محمدعلی میری با توجه به روزهای آغازین بازگشایی مدارس به بیان توضیحاتی درباره مشکلات دانشآموزان اوتیسم پرداخت و گفت: مشکلات این دانشآموزان را میتوان در ۲ گروه تقسیم بندی کرد؛ یک گروه از این مشکلات به سیستم آموزشی ارتباط دارد و گروه دیگر به خانوادهها مربوط میشود. اگر بخواهیم از منظر دیگری به چالشهای دانشآموزان اوتیسم نگاه کنیم میتوانیم این مسئله را به صورت فرایندی از ابتدای ورود به مدرسه تا پایان دوره تحصیل یعنی از زمانی که دانشآموز وارد مدرسه میشود، گذراندن دوره تحصیلی تا پایان فارغ التحصیلی را مورد بررسی قرار دهیم.
وی ادامه داد: یکی از مشکلات دانشآموزان اوتیسم این است که خانوادهها از این دانشآموزان و سیستم آموزشی انتظارهای غیرواقعی دارند و پس از یک یا ۲ سال که دانشآموز در مدارس عادی و یا استثنایی تحصیل کرد متوجه میشوند که پیشنهادهای سازمان آموزش و پرورش استثنایی درست بوده است.
مدیر واحد مطالبهگری انجمن اوتیسم ایران ضمن اشاره به اینکه یکی دیگر از چالشهای این دانشآموزان که به آموزش و پرورش مربوط میشود، فرایند سنجش است، افزود: در همه استانهای کشور کارشناس متخصص برای سنجش نداریم و فضایی که برای سنجش و ارزیابی در نظر گرفته شده نیز برای کودکان اوتیسم مناسبسازی نشده، همچنین معطلیهایی که برای سنجش با آن مواجه میشوند نیز یکی از چالشهای دانشآموزان اوتیسم در فرایند سنجش است.
میری بیان کرد: در قوانین بالادستی آمده است که دانشآموزان اوتیسم باید در کنار دیگر دانشآموزان در یک مدرسه عادی تحصیل کنند اما به دلیل کمبود معلم متخصص و یا آشنایی نداشتن معلمان مدارس عادی با دانشآموزان اوتیسم و همچنین فرهنگ جامعه و محیط مدرسه امکان حضور این دانشآموزان در مدرسه کم است و این دانشآموزان دچار مشکلاتی میشوند.
وی با مطرح کردن این پرسش که محتوای آموزشی در نظر گرفته شده برای دانشآموزان اوتیسم تا چه حد میتواند این دانشآموزان را برای زندگی مستقل در آینده آماده کند؟ عنوان کرد: این مسئله یکی از چالشهایی است که همه نظامهای آموزشی دنیا با آن مواجه هستند.
مدیر واحد مطالبه گری انجمن اوتیسم ایران با بیان اینکه مهارتآموزی و بی توجهی به نیازهای نوجوانان اوتیسم چالش بسیار پررنگی است، توضیح داد: حرفهها و مشاغلی آموزش داده میشود که امکان اشتغال و حرفه آموزی در آنها کمتر است البته نه همه سرفصلهای آموزشی، برای مثال چرم دوزی جزو آن مهارتهایی است که امکان اشتغال در آنها وجود دارد، اما برای دیگر مهارتهایی که آموزش داده میشود اشتغال کمتر است. همچنین آموزش مهارتهای انتقال به بزرگسالی در کنار اشتغال و حرفه آموزی مسئله بسیار مهمی است.
میری گفت: لازم است سازمانهای مرتبط با اختلال طیف اوتیسم مثل وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و آموزش و پرورش استثنایی تعاملهای بیشتری داشته باشند تا همه گروههای طیف اوتیسم بتوانند از آموزش استفاده کنند به عنوان مثال فراهم شدن امکان استفاده از خدمات کار درمانی و گفتار درمانی برای این دانشآموزان و یا دانشآموزان بازمانده از تحصیل به دلیل مشکلاتی که برایشان اتفاق میافتد لازم است.
نظر شما