام بزرگوار است.
وی افزود: همانگونه که در زمان امام صادق(ع) جز شیعیان خاص امام بعد از ایشان را نمی‌شناختند، در مورد امام حسن عسکری(ع) هم جز خواص و شیعیان نزدیک به حضرت(ع)، کسی امام بعد از ایشان را نمی شناخت. حضرت عسکری(ع) نامه هایی را به افراد مطمئن می نوشتند و فرزند خود یعنی امام زمان(عج) را معرفی می‌کردند.
این کارشناس مهدویت با بیان اینکه سیاست حفظ حضرت قائم(عج) سیاست معصومان از زمان پیغمبر(ص) بود تا نگذارند دشمنان بر جان امام حسن عسکری(ع) غلبه کنند، گفت: امام هادی (ع) و امام حسن عسکری(ع) در سامرا و در پادگان نظامی در حصار دشمن بودند تا از ولادت منجی موعود ممانعت شود اما نوع عملکرد آن دو امام همام سبب شد تا هم جان حضرت قائم (عج) حفظ و هم به شیعیان خاص معرفی شود؛ تا امت بعد از شهادت امام حسن عسکری(ع) کاملا متحیر نشود و خواص ولادت را مخابره کنند و بگویند ما حضرت بقیه الله را دیده ایم و یا نامه تولد ایشان را داریم و یا گوشت عقیقه ولادت حضرت(عج) را خورده ایم.
نظر شما